Een appel voor de dorst. Alleen was het geen appel maar een meiraap. Die groeien nog op de tuin. Meirapen. De naam klopt alleen niet, want het is al november.
Novemberrapen.
En wat moet Brit daar in het kolenveld? Brit, je eet toch geen kolen? Je bent een hond!
Maar nee, Brit eet geen kolen. Net als ik heeft ze ook dorst, en ze drinkt uit de grote bladeren van de kolen, waar het regenwater in blijft staan. Slim hondje hoor!
En terwijl het veld voor de winterrogge eindelijk klaar is om in te zaaien, komt in het veldje ernaast de tarwe al mooi op. Heel netjes in rijtjes.
En is ondertussen de nieuwe schuur opgeruimd.
Nu de stal leegruimen. Dat gaat niet zo snel. Die dikke gele slangen, die zijn onhandig om te vervoeren. Maar in de zomer waren ze héél handig om de droge tuin mee te besproeien.
Ze krijgen een plek op de hooizolder. En wat doen we met de rest? Zo'n laag wit héél oud keukenkastje ... wil je dat bewaren? Eén tik met een grote hamer ... en het ligt plat.
Doen?
Ach, er is toch nog een plek voor het oude kastje. In de container. Het past nét. Nu hoeft hij niet onder de hamer, en wie weet is het wel heel handig om zaden enzo in te bewaren. Er kunnen geen muizen in.
Wegdoen kan altijd nog.
En die houten stelling? Die hebben we al zolang we kinderen hebben. Het ding is al zo vaak verplaatst en gaat nooit kapot. Ook maar bewaren? Maar waar?
Ik zet hem voorlopig in Paul zijn nieuwe werkschuur. En dan maar even niks zeggen. Wie weet mag hij daar blijven ...
... het grappige is, ik ben begonnen met 'niks weggooien' omdat ik vorige maand vergeten was de rest-kliko aan de weg te zetten. We konden toen echt niks meer weggooien want die bak zat mudvol. Maar na een tijdje wordt het echt een sport, om niks weg te doen.
En zo is er nog wel meer wat we niet meer hoeven weggooien. Het keukenafval, wat eerst bij de compost ging, dat is nu ..... voeding! Bella smult er dagelijks van!
En in Bella's vier magen wordt daar in 24 uur compost van gemaakt!
3 reacties:
Eerste helft jaren '50, mijn lagereschooltijd dus, leerde ik nog dat een koe 5 magen heeft; Pens, netmaag, lebmaag, boekmaag en musmaag. Die laatste is helemaal van het toneel verdwenen want zelfs op Wikipedia vind ik daar niks over terug. Heb ook geen idee waarvoor die (niet bestaande) maag diende. Het enige wat ik wel weet is dat de koe zoveel 'stappen' nodig heeft om het gras te kunnen verteren. Bij het vak 'Kennis der Natuur' heeft een onderwijzer ons eens laten zien dat je gras niet gaar krijgt na een uur koken. Dat feit werd als bewijs opgevoerd dat een koe die magen allemaal nodig had.
Toch blijf ik nieuwsgierig wat die 'musmaag' dan WEL geweest is. Het begin van de darmen? Ik houd alle opties open zeggen onderzoekers in zo'n geval.
Musmaag? Was dat dan een héél klein maagje? Ik kan er ook niks over vinden alleen allerlei buitenlandse sites. En over mussen. Dat die ook verdwijnen. Net als die musmaag dus. ;)
Mooi hé, Clarien, dat jonge groen !
En Bella, tja, eerst compost, en dan vlaaien, hahaaa... ! Vers lekkers krijgt ze wel bij jullie !
Lie(f)s.
Een reactie posten