Het leven lijkt soms een trein. Een treinreis. De dagen vliegen om. Met mooie dingen en minder mooie dingen. En alles gaat ook weer voorbij. Net zoals in een trein alles voorbij vliegt. Soms een mooi uitzicht en soms minder. Wolken, gras, koeien, huizen, windmolens.
Roetjsssss ...... en weer voorbij.
Zondag was ik naar Amsterdam. Een middagje naar Lien. Natuurlijk was er weer ergens iets aan de hand met de treinen waardoor ik niet naar Amsterdam Amstel kon, waar ze woont, maar ik moest via Amsterdam Centraal. En daar dan nog vier haltes met de metro.
Maar ik kon de metro niet vinden.
En trouwens, het was mooi weer en de stad tinkelde zo vrolijk. Dus, dacht ik, ik lóóp wel. Van Centraal naar Amstelstation. Je zag de torenflat al duidelijk liggen. Het leek vlakbij, kwartiertje ofzo.
Maarre ...
..... het wás me toch een eind! Wel vijf kilometer. Haha. Maar wel een mooie route. Langs de Amstelrivier, en die is mooi en breed. Ik zag prachtige herenhuizen waar complete bomen tegenaan groeiden, meters hoog, en blauwe regen die wel langs vier verdiepingen omhoog groeide.
Mooie groene straten!
Véél foto's nemen kon ik niet want Lien wachtte natuurlijk met de koffie en we zouden gaan ... wandelen! Dus, weer een uurtje later, daar liepen we alweer. Nu door een mooi park, vlak achter het Amstelstation.
Daar alleen even een fotootje van de rijen en rijen schooltuintjes. (je ziet hier maar een klein stukje) We konden er helaas niet dichtbij komen maar geweldig zo mooi verzorgd als al die tuintjes eruit zagen, vol bloemen en groentes. Heel knap van de stadsjongens en meisjes!
En daarna samen heerlijk geluncht bij Elsa's Café aan de Middenweg. Voor de terugreis had Lien al voor mij bedacht dat ik maar over Duivendrecht moest reizen. 'Dan hoef je niet wéér vijf kilometer te lopen mam'. Smile.
En verder .... waren er ook minder mooie uitzichten.
Als je familie groeit, met bijvoorbeeld schoonzoons en -dochters en bijbehorende families, word je kwetsbaarder. Met al die mensen kan zomaar iets gebeuren. En dat gebeurde dus ook, deze week. Helaas iets naars.
Het houdt ons allemaal bezig. En er wordt veel ge-appt, over en weer. Lang leve de app. Vooral als iemand in het buitenland zit, wat fijn is het dan dat je elkaar toch steeds even kan contacten en op de hoogte houden. Nou, misschien schrijf ik er later nog wel iets over.
En dan nog weer iets héél anders ... was gisteravond. Ik deed mee aan een cursus politiek!!
Even de gezichten afgeplakt natuurlijk, maar zoals je ziet we zaten in de raadszaal van gemeente Staphorst. Op de plek waar elke dinsdag raadsleden en B en W vergaderen. De cursus gaat erover hoe je politiek actief of actiever kan worden. En duurt vijf weken.
Het leek mij in verband met de Prachtlint projecten wel handig om méér te weten van hoe de politiek werkt. Want oh mén wat weet ik daar maar een miezerig klein beetje van!
Deze eerste avond ging over de landelijke politiek. Als je dubbelklikt op de foto hieronder zie je alle politieke partijen in Nederland, tot nu toe. En hoe ze in de loop der tijd zijn samengevoegd en weer gesplitst en welke er nu zijn.
Echt boeiend! Maar ook ingewikkeld allemaal. Ik zal jullie af en toe iets laten zien van de cursus. Misschien steek je er iets van op.
En kijk, dan weer iets heel anders. Honing slingeren bij Jan D. Vanmorgen was dat. Ik had ruim de helft van de honing thuis gelaten om in de winter en het voorjaar terug te plaatsten bij de bijen.
Dus ik verwachtte niet dat er superveel zou overblijven voor ons. Maar dat viel mee. Nadat alle raten waren geslingerd was er zo'n twintig kilo honing. Daarnet heb ik dat allemaal in potjes gedaan. En grappig, elke keer als ik nu de muis van de laptop beetpak en mijn arm optil plak ik vast aan de tafel.
En mensen ook. Ze zijn mooi en je kan er lekker naar citrus geurende thee van zetten.
Jullie verder een goeie reis gehad?
0 reacties:
Een reactie posten