Vies? Welnee!
Mest .... is zwart goud. In koeienmagen zitten allerlei bacteriën en gisten ... die op een héle slimme manier .... planten in 24 uur kunnen verteren. Alles wat erin gaat, komt er de volgende dag in mooie compost weer uit.
Ik ben van plan om de hele zomer achter de koeien aan te werken. Zij krijgen om de paar dagen een strook weiland erbij. Op het oude stuk verzamel ik de vlaaien, meng die met plantaardige compost, en maak dan ter plekke een hoop. Wat later weer over het weiland gaat.
Efficiency!😊
En we hadden vanmiddag bezoek. Willem (van de blogreacties) kwam langs. Twee uur hebben we zitten theedrinken en kletsen over van alles en nog wat.
Willem heeft een ijzersterk geheugen voor veel dingen uit het verleden, hoe dat toen ging, en die ik nu weer opnieuw aan het doen ben. Heel handig is dat.
Ook wist hij bijvoorbeeld, dat het weer wat we nu hebben, zonnig en winderig en droog en koud, dat dat steenvruchtenweer heet. En dat je dit weer váák een paar dagen hebt (zei Willems vader) als de steenvruchten (zoals pruim) in bloei staan.
Ik hoop dat het steenvruchtenweer niet langer duurt dan een paar dagen. Want die wind uit het oosten ... die brengt meestal géén regen, en dat hebben boeren nu zó hard nodig!
💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧
Nou, ook nog maar eventjes kijken bij Wuik? (Wuik ... is een afkorting van wit kuiken ... namen geven we niet altijd meer, alleen soms, als er iets aan de hand is)
En Wuik doet het puik! Hij is helemaal geïntegreerd in het nieuwe gezinnetje! Het is echt fijn, je kan zien dat hij geniet van ergens weer bij te horen. Want dat wil iedereen toch, ergens bij horen?
Het is heel grappig, het is net of Wuik de nanny is. Want Wuik helpt heel goed met het letten op de kuikens, die nog zo klein en teer zijn dat ze bijna wegwaaien op de koude oostenwind.
En Wuik is echt maatjes met zijn nieuwe moeder.
Kijk nou, daar loopt hij, met kleine broer!
Nou dat is dan weer goed afgelopen.
Vanavond ging ik weer naar de molen. Want ik had een 'dealtje' gesloten. De molenaars mogen mijn houten handmolen gebruiken op de 'open dag' in mei. En in ruil daarvoor mocht ik vanavond wat rogge laten malen in de molen.
Want mijn eigen houten handmolen doet dat erg langzaam, en de elektrische die we hebben is alweer kapot.
In de molen ging het in een wip. Op het elektrische systeem. Want de echte grote molenstenen, die op de wieken draaien, daar kun je zulke kleine hoeveelheden niet 'even' op malen. En ik had maar tien kilo bij me. Maar we kunnen voorlopig weer even vooruit met brood bakken.
Heel misschien kunnen we nog wel méér samenwerken, de Molen van Massier, en Moeskers Moestuin. Maar daar moeten we nog verder over nadenken.
Wil je zien hoe dat ging, dat malen? Klik op de onderste foto.
4 reacties:
(Bijna) kant-en-klare compost, Clarien !
Leuk/wijs bezoek !
Blij voor Wuik.
Fijne samenwrking met de Molenaar.
Lie(f)s.
Wat leuk dat Willem van de reacties :-) eens gezellig kwam kletsen. Van zo iemand kun je ook veel leren. *zwaait naar Willem*
Die Wuik, zeg!!!! Superbeest!
Het steenvruchtenweer was niet de enige benaming die mijn vader had voor een (jaarliujks terugkerende) koudeperiode. Zo kent juni ook, bijna standaard een korte periode van kou; lage temperaturen, wel zonnig en meestal ook een schraal windje uit oostelijke richting. Dat heb ik leren kennen als de schaapscheerdeskou, omdat die kennelijk vaak samenviel met het scheren van de schapen. Die term schijnt ook landelijk enige bekendheid te genieten, want in de tijd dat Jan Versteegt het weer nog deed op radio, heb ik hem die term ook horen gebruiken.
Mijn schoonmoeder daarentegen hing alles op aan de IJsheiligen. Officieel van 11 - 14
mei, maar ze zou over deze kouperiode gezegd hebben dat de IJsheiligen vroeg zijn dit jaar en in geval van de schaapscheerderskou zou ze probleemloos vaststellen dat de IJsheiligen laat zijn. Het houdt de boel in ieder geval overzichtelijk.
Verrassend voor mij was de verklaring van 'Wuik. In datzelfde patroon denkend kwam ik van Kiwi, via witte kip, terecht bij het advocaatmerk 'Zwarte Kip.
Qua klank zou de samenwerking tussen de Molen van Massier en Moeskers Moestuin wel aardig klinken. In het Achterhoeks zou het dan worden De Mõlle van Massier en Mooskers Moostuun. Hoeveel klankverwantschap wil je hebben.
Ha, ha, Wuik.....wit kuiken, héél logisch. Mooi om te zien dat zij opgenomen is in een ander gezin, ik hou van happy endings.
Gr. Veronique.
Een reactie posten