Eerlijk gezegd was ik er de hele week nerveus over ... hoe krijgen we Bonnie het kalf ooit te pakken? Vergeet niet dat ze nog nooit door een mensenhand is aangeraakt. Op een weiland geboren, en opgegroeid aan de zijde van haar moeder.
Ze is geen mensenhanden gewend.
Maar ..... ze is wel een nieuwsgierig kalf. Ze komt wel naar je toe maar blijft op een afstand staan. Ze laat zich niet aanraken.
En die moesten we vandaag dus vangen. Gelukkig, ook nu weer, kwam er hulp opdagen. Boer Klein en zijn kleinzoon kwamen met de trekker en een kar, en wat hekken, en we bouwden een soort van vangkooi.
En echt, het werd een hele rodeo. Want Bonnie wilde helemaal niet in de vangkooi, en sprong wéér dwars door het stroomdraad heen, net als eerder van de week. Hóp de moestuin in.
Toen hebben we de hekken verplaatst en om de leeg gehaalde schuur heen gezet, en Bella, moeder koe, was inmiddels al gevangen en vastgemaakt in de schuur. Uiteindelijk kwam Bonnie daar ook, en werd door de boer met een lasso gevangen. Echt, net het wilde westen was het bij ons!!
Bonnie is sterk! Ze stribbelde tegen en wilde weer de wijde wereld in, en door de moestuin rennen, maar ze werd stevig vastgehouden. Er waren inmiddels vele handen om te helpen, ook de buren en overburen, maar mijn hart bonsde in mijn keel. Zou het lukken? Ja hoor, ze bleef in de schuur.
Bonnie werd toen als eerste in de kar geleid, en daarna volgde Bella vrij makkelijk. Allebei goed vastbinden, kar dicht, en daar gingen we, op naar het nieuwe weiland! Daar mochten ze los. Wat een feest!
Er groeien hier vele kruiden en het gras is dik en kniehoog. Moeder en dochter kunnen zich helemaal vol (vr)eten de hele dag door. Ik ben er heel blij om. Het is zo'n goeie plek voor ze.
Wat ook leuk is.... ze hebben hier buren. In het weiland ernaast staan ook roodbonte koeien. Er staat ook een stier, in een veldje vlakbij. En die stier .... die heeft meteen een oogje op Bella!
Ja en dan ben je blij met een goeie omheining. Want wie weet heeft Bella ook een oogje op de stier? De omheining is gemaakt van bijna allemaal gerecyclede spullen. Paaltjes en spandraadhouders en prikkeldraad, allemaal elders verzameld en zorgvuldig bewaard. Er moet op ons eigen weiland ook nog een stuk omheind worden, en ik hoop door het vele meekijken dat ik dat zelf kan maken.
Ik zal het dan stap voor stap laten zien.
Maar goed. Met dank aan Jan, boer Klein, en Alwin, en natuurlijk de helpende handen van de buren, zijn Bella en Bonnie nu aan de overkant.
Wat leuk is, we kunnen ze zelfs vanuit ons slaapkamerraam zien!
En is ons weiland nu leeg? Nee hoor. Er zijn weer wat geiten gearriveerd. En een bok. Acht geiten en één bok, dus daar is ook volop leven in de brouwerij. 💕😊
Bij de buren was het Natuurwerkdag en daar werden vandaag de wilgen gesnoeid. De geiten hadden dus een groot banket. Alle wilgentakken die op het land vielen werden schoon kaal gevroten.
Vanavond. Weekend vieren.
Tot maandag! 🙋
7 reacties:
Pff, wat spannend allemaal. Gelukkig is het met hulp van anderen gelukt. Wat gaan ze met de wilgentakken doen? 🤔 Manden maken?
Fijn weekend en tot maandag.
Na zo'n week mag je inderdaad vieren, Clarien !
Blij dat het uiteindelijk toch gelukt is ! Leuk dat je, nog even voor 't slapengaan, van ietsje hoger, kunt kijken naar ze...
Geniet van je zondag !
Lie(f)s.
Eind goed - al goed - zullen we maar zeggen. Koeien zien er tam uit maar zijn niet zo makkelijk te hanteren.
Wat heb je superburen! Fijn genieten nu.
Wat een gedoe, spannend hoor.
Ik heb jaren paard gereden, dus weet alles van vangen en in de trailer zetten enzo.
Wat mij opvalt is dat pa aarden altijd netjes recht achteruit de trailer uit lopen, koeien "vallen" er meestal meteen naast, lopen altijd te draaien als ze eruit gaan.
Maar het is wel weer een drukte van belang geweest bij jullie, inderdaad, nu rust en vieren dat het weekend is.
Fijne dag!
Eindelijk gelukt, Clarien, wat een opluchting voor je.
Nu project: Bonnie handtam zien te krijgen met de lekkerste brokken ter wereld in je hand ;-)
Eerst aan moeder geven, zodat Bonnie ze ook wil...
Zou dat lukken? Of heb je een beter plan.
Hartelijke groeten van Zem.
@Daphne, zou het kunnen zijn dat paarden geleerd hebben om achteruit te lopen omdat ze bereden of aangespannen worden? Dat zat ik mij even af te vragen toen ik jouw constatering las. Het merkwaardige vind ik dat koeien van nature wel achteruit kunnen lopen. In geval van bedreiging gaan ze altijd met de kop, eigenlijk hun verdedigingswapens, de hoorns, naar het gevaar toe staan en lopen, indien nodig, achteruit. Een paard is een vluchtdier en keert het gevaar altijd de kont toe, waarbij hij/zij probeert de oorzaak uit te schakelen door achteruit te trappen, -als de aanvaller pech heeft, met dodelijk gevolg- en gaat er dan spoorslags vandoor.
Mijn conclusie is eigenlijk dat paarden het achteruitlopen geleerd hebben en ook onderhouden omdat ze vaak 'oefenen'. Koeien komen niet vaak genoeg in een aanhanger en als ze er al in komen dan is het ook vaak nog hun laatste reis.
Een reactie posten