Heel gewoon. Of toch niet?

on zaterdag 14 september 2024




Het zijn hele gewone dagen en soms denk ik .... waar zal ik nu weer eens over bloggen? Wat is nieuw, leuk, leerzaam? Heb ik nog leuke plaatjes?


De dingen die gebeuren zijn zo gewoon. En de plaatjes heb je al duizend keer gezien. Maar goed aangezien er hier toch nog dagelijks veel bezoekers komen ga ik maar gewoon door met de gewone verhaaltjes over de gewone dingetjes. 


En met plaatjes die je al duizend keer zag.





Oh maar wacht, toch iets nieuws. Vooral interessant voor wie een beugel heeft, of er eentje overweegt. Op controle bij de orthodontist gaf de assistente mij de tip om een ander reinigingsmiddel te gebruiken. Vanwege mijn brandende tong en gehemelte. 


'Misschien ben je allergisch voor wat je nu gebruikt,' zei ze. 'Daar kan dat brandend gevoel best van komen.' Zelf gebruikt ze dit, hieronder. Heeft ze goeie ervaring mee. 


Misschien heeft iemand er wat aan. Zelf ga ik het niet metéén bestellen. Want er kwamen ook tips van bloglezers voorbij, en die wil ik eerst proberen.




Het is trouwens al wat minder, dat brandende gevoel. Maar mijn smaak is nog niet helemaal terug. Vooral 'zoet' proef ik slecht. Erg jammer. Zelfs chocola doet me niks. Haha, maar wel goed voor de lijn, dat dan weer wel. 


En op gewone dagen ben ik natuurlijk ook veel op de tuin. Steeds tussendoor dek ik stukken van de tuin alvast af voor de winter. Zodra alle oogst eraf is. Dan heb je straks als het koud wordt niet in één keer zoveel werk.


Nou, daar gaat hij weer hoor. 


Plaatje één is ... de oogst eruit halen en dan álle resten laten liggen. Onkruid, gewasresten, echt alles gewoon laten liggen! Wel alles goed plat trappen. Hardnekkig onkruid trek ik los en leg ondersteboven. Plaatjes twee .... wat goed rijpe mest erop. Mestkorrels kan ook.







Plaatje drie ... kranten eromheen. dat doe ik omdat anders het kweekgras en hondsdraf vanaf de zijkanten erin kruipt. Met een laag kranten op de randen voorkom je dat. 


Ná de kranten, gaat er een laag compost op. Dat kan van alles zijn. Wat je hebt liggen of waar je aan kunt komen. Plaatje vier.





Zo kun je in een dik half uur een bed van vijftien vierkante meter winterklaar maken. 


Het is wel zo dat de dikke laag compost een broedplaats is voor slakken. Dus volgend jaar, vóór de voorjaarszaai, moet dat compost eraf (wat ervan over is) en moet je de grond even om rommelen en laten drogen. Dan raak je de slakkeneitjes weer kwijt. 


Van dit bed kwamen bieten en wortelen af. 







En dus aten wij wortelen. 


(de komende dagen 😊)


En kijk hier ligt nóg zo'n wortel. 😄





Nou, verder nog nieuws? 


Jazeker, goed nieuws in Staphorst. Een aantal illegaal gedempte sloten en greppels worden weer uitgebaggerd en de bermen hersteld. Zó mooi! Wij zeurden daar al jaren over. Ik heb er zelfs een keer over ingesproken op een gemeenteraadsvergadering. Ik denk al wel zes jaar geleden.


En nu worden de eerste sloten dan eindelijk weer 'teruggevorderd'. Prachtige kansen voor de natuur liggen weer open!  





Sommigen reageerden cynisch op het bericht. Omdat de omliggende 'daders' niet worden aangepakt en beboet. De gemeente betaalt zelf de kosten van het herstel. Maar daar maak ik me niet druk over. Dat is een keuze van de gemeente. 


Wat voor mij telt is dat er méér natuur bijkomt in onze buurt! Weer volop kansen voor waardevolle beestjes en mooie planten! Hoera!


En ook dat de gemeente deze eerste stap nu zet. Dat is een duidelijk signaal. Dat voorkomt  dat er steeds weer mooie greppels en slootjes van de gemeente worden dichtgegooid en voor landbouw in gebruik genomen. Bermen kaal gemaaid. Zó'n schadepost voor de natuur ...  


Maar daar kom je nu dus niet meer mee weg. Heel mooi bericht!


 


Familie nieuws. 


Ik schreef vorige keer dat er paniek was in de familie. Twee van de kinderen moesten hals over kop naar Turkije vliegen omdat een dierbaar (schoon)familielid onwel was geworden en met spoed in een Turks ziekenhuis opgenomen. Man, wat een stress was dat. En wat moet er dan veel geregeld worden en gebeld en snel beslissingen genomen.


Maar gelukkig ... iedereen is nu weer thuis en het lijkt erop dat er geen blijvend letsel is. We zijn allemaal mega opgelucht! 


En ook waren we nog even bij Beertje, in Oegstgeest. Hij wordt al zo groot. Grote kleine Beer. Wat kan hij al veel en wat is hij lief ... 





En zo zijn de gewone dagen dan tegelijk eigenlijk ook weer heel bijzonder.

0 reacties: