Never a dull moment ... in Punthorst.

Nee, onze ramen zijn zeker niet groot. Ons hele huis is niet groot. Het is zelfs klein! Toen we hier kwamen vroeg iemand uit de buurt of wij soms in 'klain huuske' gingen wonen. Kleine huiske. Ja dus. Maar wij zochten ook helemaal geen groot huis. Wat we wél zochten was een stuk land. 

Als ik op mijn tenen sta kan ik bij het plafond. En boven op zolder kan ik ook overal met gemak bij. Eigenlijk zijn we hartstikke hip, met onze Tiny Farm! En het is ook praktisch. Schoonmaken doe je in een wip. Mocht je ook de kinderen uit huis hebben en dan willen verhuizen, dan kan ik je een klein huis van harte aanbevelen!

Een stukje grond rondom, voor de moestuin, wat fruitbomen, en wat dieren, is wél weer handig natuurlijk. Voor je 't weet verplaatst je leven zich dan van vooral binnen naar vooral buiten. 

Maar goed, nu met die tomaten, die in het licht moeten, was het even zoeken. Waar moeten die komen? Het beste is om ze voor de ramen te zetten op het zuiden. Dat zijn er bij ons dus drie. Ik heb alle planten uit de vensterbanken gehaald, en ben touwtjes gaan spannen aan de gordijnrails.

Schotels eronder. Knoopjes onderin de dubbel geslagen touwtjes, en dan de tomaten van zolder halen. 

Toen ik de tomaten uit hun bak haalde, vielen ze bijna om van slapte. In de bak leunden ze tegen elkaar en hielden elkaar overeind. In hun eentje zijn ze zo slap als wat. Hoogste tijd om op eigen kracht te gaan staan. Nou ja, met zo'n touwtje als steun dus.

Als je onderin een knoopje legt in zo'n dubbel touwtje, heb je dus een lus. Die sloeg ik om de hele plant heen, en dan de top om het dubbele touw heendraaien. Zo kun je hem steeds als hij groeit wat verder indraaien.

De schotels zijn om mijn vensterbak droog te houden, en ook omdat ik ze het liefst van onderaf water geef. Ik giet dus water in de schotels, niet in de potjes.

Het is wel zo, dat de potjes vrij klein zijn. Ik had ze kunnen overplaatsen in grotere potten, maar heb dat niet gedaan. Want, nou ja, ten eerste gemakzucht natuurlijk. Want dat zou een hele klus zijn, met de potaarde achterin de schuur en de grote potten achterin de container, en dan in die natte sneeuw daarmee sjouwen ..... 

Nee, geen zin in. Daarbij, als de tomaten in kleine potten staan geeft dat wat stress, en daardoor zullen ze wat sneller gaan bloeien. En dat wil je natuurlijk. Bloei. 

Om te voorkomen dat ze te weinig mineralen krijgen moet ik ze wel bijvoeden. Dat doe ik met plantenwater. Ik laat je het zien als ik het ga maken, komende dagen.

Kijk! Daar is er al eentje!!😄

En na de lunch moest ik toch echt naar buiten. Brit uitlaten, de stal schoonmaken, plantjes verspenen, koeien in en uit het weiland.

Ik was niet de enige die vandaag met die kou en natte sneeuw liever binnen bleef. Haha deze dames wilden ook veel liever binnen blijven. Ze stonden met z'n tweeën voor het luik.  Jij eerst! Nee jij! Nee jij! Helaas pindakaas voor hun hebben we géén kattenbak. Dus uiteindelijk schoten ze toch naar buiten.

En ik ook. Door de sneeuw naar de kas. Buiten was alles nat en wit, en in de kas was het wel koud, maar het groen was mooi fris en weelderig. Elke dag halen we een handvol groen, voor sla of voor pesto, of gewoon, door de warme maaltijd. Soms gaat er dan ook wat gras mee want zoals je ziet staan er ook graspollen tussen de groenten.

Nog nooit last van gehad hoor, van dat af en toe gras eten. 

In de kas zijn vandaag de kooltjes en de slaplantjes verspeend.

En daarna wilde ik een kastje maken, voor de planten uit de vensterbank. Want die staan nu dus op de grond, verdreven van hun plek, door de tomaten .... Een simpel kastje of rekje moest het worden, voor in de gang. Daar stonden nog wat pompoenen op planken, en die planken heb ik gebruikt voor het kastje. Ze waren erg smal, dus ik heb ze per twee aan elkaar vast gemaakt.

De zijkanten zijn gewoon een soort laddertjes, van vier dikkere palen als poten, en wat plankjes. Ik wilde een rek maken met vier etages, maar helaas kon ik een deel van de planken nérgens meer terugvinden.

Dus werd het een rek met maar twéé etages.

Dus, zó zag het er gisteren uit .....

.... en zó vandaag!

Want dat heb je in een klein huis. Als het ene erbij komt, moet iets anders weg. Het is steeds maar weer dingen verplaatsen en op zoek naar plekken. Haha, want nu zijn die pompoenen weer over. Waar gingen die heen?

Die gingen op de trap!

Wat natuurlijk niet slim was. 

Want daar loop je dan met je volle wasmand, van die trap af, die vol ligt met pompoenen. Lévensgevaarlijk!  Dus, ze zijn daar alweer weg. 

Bij mijn moeder was ik ook nog. We hebben aardappelen en uien gepoot. De grond is nog steeds wat schraal, en als de aardappels aangeaard worden zal ik daar compost voor gebruiken. En ergens de komende weken hier een composthoop opzetten. Een kleintje. 

 

En tot slot nog even onze dorps-app. Hebben jullie die ook? Of een buurt-app? Die van ons is erg boeiend. Gisteren volgde ik live de uitbraak van 4 kalveren. Ze renden het hele dorp door.

'Wie heeft onze kalveren gezien? Vannacht zijn ze uitgebroken vanaf de Puntweg.' (06.48)

'Ze zijn bij Spijker Tuin het land ingerend.' (08.16)

'Kanlaan.'

'4 stuks'

'We missen er ondertussen nog een.' (08.23)

'We missen er nog steeds een. Het is een roodbonte met oormerk 3625' (12.28)

(Ik begon me zorgen te maken. Dat arme éne kalf, al uren in z'n eentje aan het draven!)

'Aan Kanlaan 62.' (13.51)

'Nu bij Kanlaan 58' (13.59)

Maar gelukkig, om half vier kwam het verlossende woord

Is terecht!' (15.21)

'Fijn!' (15.44)

Nou je ziet het wel he, never a dull moment in Punthorst!