Dijken en waterwegen aanleggen.

De erfenis van Klaasje ... een tuin vól bloemen. Zoals de seringen die zo lekker ruiken, ik haal ze steeds binnen, zelfs nu ze al bijna verwelken.

Paul vindt de lucht net wc spray.

Mannen.

Maar helaas heb ik de bloemenstruiken niet goed verzorgd en niet op tijd gesnoeid. Dus lang niet alles bloeit dit jaar.

Ook staan er mijn eigen dingen tussen. Natuurlijk de goudsbloem, die mag niet ontbreken als je zelfvoorzienend bent. Daarbij is hij ook geweldig mooi natuurlijk!

Maar eerlijk gezegd ... weinig tijd voor bloemen. Dat komt nog wel ... eerst zijn we nog aan het werk op de moestuin. De basis is bijna klaar. En op de tafels staat nog wat kweekspul wat er later in komt.

Ik zal blij zijn als alles in de grond zit .... je moet er zo om denken steeds om alles water te geven. Om de haverklap verdroogt er ergens een bak.

Over droogte gesproken, als je nu wilt zaaien .... dat kan heel goed met warm weer, dan moet je wel eerst een geultje maken en dat goed nat maken. Kleine dijkjes eromheen bijvoorbeeld. Gieten gieten. En daarin zaaien, en dan wat droog zand eroverheen strooien. Dat werkt als een soort dekseltje en het vocht blijft bewaard.

Veel werk? Nou, we zijn toch Hollanders ..... waterwegen en dijken bouwen, dat zit in onze aard!!!

Overal staat de kamille. Het staat in de weg en hele bossen worden uitgetrokken. Onopvallend neerleggen op een bank, met wat touw erbij ... misschien heeft iemand wel zin om daar droogbosjes van te maken en aan de paardenbak te hangen.

Brit?

 

Er is hier altijd wel hulp. Karin kwam ook weer even langs, ze hielp de hangmat ophangen.

Ze ligt er al in ook.

Drukke dagen. 's Avonds ben ik de pompoenen aan het uitplanten en ja hoor, daar komen de geiten aan. Ze komen zo vanaf een uur of vijf steeds es kijken of ze al voer krijgen. Gezellige beesten!

Zo mooi om te zien dat het echte kudde dieren zijn, ze doen alles als groep. Over de wei rennen, naar de waterbakken wandelen, bij mij kijken.

Altijd samen! Leuke vrienden zijn het.