En toen was ik er. Half vijf.
De reis ging naar Oud-Ade, een gehuchtje in de Akkerslootpolder. Ik had er nog nooit van gehoord dus was erg benieuwd. We zouden daar in de buurt ons 8e lustrum van de jaarclub vieren.
In Oud-Ade zag ik meteen een mooie kerk. Met een prachtige pastorie. Ik ga daar nu niet over uitwijden want dan komt dit blog nooit af. Klik maar op de link. En iets verderop, een molentje. Wat geen wonder is natuurlijk met al die vaarten en polders daar.
Nou, alles uit de kratten en meteen maar soep koken, salades en stokbrood, wijntje erbij, en vooral bijkletsen. 's Avonds een paar uur met z'n allen in de jacuzzi. Allemaal prima geregeld door Nicoline en Karin!
In de Hortus was het weer vooral bijpraten en eten en nog meer kletsen. Haha, en eerlijk gezegd, géén plantje gezien daar. Alleen de mooie prenten aan de muur. De echte planten, die houden we maar tegoed. Wel kocht ik nog wat zaden (van sesamplanten) en bijzondere bollen want dat kan je als tuinder natuurlijk niet laten.
Echt de moeite waard! Niet alleen vanwege de bijzondere spulletjes, maar vooral de winkel zelf. Het is een kruip-door-sluip-door winkeltje, met zoldertjes, hoekjes, ineens een mooie binnentuin (met een binnenmuur uit vijftienhonderd-zoveel) en dan daar achter weer een oud binnenkamertje met nóg meer antiek.
Wij keken onze ogen uit!
En daar was Mark, de neef van Karin, al voor ons aan het koken. Géén boerensoepje dit keer en geen ratseflats salade, maar echte haute cuisine. Man, wat kon die neef goed koken!
Het is dan ook zijn vak. Hij is chef kok. Je kan hem inhuren. Zoek dan op 'Ligtvoet Kookt'
En zondag een heerlijke wandeling langs het strand in Noordwijk. Wat een zegen, als je dicht bij de zee woont. Dat missen we wel in het oosten hoor! Je hele hoofd wordt leeggewaaid. En die schitterende luchten!
✨✨✨
Maar er was nóg iets gaande dit weekend ....
'Jullie hebben er een kleinzoon bij!'
En ja hoor. We zijn alwéér opa en oma geworden. En alwéér, onverwachts vroeg. Het kindje werd eind november verwacht. En dit keer zijn Bob en Merel de superblije ouders.
Dus zondagmiddag reed ik vanuit de polder, meteen door naar Rotterdam en kon dit prachtige mannetje van dichtbij bekijken. Wat een plaatje. Zo'n engelachtig gezichtje.
Blognaam is voorlopig ..... Beertje.
0 reacties:
Een reactie posten