Mijn werk.

on donderdag 13 oktober 2022

 

Are my boots old? Is my coat torn?

Am I no longer young, and still half-perfect? Let me

keep my mind on what matters, 

which is my work








 


Mijn werk is het om te zorgen voor de boerderij en voor de dieren, en zoveel mogelijk ons eigen voedsel verbouwen. En dat dan vervolgens oogsten, en drogen of wecken of invriezen, of gewoon, in kratten of in zakken stoppen.


En zaden oogsten voor volgend jaar. En de tuin daarna verzorgen en bewerken, zodat er volgend jaar óók weer genoeg vers, lekker en gezond voedsel vanaf komt. Genoeg voor onszelf, voor de familie, en om weg te geven. En om te ruilen. Wij hebben zelf nog geen volwassen boomgaard maar we krijgen elk jaar noten en fruit uit de buurt. 


En ik geef dan weer uien weg, en sperziebonen, en pompoenen, courgettes en kruiden.  En bossen bloemen. Weggeven is het allerleukst van een tuin hebben. 


En mijn werk is ook, parels zoeken. Natuurparels, hier in de buurt. Mooie plekken vol sterke planten en veel diertjes. En die parels dan op de kaart zetten, zodat ze gezien en beschermd worden. En nieuwe parels helpen aanleggen. Dat is óók mijn werk. Ik heb écht leuk werk, het geeft veel voldoening.  


Vandaag wilde ik weer twee parels opzoeken, samen met Brit. De ene was in het bos. Het regende hard, en Brit wilde perse met mij onder de paraplu. Het is een klein rood parapluutje, en we pasten er alleen samen onder als ik op mijn hurken zat en Brit pal tegen mij aan. En zo bleven we beiden droog, midden in het bos.



We zagen mooie dingen in het bos. Omdat het regende waren er geen mensen en dus wel veel dieren. Een mooi eekhoorntje schoot de boom in. Wij eromheen lopen maar het eekhoorntje draaide precies zo snel om de stam als wij. We kregen alleen zijn dikke rode pluimstaart te zien.


En grote joekels van paddestoelen. Als deze eetbaar zou zijn had je er voor een week genoeg aan!




Maar ik weet haast niks van paddenstoelen. Alleen de kastanje boleet, die is goed te herkennen en is eetbaar. Maar die zagen we niet. 


We zochten de Ganzenplas. Die is midden in het bos, en is erg mooi en fijn voor dieren en watervogels, want mensen kunnen er niet komen. Er is géén pad naar toe, dus is het daar rustig. Ik klom op een paar boomstammen en kon toen nét van een afstandje een glimp van de plas op de foto krijgen.


Parel één gevonden! 



Om de Ganzenplas heen is een mooi ruig terrein, met allerlei soorten bomen, heide, grassen, kruiden, het rook er zelfs naar gagel. Zo'n heerlijk kruidig geurtje. Kwam ook door de regen natuurlijk, dan ruik je al die boskruiden dubbel goed. 


En toen weer naar de auto, en op naar de tweede parel. Dat was aan de Lommertsteeg. Een zandweg door het buitengebied van Staphorst. Brit vond het maar niks dat we wéér gingen wandelen. Die dacht dat we naar huis gingen. Maar nee. 


Ik hou enorm van de zandwegen hier in de buurt. Vaak zijn het van origine statige eikenlanen, waartussen allerlei opschot groeit van elzen, berken en essen. Eén berk groeide uit met wel vier stammen.  



En de kleuren waren zo mooi ... het schuine middaglicht op de struiken, tegen de donkere stammen, met dat helle groen ertussendoor en een grijze wolkige lucht er achter.  





Maar we moeten naar huis. De twee parels komen op de kaart, vandaag of morgen, maar nu eerst moet de rogge worden gedorst. Want de kippen zitten er steeds in, ze bouwen er nestjes in en leggen er eieren in, in die schoven. 


En ze trekken het dan allemaal uit elkaar. Dus vanmiddag heb ik alvast een deel gedorst. Morgen of overmorgen de rest. 






De leeg gedorste roggehalmen bind ik weer bij elkaar, tot dikke schoven. Het is mooi recht stro. Waar je van alles van kunt maken zoals strohoeden of bijenkorven. Maar dat zal bij ons wel niet gebeuren. Ik neem me elk jaar voor om in de winter dingen van stro te vlechten maar als de winter voorbij is is het er gewoon weer niet van gekomen. 


De lege schoven gaan terug in de stal, en nu mogen de kippen er gerust hun nestjes in bouwen. Want nu is het graan eruit. Dat ligt weer op zolder!


En Brit zit steeds maar te gapen. Die vindt het allemaal maar saai. Nee, onder het rode parapluutje, en toen met die eekhoorn, dát was pas leuk!




Maar goed. Dat is dus mijn werk. 


Ik verdien er geen geld mee. Maar ik verdien wél de kost, en word uitbetaald in pure parels!😊


0 reacties: