Boeldag.

In het dorp was weer een boeldag. En het was weer bij Bisschop. Alleen dit keer geen huisraad en meubilair, maar verkoop van gereedschap.

Nou ja, van het gereedschap wat inmiddels nog niet verkocht was. Dusse ..... nogal oud spul zeg maar.

Maar leuk natuurlijk. Zo'n verkoop. Ik ging kijken.

Het sfeertje is zo leuk. Eerst het kijken .... rondkijken, en overal aan zitten, want dat mag .... en een praatje maken.

'Wat zou u bieden op die aan-aarder?' vroeg ik

'Da's old iezer.' zegt dan iemand. Maar een ander zegt, 'Da's verrekte handig voor de eerappels, ik zol der wel op bieden, as ie eerappels heb'n.'

Jazeker. Ik heb aardappels. 

Het is net een komedie. Dat veilen. De veilingmeester maakt grapjes, als er niemand op een hele oude .... tja .... iets roestigs dat er uit ziet als een spreidtang ... wil bieden. Hij doet er een doos bitjes bij, en dan komt het bieden op gang. Maar die tang zal wel meteen naar het 'old iezer' gaan.

  

Dat was weer leuk! 😊 En de aan-aarder is in het bezit gekomen van Moeskers Moestuin voor het luttele bedrag van 1 euro. Je kunt er in een handomdraai de aardappelen mee aanaarden, dus zeg maar verhoogde bergjes maken rondom de planten.

De rest van de zaterdag zijn we aan het klussen. Kijk, hoe snel dat gaat bij de aardbeibedden, met die nieuwe schoffel. Die vooruit en achteruit kan schoffelen.

Ik hark alle groenafval terug onder de planten. Net zoals sommigen het vuil onder het kleed vegen. Alleen, één groot verschil, dat vuil onder het kleed blijft voor eeuwig liggen, en het groen tussen de planten is heel snel weg.

Dat wordt allemaal opgegeten. Planten zijn kannibalen.

De sproeier op de tuin is sinds vanmiddag ook in werking! We hebben alle dikke gele tuinslangen die hier nog lagen, van ooit, toen er hier achter water nodig was voor de paarden, aan elkaar verbonden.

En toen kwam die mega lange slang nét helemaal tot aan de moestuin. Aangesloten op de pomp bij de sloot, et voila, er is water op de tuin!

Paul en Liek zitten te krabben. Wat een gedoe he? Maar volgende week als het weer warm weer wordt ga ik daar met appelazijn sproeien. We hebben veel extra azijn gemaakt dit jaar, om de klinkers mee te behandelen.

Of het goed voor het bodemleven is, die zure azijn ... nee ik denk het niet. Dus ik wil het maar één keer doen. En dan hopelijk de rest van de zomer met vegen en een beetje krabben de boel bijhouden.

Maandag wordt het laatste deel van de mais gezaaid. En vandaag ging het allerlaatste zakje zoete mais uit de vriezer, door de chili. Nu dus weer drie maanden wachten.

Vanavond samen aan het koken. Dat gebeurt eigenlijk nooit.

Bij nader inzien geloof ik ook niet dat Paul aan het koken is. Het lijkt er meer op dat hij een pannenkoek met stroop aan het insmeren is. Dat heb je met fietsers, die bulken soms zó van de honger dat ze niet kunnen wachten op het avondeten. 😊😉

Fijn Pinksterweekend! Tot maandag.


ps.  mocht je op één van de foto's staan en dat liever niet hier geplaatst willen, mail me dan even