Moesker's Moestuin: Nazomer perikelen.

Het is kolentijd.

Een rode kool is zó mooi, bijna zonde om op te eten.

Je kunt hier prachtig zien hoe hij gegroeid is, laagje voor laagje ... Geen wonder dat dat zo lang duurt met zo'n kool. Ik heb ook nooit begrepen waar de uitdrukking 'hij groeit als kool' vandaan komt, want het gaat juist verschrikkelijk langzaam!

En het pad is af! Kijk maar mee.

Vanochtend vroeg begonnen. Eerst moesten al die hoopjes puin naar de wildernis. daar ben ik nog steeds bezig om 'nieuw land' te creeren van alles wat er zo voorbij komt. Pad-puin, grof compost, takken en stenen. Alles gaat daar in de kuil. Later komt daar dan aarde op, en natuurlijk planten.

Ja en om aan zand te komen, voor op het pad, moesten we de bult midden in de wildernis afgraven ... dat was wel een strop! Want wat heb ik een moeite gedaan om daar wilde kooltjes en wilde kruiden en allerlei ander wilds te laten groeien. En dat vijvertje wat nét verplaatst was ... moest ook weg. Er zat al 1 hele dikke kikker in.

Tja soms moet je iets opofferen!

Gelukkig hielp Nicolette vandaag, en was die bult zo verdwenen. Het enige wat ik 'gered' heb was een wortelstok van een pepermunt plant. Daar kun je heel makkelijk een bak vol munt mee kweken. gewoon de uitlopers eraf knippen, de wortelstok in stukken, en die delen begraaf je in een grote bak of pot.

En met een niet te strenge winter heb je zo in het voorjaar een grote bak vol verse munt. Genoeg voor een zomer lang muntthee!

Het wordt al een bekend tafereeltje ... het anti-worteldoek op het pad, en zo'n hele serie zandhopen erop.

Nou, de wildernis is akelig leeg ..... alleen de stokken van de paadjes, en het bordje is er nog ...

Maar het was het waard! Want rondom de hele tuin loopt nu een pad, helemaal gemaakt van zand, planken, hout en stenen wat we hier hebben gevonden! Alleen het anti-worteldoek, dat kwam van de Gamma.

O kijk en dit is Gerard, nieuwe buurman op de tuin!

Hij werkt hiernaast op de sportschool, en heeft nu hier in een van de zeecontainers een werkplaatsje gemaakt. Zijn zoon Ewout werkt hier ook. Die laat ik ook nog wel es zien! Altijd handig, klussers in de buurt!

Maar goed. De knoflook, die moet ook de grond in. Ik wil iedereen die (al) een beetje overweegt om een moestuintje aan te leggen .... vooral op het hart drukken om knoflook te planten!!!

En waarom? Nou, één en al voordelen. Het groeit op elke bodem, kost haast geen ruimte, desinfecteert je bodem van ziektes, groeit makkelijk, je gebruikt het het hele jaar door, het is luis-werend en aaltjes-werend, en ach, een paar knoflooktenen om te poten heb je vast wel in huis.

( ...enne ik zal het dan maar niet hebben over wat er met de gewone niet-biologische witte bolletjes Chinese knoflook gebeurd is, die je in de winkel koopt. want daar wordt je écht niet goed van .. hoeveel gif daarbij komt kijken, bij die knoflookteelt ... )

(nee daar zal ik het maar niet over hebben, maar Google gerust even)

Dus, zelf knoflook kweken. Je begint met het uitzoeken van de dikste tenen die je kan vinden. Hoe dikker de teen, hoe groter de bol wordt. Mijn knoflookvoorraad staat voor een deel op de wc. Daar is het koel en donker (meestal)

Ik zoek de dikste eruit, en ga met Liek aan het pellen. De dikste tenen worden gepoot. Zo'n tweehonderd om te beginnen. Hieronder zie je een paar hele dikkerds, maar wat kleiner kan ook. De kleintjes die we overhouden gaan terug in de knoflookpot. Die kun je nog lang bewaren en gebruiken.

De poters!! Je ziet hier op dit bord verschillende rassen. De roze, de kleinere brede witte, en nog een derde ras. Het gaat bij mij allemaal gewoon door elkaar.

Ja en dan nog allebei een kwartiertje draaien aan de graanmolen. Ik zal het woord 'fitness' maar niet meer noemen want dat wordt saai! Maarre ... je voelt je spieren! Een kwartiertje is lang zat. Voor een heel brood van 800 gram is het slim om dat ding een beetje opvallend neer te zetten. In de hoop dat de hele familie er af en toe een slinger aan geeft!