Er gaat niets boven ......

Er gaat niets boven .... een dagje even iets heel anders doen. Zoals vandaag.

De dag begon als een normale vrijdag, met allereerst de dieren verzorgen, het huis opruimen, en het beddengoed uitkloppen. Soms sluipt er dan een klein roodwit wezentje door de open deur naar binnen .... en verstopt zich razendsnel onder het bed.

Als ik het niet in de gaten heb blijft ze daar de hele ochtend, in onze slaapkamer, heerlijk slapen op de donzen dekbedden. Maar meestal heb ik het dóór. Omdat er altijd wel een pootje of staart onder het bed tevoorschijn komt.

Bekje!!!!

okee okee ik ga al .....

En om half elf ..... op naar station Meppel!

Ik had ook kunnen doorrijden in de auto natuurlijk, maar met de trein is echt een feest. Het begint al in de huiskamer van het station. Met cappuccino, en een boek uit de boekenkast daar.

Een kookboek!

Nou heb ik de laatste tijd veel kookboeken weggedaan. Omdat ik ze haast niet gebruik. Tja, internet enzo.

Maar dit was een hele leuke. Een kookboek uit de jaren zeventig. Met allemaal hele simpele jaren zeventig ingrediënten. En de plaatjes zijn echt vintage .....

.... vooral de tekeningen. Leuk om na te tekenen! Je mocht een boek meenemen uit die kast. Dus, hopla, in de tas. Mijn dag is al goed!

Dan een uurtje treinen. Van lezen komt niks. Buiten is het veel leuker.

Ooit keek ik met veel verlangen naar al die schattige boerderijtjes langs het spoor. De ene nog idyllischer dan de andere. En ook al is die wens nu vervuld, ik kijk er nog steeds heel graag naar.

Maar nu meer naar de praktische dingen. Naar de stallen, de balen hooi, de moestuin, de akkers, de dieren. Ja en ook naar de omheiningen natuurlijk! ;-)

Eindbestemming ..... Groningen!

Met mijn moeder, die van de andere kant kwam met een trein, gaat het dan richting centrum. Eerst over de sjieke Ubbo Emmiussingel. Waar de huizen mooi zijn, maar het blad aan de bomen nog veel mooier is.

Mijn moeder wil graag door de Folkingestraat wandelen. De leukste straat van het Noorden is dat geloof ik. Of van heel Nederland?

In een winkel waar ze alleen maar zelfgemaakte kleding verkopen moet ik dan wat passen. Van mijn moeder. Want altijd maar die boerenbroeken .... dat kan niet.

Haha goed hoor.

Het is een mooi pak. Ontworpen, en helemaal met de hand gemaakt, door een heer. Het is zelfs van zijde.

Maar de koop gaat niet door. Ik voel me niet thuis in het pak, hoe mooi ook .....

..... we lopen snel verder, naar de Vismarkt. Het doel van ons uitstapje is een lunch met zus Marjan en met jongste dochter. De enige van onze kinderen die nog in Groningen studeert. De andere twee meiden zijn hier alweer vertrokken .... ik word er soms een beetje weemoedig van ... zo snel als alles gaat!

We zitten bij restaurant 'Pronk' waar het vol zit met studenten en ouders. Net als wij, bijna allemaal moeders met dochters en tante's en oma's. En een enkele verdwaalde vader.

Liek is inmiddels van kamer veranderd. In het studentenhuis waar ze woont is ze van een piepklein 'eerstejaars' kamertje opgeschoven naar een wat grotere kamer. Of we die nog even komen zien?

Ja tuurlijk! Wij allemaal mee natuurlijk.

(ik kom achteraan want zie weer allemaal leuke winkels waar foto's van gemaakt moeten worden, zoals deze, met alléén maar dingen voor in de kerstboom in alle soorten en maten)

(volgende keer even naar binnen, kijken of ze ook een koe hebben)

Dan weer terug.

Weer door de Folkingestraat. Daar woonden vroeger veel Joden. Vóór de oorlog waren er ruim 2000 Joden in Groningen, maar die werden allemaal op transport gezet en er keerden maar zo'n 200 terug uit de kampen.

De Synagoge is een prachtig groot bouwwerk aan het begin van de straat. Hij werd gesloten toen er nog maar zo weinig Joden waren, maar is later toch weer helemaal gerestaureerd. En kijk ... hij is open!

Wij naar binnen!

Het is een indrukwekkend mooi gebouw. Prachtig met al die kleine details.

Wat alleen jammer is is dat er nét vandaag een tentoonstelling is. Van de World Press Foto. Op zich heel bijzonder, als je ervan houdt. Maar je wordt er niet vrolijk van. Het zijn vooral foto's van ellende, verdrietige mensen, milieurampen en gruwelijke ongelukken, die in de prijzen vallen.

Bad news sells .... helaas.

Dat laat ik dus maar niet zien.

Ook werd er rondom de Synagoge deze week veel aandacht besteed aan de herdenking van Kristallnacht, vanavond precies op de kop af tachtig jaar geleden. Ook niet iets om vrolijk van te worden, maar wél iets om te herdenken.

Ondanks het wat ernstige einde .... was het een leuke dag! En gaat er echt nog steeds niets boven ....

............ Groningen!