Hollandse Hummus.

Het is weer PEULENDAG vandaag!!!

En nou leek het me wel leuk om een Hollandse variant te maken voor hummus, dat lekkere smeerseltje voor op je brood. Het komt uit het Midden-Oosten, en wordt gemaakt van kikkererwten en sesampasta, en nog wat kruiden.

Natuurlijk kun je dat ook gewoon op z'n Hollands maken ... nou ja, bijna dan, want het enige waar ik geen hollands alternatief voor kon vinden was ....

.... die sesam pasta. Want wat smaakt er nou hetzelfde als sesamzaad? Dat heeft zo'n typische smaak. Dus ik heb maar gewoon een potje tahin (sesampasta) meegenomen van AH. Biologisch hadden ze helaas niet.

Wat een leuke hoek zeg met al die turkse en marokkaanse potjes en zakjes. Ik heb ook een zakje Baktat meegenomen ... had er nog nóóit van gehoord, Baktat ... Dat kunnen we misschien in de toekomst ook zelf maken als we mais hebben. Het is gewoon geroosterde mais met wat olie en zout.

Keer wat anders dan een borrelnootje!

Hollandse Hummus. Niet moeilijk, wel lekker! Voor de kikkererwten nam ik capucijners. Je kunt ook kikkererwten nemen natuurlijk, als je die op je tuin hebt, maar ik had vorig jaar alleen maar groene erwten en capucijners.

Capucijners zijn ook gewoon erwten hoor. Alleen zijn ze wat grauwer van kleur, en ze blijven wat steviger. Ze zijn heel geschikt voor hummus. Als je gedroogde capucijners hebt, eerst weken en dan gaarkoken met wat zout en bonenkruid. En anders neem je gewoon een pot gare capucijners.

In plaats van citroen nam ik rabarbersap. En in plaats van zwarte peper de gewone rode peper uit de tuin, en hennepolie in plaats van olijfolie. Dus mijn ingrediënten waren:

500 gram uitgelekte gare capucijners
2 eetlepels hennepolie
2 eetlepels tahin
4 eetlepels rabarbersap
4 knoflooktenen
een theelepel kruidenzout
wat kookvocht van de capucijners

Allemaal in de mixer .... en prrrrrrrr ... klaar is de humus. Misschien moet er nog wat olie of wat vocht bij? Proeven en proberen.

Het is zo lekker, deze hollandse hummus, dat ik eigenlijk vóór het eten al vol zit. Van al dat proeven. Want het is heel machtig! We gebruiken een deel voor het avondeten en een deel gaat in de vriezer. Het is veel te veel voor één maaltijd.

Afgezien van een enkel gekocht ingrediënt, eten we nog steeds van het land. Vanavond bijvoorbeeld pompoensoep. En ik wilde even stilstaan bij de schil. (schillen in het algemeen)

Hoe langer je je groenten bewaart, hoe dikker en vezeliger de schillen worden. Dus denk je ... hup weg met die vieze dikke schil. Maar ik zou zeggen ... schil niet te snel en niet te veel eraf. Want die vezels die komen we nou juist te kort in onze darmen. Omdat we altijd alle schillen en 'buitenkantjes' weggooien, krijgen we van die papperige slome darmen. Die na een tijdje ook niks meer kunnen en van de eerste de beste boon of kool van slag raken en gaan winden enzo.

Nou ja, simpel gezegd dan.

Maar die schillen, daar zitten prachtige stofjes in. Als je ze nou toch echt niet lust, stop ze dan wel in je soep. Daarin merk je ze toch niet!

Pompoensoep hadden we vandaag. Met uien, knoflook en room. En ook het restje van het capucijnervocht ging erdoor.

En verder nog ovenbroodjes, met pesto uit de vriezer, en kaas.

Zo kun je eind januari nog een eind komen hoor, met je voorraden.

Alleen wilde de familie er een frisse salade bij. Met tomaten. Doen we niet moeilijk over hoor over een bak tomaten kopen.

Gisteren was ik begonnen met dat voor-zaaien van erwten en tuinbonen. Heb je ze ook al in water gezet? Maak je niet druk, het hoeft nog niet per se nu. Ga er maar van uit dat ik altijd iets te vroeg ben, en dat je dan best nog even kan wachten.

Maar voor degene die ook het seizoen zo lang mogelijk willen rekken, gáán met die erwten!

Als je ze één dag in water hebt geweekt, dan moeten ze eruit. Anders kunnen ze bederven. Maar ze zijn nog niet volledig gekiemd, ze hebben nog geen worteltje. Je kunt ze in natte lappen leggen, maar ik probeer het dit jaar iets anders.

Ik leg alle erwten in diepe borden, soort bij soort, zet ze op een lichte en vrij warme plek, en giet er een klein beetje regenwater bij. Zodat ze ongeveer half onder water staan, en verder kunnen kiemen.

Het kan ook in nat zand of aarde, probeer maar uit wat voor jou handig is.

Ondertussen kwam Shirley op bezoek. Ze kwam met een stapel gehaakte tassen voor onze tassenaktie. Super!! Wat een werk zit daar in!! Ontzettend bedankt Shirley! Die gaan mee naar de markt.

En we gingen samen de sla voorzaaien. Want dat mag nu ook al. Vorig jaar deed ik dat in platte bakken, maar dit jaar gaat alles wat nonchalanter .. en zaaien we gewoon in lege druivenbakjes.

Weet je nog hoe het moet? Laagje zaai-aarde, dan platmaken met een steen bijvoorbeeld, een stuk of vijftig zaadjes op de aarde uit strooien, en dan wat aarde erover heen, door een zeef. Er moet vooral niet teveel aarde op. Ongeveer twee keer de dikte van het zaadje.

Dan zet je de bakken even in een laagje lauw water. En daarna op een lichte koele plek. Ik had ze vorig jaar op zolder onder een dakraam, maar nu gaan ze in de kas. Het is zo'n milde winter.

Van de tuinbonen is nog niks te zien. Daar op de grond, bij dat witte stekertje. Bevroren? Nou we wachten wel af.

Het kan ook niet altijd allemaal goed gaan he? Win something, lose something.