De logé.

Wolfje logeert drie dagen bij ons. En alles draait nu eigenlijk om hem. Om kwart voor zes vanochtend werd hij wakker en wij dus ook. Flesje pap, en wil je dan nog even slapen in je bedje?

Nee hoor, dat wilde hij niet. Veel liever bij opa en oma in bed! Haha dus van slapen kwam niks meer. En zo begon onze dag vroeg.

En liepen wij ook al vroeg op straat. Op weg naar de Hema. Extra slabbetjes kopen. Want er wordt váák gegeten met zo'n kleintje, en niet heel netjes. Onze twee slabben waren al na een paar uur in de was. 

 

Wolfje is een zéér vrolijk en actief kereltje. Alles beweegt aan hem, de héle tijd, en hij lacht je steeds maar stralend toe. Hij eet ook erg graag.

En omdat ik - eindelijk - de tuinbonen had gedopt, om ze in zakjes in te vriezen, namen we  ook maar gelijk een schaaltje gekookte tuinboontjes voor bij de lunch. Wij hadden ze in de salade, en Wolfje kreeg ze geprakt op brood. Met pindakaas. En met het velletje eraf gehaald.

Braaf ging hapje voor hapje in de mond. Alles schoon op!

En na de lunch ging hij slapen. Wel twee uur. Zo konden Paul en ik nog wat klussen doen, om de beurt. Ik heb de laatste bonen gezaaid, en het pompoenvak van compost voorzien, en Paul ging wandelen met Brit.

Daarna was er bezoek voor de logé. Overbuurvrouw wilde hem ook wel graag eens zien. En zo zaten we alweer aan tafel. Haha want je zit véél aan tafel, met een klein kindje.

En dan een uurtje stoeien, met opa en Brit. Alledrie dikke maatjes! Hoe wilder Brit achter stokken aanrent en gromt ..... hoe harder Wolfje schatert!

Ik denk dat hij zelf ook wel héél graag samen met Brit achter stokken aan wil rennen. Hij is per slot van rekening zelf ook een wolf!

En dan weer even rustig. Met oma mee, naar de kipjes kijken, en naar de tuin. Hier es een besje eten, en daar een aardbeitje. 

Och hij lust alles wel! 

Het zijn maar kleine beetjes die een manneke van negen maanden eet, maar je bent er net zo druk mee als met een volwassen maaltijd. Vanavond kreeg Wolfje rode biet met aardappel. Allebei nog van het vorige jaar. De nieuwe bieten op de tuin zijn nog niet klaar.

Alles netjes geschild. Klein gesneden, en gaar gestoofd in wat water. Dan boter erbij en de staafmixer erop. 

  

En dat was ook weer smullen geblazen. Wat een dankbaar ventje. En ook een flinke opsteker voor Moeskers Moestuin, dat er nu al vier generaties van eten! 

Ho, kijk, en het regent alweer. Nou, we zitten lekker binnen. De logé slaapt en wij doen eigenlijk niks. Haha we zijn allebei hartstikke moe.

We lijken wel een opa en oma.