Levende have.

Er komt steeds meer leven bij. En al dat leven daar moet voor gezorgd worden. Verkijk je daar niet op. Bij mij kost dat het grootste deel van de dag, het verzorgen van de levende have.

Het begint 's ochtends met de nachthokken openzetten. En de waterbakken verversen en de etensbakken vullen. Ze moeten allemaal wat anders hebben. Kuikens van 3 weken krijgen ander voer dan kuikens van 8 weken en de volwassen kippen krijgen weer wat anders.

Bekkie en Brit krijgen meestal gewoon brokken. En soms vers vlees. Rauwkost zoals muizen daar zorgen ze zelf voor. 😊

De kuikens krijgen in hun hok ook elke dag een bult compost, om de wormen en beestjes eruit te pikken. Maar de volwassen kippen scharrelen hun verse voer zelf wel bij elkaar. En ze komen mij altijd tegemoet lopen, in de hoop op een extraatje. Erg leuk, als ze zo blij met je zijn!

Daar boven in het midden zie je Pino. Groot al he? En het is dus een Pina. Geloof ik. Gelukkig, want de hennetjes houden we. Pina wil ik niet kwijt. We hebben een speciale band ....

Ze loopt mooi deftig rond, tussen paps en mams.

Met Krullevaar gaat het zeer goed. Hij wilde vanmorgen bewegen, en ik dacht ik laat hem er even uit. Misschien wil hij wat fladderen. Maar hij piepte alleen maar. Dus .... terug in het nest. En toen ik hem wilde pakken kroop hij als een speer bij mijn mouw omhoog, en onder mijn capuchon.

Heel grappig, want toen was hij wel meteen stil. Ik heb dus gestreken, en yoghurt gemaakt, met een babyvogel in mijn kraag geklemd. Met een youtube filmpje van een zingende merel erbij aan. Wat een mooi rustig half uurtje was dat.

Dat papier had ik er met een wasknijper onder geklemd. Voor de poep.

Na het voeden en laven van de levende have moet er gewandeld worden met de levende have. Elke keer zie je wat nieuws. Nu zijn de margrieten in opmars. De wilde margrieten staan overal rondom de weiden. Een deel is nog in de knop, en een deel blikkert met open hartjes in de zon.

En de zuring bloeit, en de rode klaver. Het lijkt al wel zomer. Het ruikt ook naar zomer.

En weer andere levende zielen gingen vandaag verhuizen. Het waren de tomaten, die konden naar de kas. Alle veertig. Ik ga ze niet allemaal daar uitplanten want dan wordt het een tomaten oerwoud. Een aantal, de besten, mogen in de kas blijven. De rest daar zoeken we buiten een plekje voor.

De kas is trouwens gekraakt.

Haha ... Bekje woont er al. Ze zit er steeds. Lekker warm.

Ook alle kweek-projecten, die binnen staan, zoals de kefir, en de appelazijn, en de rauwe melk in de koelkast ... dat is ook allemaal levend. Als je daar niet voor zorgt of er iets mee doet dan gaat dat ook mis.

De kefir giet je na twee dagen af. De citroen en het geweekte fruit kan eruit, en de korreltjes, daar zet je een nieuwe batch mee op. Weeg 100 gram af, liter water erbij, vier eetlepels suiker, een in tweeën gesneden citroen, en wat vers of gedroogd fruit. Ik gebruik mijn gedroogde appelringen, die zijn vrij zoet.

De azijn hoef je niet veel aan te doen. Bij ons gaan er elke dag de appelschillen in en dan heb je met 4 tot 6 weken goed zure azijn. En de melk, een paar liter daarvan, daar werd vandaag weer yoghurt van gemaakt. En dan is er nog ruim één liter over. Die werd aangezuurd met een scheutje appelazijn, en verwarmd, tot het ging schiften.

De wrongel (vaste stukjes) zeef je eruit met een doek, en laat iets uitlekken. Dan doorroeren, mengen met zout, peper, en verse kruiden. Zo heb je verse kaas voor op brood.

De wei, de vloeistof die overblijft, daar maakte ik vandaag pannenkoeken van. Het geeft luchtiger pannenkoeken dan met melk.

En de tuin .... ja dat is natuurlijk ook allemaal levende have. Het bruist momenteel van het leven. Overal, waar je maar bent.

Dus, altijd werk aan de winkel. Of, zoals een Groninger dat zegt ...

..... nait soezen, deurbroesen!!