Vandaag weer een gewone werkdag. Op de tuin en rond de boerderij. Je bent nooit klaar. Soms loop ik met ogen dicht van het ene werk naar het andere, om de tussenliggende werkjes maar niet te zien.
Nee, een echte Zen-boerin ben ik nog niet. Ik ben nog steeds een mier. En dat blijft denk ik zo. En daar valt best mee te leven hoor! 😊 🐜🐜🐜🐜🐜🐜 (dat zijn mieren al lijken ze op kamelen)
Maar er zijn soms wel Zen momenten. Zoals het wandelen met Brit. Steeds hetzelfde rondje, en steeds langs de stuw.
En dan zie je al dat water weer stromen .......
Het lijkt wel alsof het water alles in één klap goed wil maken. Het stroomt en bruist met donderend geweld over de stuw. Duizenden liters per minuut.
Schitterend gezicht.
Dat water dat maar valt en valt ... en waar gaat het heen? Het verandert nooit. Al vier miljard jaar is dat water ... gewoon water. Helemaal niks veranderd. Hééél oud water dus. Het zou heel wat verhalen kunnen vertellen, dat water ....
Overal is het. Waar we een week geleden zó om verlegen zaten. Ik geniet er enorm van.
Ook vandaag gaan we niet langs alle klussen. Alle dagelijkse werkjes, en hoe de oogst stukje bij beetje verwerkt en ingemaakt wordt, dat krijg je binnenkort weer te zien. Inclusief een paar lekkere Moeskers Moestuin recepten.
Wel laat ik je nog even het geredde kuikentje van vorige week zien.
Zie je hem al, hierboven? Onder de gele kip?
Vorige week uit het ei gekomen, en ach wat een sneu ding was het. Meer dood dan levend. Maar met een papje en wat aandacht ging het toch weer, en dan zijn het sterke beestjes hoor.
In no time weer helemaal monter.
Er zijn nu vier kuikens. En ik heb me met de verdeling van de kuikens over de beschikbare moeders bemoeid. Maar dat werd niet geaccepteerd. De kippen dachten er zelf toch anders over.
Dat kippenverhaal, dat hou je ook tegoed.
Want ik heb een luie avond. Weinig tekst.
Er ligt een mooi boek, en ik heb Lijsterbes thee gemaakt. Een grote beker vol, met honing en citroen.
Hoe dat smaakt?
Haha, nou gewoon, naar Lijsterbes.
(maar eigenlijk vooral naar honing en citroen)
3 reacties:
Lijsterbessen zijn rauw licht giftig. Als jam ofzo, dus goed verhit, zijn ze onschuldig. Ik zou er mee uutkijken.
Daarom heb ik ze ook gekookt, als thee. Eenmaal gekookt gaat het gif eruit. :))
Van 'horen zeggen' weet ik dat vroeger lijsterbessen in brandewijn geweekt werden en dan aan de vogels (lijsters?) gevoerd. De in meer of mindere mate aangeschoten vogels waren dan gemakkelijk te vangen.
Nu vraag ik me een paar dingen hierbij af:
- wat moet je in vredesnaam met een (zatte) lijster. Braden en serveren met een wijnsausje?
- kan een lijster ook een kater hebben?
Een reactie posten