Op stoom!

We waren goed op stoom vandaag, mijn moeder en ik!

Vanochtend vroeg laadde ik de achterbak van Pauls auto vol met kratten echt en eerlijk voedsel. Voor de Voedselbank in Groningen. Dertig kilo aardappels, acht kilo groene bonen, vijventwintig kilo courgette, twee emmers komkommers (van de buurtjes Bernadette en Atse) en nog wat los spul.

Er zit een hoop werk achter, achter die kratten. Maar al sinds het allereerste begin van Moeskers Moestuin, wil ik graag de oogsten delen. Dat is nog niet zo makkelijk. Hoe krijg je aanbod en vraag bij elkaar? Hoe zorg je dat je gewassen ook echt terecht komen bij mensen die het zo hard nodig hebben?

Via zus Marjan dus, en via Quiet Groningen, hebben we nu een directe link! Sinds dit jaar ben ik echt sponsor! Honderveertig kilo is er nu afgeleverd, inclusief dat van vandaag.

Met de kofferbak vol reed ik eerst naar Wildervank en haalde mijn moeder op. Want we combineerden het 'voedseltransport' met een dagje Groningen, met oma en de kleindochters!

Helaas was zus Marjan deze week nét met vakantie, dus we leverden de kratten zelf maar af bij de voedselbank. Eerst aanbellen bij het kantoor. 'Rij maar door naar achteren, daar worden jullie wel geholpen.'

En daar hebben we de spullen uitgeladen. Ze hebben wel tweehonderd vrijwilligers, waarvan er een paar ons hielpen en natuurlijk ook de nodige grapjes maakten. Het is daar echt een leuke sfeer! Wat natuurlijk logisch is, want het zijn allemaal mensen die voor noppes voor een ander hard aan het werk zijn.

Dus dat zijn allemaal leuke mensen!

We mochten rondkijken. We mochten ook in de 'uitgifte ruimte' kijken. Dat is de plek waar de leden van de voedselbank hun pakket mogen ophalen.

'Mag ik foto's maken?' vroeg ik.

'Ja hoor, maar liever niet met de gezichten er duidelijk op.'

Nee dat snap ik. De uitgifte ruimte, dat is echt goed georganiseerd. Daar mag je van een grote tafel een rij met standaard produkten meenemen. En verder kan je kiezen uit een breed assortiment aan verswaren. Waar onze aardappels enzo dus ook bij komen te staan. 

Elke klant wordt begeleid door een vrijwilliger. Om te zorgen dat het eerlijk gaat. Ze hebben een grote vraag naar vrijwilligers ... dus mocht je in Groningen wonen .... meld je aan! Ik zou er ook wel willen helpen maar het is te ver.

We mochten koffie halen in de kantine.

Daar ontmoetten we een aantal vrijwilligers. Mijn moeder maakt met iedereen een praatje. Jaja wij lijken erg op elkaar! Maar wat een leuke mensen en wat een organisatie zeg, zo'n bedrijf! Wow het is echt heel professioneel.

We mochten nog kijken in de enorme koelcel, en in de vriesruimte. Waar goederen zijn opgeslagen voor wel zeven voedselbanken in de provincie Groningen.

Elke dag rijden vrachtwagens langs de supermarkten om overgebleven waren op te halen. En dat gaat hierheen. En dat moet dan weer verder. Een hele logistiek!

(en dan tussendoor komen ook nog allerlei particulieren zoals wij, met kleine beetjes waren, en die ze ook nog aandacht moeten geven .... 😊)

Het was weer een hele belevenis!

Met mijn moeder liep ik een uurtje later door de Steentilstraat in Groningen, op weg naar twee van de (klein)dochters.

'Kijk,' zei ze, 'daar heb je de deur van tante Janna!!'

Ze wijst op een deur, waarachter vroeger de trap was, naar het huis van haar tante Janna. (Daar boven die gele kappen.) Tante Janna had met haar man een gezin met wel tien of twaalf kinderen, en daar logeerde mijn moeder soms, als kind.

Wat het meeste indruk maakte, was dat het huis zo enorm lang was, dat ze in de gang allemaal leerden fietsen!

Hierboven in die steeg zie je hoe lang dat huis was. Helemaal tot achteraan, waar vroeger een wasserette was. Echt enorm!

'En dan kregen wij een dubbeltje, en dan haalden wij hier een ijsje.' vertelt ze.

Wat een leuke tante, die tante Janna! Zoveel kinderen en dan ook nog logees en dan ook nog dubbeltjes voor ijsjes!!

Inmiddels is tante Janna allang gaan hemelen. Er zit nu een bloemist in het pand. De hele buurt is veranderd. Ach ja zo gaat dat. Nu zijn er overal studenten, en ook erg veel antiekwinkeltjes in deze buurt.

Misschien liggen daar nog wel spullen van tante Janna tussen.

Oud en nieuw. Allebei interessant. Kijk nou zo'n huis wat gebouwd is op het dak. Slim!

's Middags, thuis, gaan we de tomaten plukken.

Ook de tomatenplanten komen eindelijk op stoom! En grappig genoeg doen de tomaten buiten het beter, dan de tomaten in de kas. Zou dat komen door alle kippenpoep? De kippen eten hapjes van de planten, die dan gewoon doorgroeien, en ze poepen tussen de tomaten.

Maar niet alleen poepen. Kijk nou, daar liggen verstopte eieren! Ik dacht al, wat zijn er weinig eieren in het hok!

Ondertussen ruist de regen over Punthorst. De hele dag!

De bodem is weer doornat. De planten herstellen, en zijn weer fris. De tonnen zitten weer boordevol. Alleen in de kas is het nog droog, dus daar moeten nog even wat emmertjes naar toe.

Dan komen de kastomaten misschien ook eindelijk op stoom.