Vandaag kwam het tassenteam uit Bussum langs. Ze wilden wel eens kijken op een Staphorst dag. Je weet wel, zo'n dag met oude ambachten en kraampjes in het dorp.
We wandelden rond, aten een pannenkoek, en gingen vervolgens ook nog kijken bij de drie stoffenzaken in het dorp.
Tassenteam he. Die willen natuurlijk stoffen bekijken.
Dus wij hebben ons vermaakt in een paar van de stoffenzaken die Staphorst rijk is.
Het assortiment verandert niet heel vaak. De traditionele stoffen zijn natuurlijk al heel lang in gebruik en worden nu nog steeds gebruikt. Soms komen er nieuwe printen bij, maar de basis is hetzelfde.
Het heeft wel iets. Je wordt niet dol van steeds maar weer nieuwe keuzes. Zoek je een roodwitte ruit? Nou die, is er. Dezelfde als vorig jaar, en het jaar daarvoor. En dáárvoor.
Toen zagen we een bordje hangen, bij Kooiker. Opruiming. Dameskleding 4 halen 1 betalen.
Doen? Niemand had het plan om kleding te kopen, maar we zijn gezellig gaan passen. Allemaal mooie rokjes en shirts en vesten hingen er, met twee kleedhokjes en een grote passpiegel. Winkelen met een groepje vriendinnen. Wat is dat toch, dat dat zo leuk is.
Hoe dan ook, die vier items hadden we zó bij elkaar. 😊
En daarna was het winkelen in Moeskers Moestuin. Bijna nét zo leuk!
Petra kon er niet bij zijn, maar had wel een bestelling doorgegeven. Willen jullie wat rogge meenemen van de oogst van Clarien? Had ze ge-appt. Ze had het nodig voor de schooltuinen. En om roggebrood te bakken.
Nou ben ik heel royaal met mijn gewassen. Kom gerust wat plukken of snijden. Maar ik ben minder royaal met mijn arbeid. Voor een kilo geschoonde rogge ben ik meer dan een uur aan het hannessen geweest.
Dus .... Petra ...
..... je krijgt je rogge hoor!! 😊😊
Maar dan wel nog in de originele verpakking! Je krijgt twee volle schoven. Goed voor ruim anderhalve kilo rogge.
Nog wel even zelf dorsen dus, en zeven!
Maar dat is alleen maar leuk natuurlijk, om dat met kinderen te doen op het schoolplein.
En laat ze de aren uitpluizen, en de zaden zelf zaaien. En laat ze roggestro vlechten. Zo leuk, een bundel echte stro in een klas. Toch? Misschien moet ik de scholen hier in de buurt ook wat schoven brengen .... alleen zit niet iedere leerkracht er op te wachten waarschijnlijk.
Maar met een enthousiasteling als Petra gaat dit helemaal goed komen!
2 reacties:
Nou 🙄 dan zou het ook nog leuk zijn als we daarvan een reportage te zien krijgen hoe de kinderen daarop reageren. De meeste kinderen weten helaas niet meer hoe dat gaat. Ze komen vaak niet verder dan de supermarkt.
Wat een leuke, en vooral nostalgische foto, die van de Hanomag(?)trekker met daarachter een zelfbinder die je nog zelf moest bedienen. Onze buren hadden er zo een en dat was al een hele vooruitgang ten opzichte van de door een tractor of paard aangedreven maaibalk, (wat ook al weer een enorme vooruitgang was tov het maaien met de zeis); het binden ging automatisch! Bij de volgende generatie zelfbinders hoefde je alleen maar de dikte van de schoven in te stellen en op tijd de touwklos te vervangen, en de schoven vielen kant-en-klaar achter de machine op de stoppels en konden meteen 'opgegast' worden.
Puik idee om die schoolkinderen eens te laten ervaren waar hun eten vandaan komt. Inderdaad, een (klein) verslag ervan zou ik ook erg leuk vinden.
Een reactie posten