Wat een weertje he, vandaag, en gisteren. Man man. Toch moesten we naar buiten. Ondanks regen en wind en koude. Dat is niet anders. De koeien moeten naar het weiland worden gebracht, de hond moet een paar maal daags worden uitgelaten, er moet compost in de kas komen, de koeien moeten weer worden opgehaald. Regen of niet. Pfjoe.
Dat zie je allemaal niet in 'Landleven'. In de buitenleven-glossy's is het altijd mooi weer en heeft iedereen schone Dubarry laarzen aan en zit hun haar altijd goed. Je ziet nergens natte haarpieken, mestlaarzen, of beslagen brillen.
Ik zeg het maar even. Voor wie zo'n boerderijtje ook wel wat lijkt. Buiten wonen is dus wel 'buiten' wonen. Ook met slecht weer. Dus, lees maar niet teveel van die bladen. Koop liever een goed regenpak!😄😄
Zo. Waar waren we? Oja, februari. Ik begon weer met zaaien vandaag! De tomaten.
Ergens in de zomer, als ik een goeie en lekkere tomatensoort heb, die het goed heeft gedaan op mijn tuin, dan knijp ik altijd wat van de zaden uit op een papiertje. Omschrijving erbij schrijven, en zo leg je in een handomdraai een hele zadencollectie aan.
Om ze te laten kiemen, vulde ik druivendoosjes voor driekwart met potaarde. Dan goed natmaken, en de aarde aandrukken en vlak maken. Dat gaat heel goed met een halve baksteen.
Dan de zaden erop.
Ik scheur de zaadjes eraf, en leg ze met papier en al op de nat gemaakte aarde. Dan komt het wel goed. Tomaten doen het altijd. Het is net onkruid.
Vervolgens een laagje aarde er overheen, en dan nogmaals aandrukken, en het dakje kan dicht. Hetzelfde deed ik met de pepers. Die had ik nog niet geschoond, die zaden. Dus nam ik twee gedroogde pepers mee uit de voorraad, en heb de zaadjes er uitgeschud.
Pepers doen het ook altijd wel. Ze zijn vrij makkelijker op te kweken. Makkelijker dan paprika's. Pepers doen het buiten ook goed. Paprika's hebben méér tijd nodig, en ook meer warmte om af te rijpen. Ik denk dat ik de paprikaplanten dit jaar maar een keertje kant en klaar koop.
Soms komt het heel goed uit dat er overal foto's van gemaakt worden, want toen ik de deur van de kas even openschoof, toen waaiden al die blaadjes van de bakjes af. Woetsj .... alles weg! Ineens was absoluut niet meer te zien welke soort tomaat er in welk bakjes zat. Onee!! Maar het stond nog op de foto, dus ... mazzel!
Dan de andere zaden. Ik wilde alvast wat zaaien op de bodem van de kas. Wat groen, voor salades. Es kijken wat er zoal nog is.
En zo zie je maar .... we kunnen wel klagen op het klimaat in ons kikkerlandje, maar het is één van de weinige klimaten waar je jaarrond vers groen uit je achtertuin kunt eten! Niet te koud in de winter, niet te heet in de zomer, en genoeg regen! Het is dus wel ergens goed voor allemaal!
Als je geen kas hebt kun je ook een koude bak maken. Daar moet je even voor op www kijken, hoe dat moet. Of bijvoorbeeld hier. Voor wat simpele voorbeelden.
Na het doorspitten van de compost maak ik het kletsnat, en dan de grond aandrukken, en op regeltjes de bladgewassen zaaien. Oh wat leuk weer! Zaaien! Het mooiste werk voor de tuinder!
Ik strooi wat droge aarde over de zaadjes, en dan weer aandrukken. Dat aandrukken, dat moet je niet vergeten. Dat is belangrijk. Daarmee druk je wat van de lucht uit de grond, zodat de zaden niet te snel uitdrogen.
En dan, klaar? Yes. Nu alleen maar goed opletten dat de poezen en de kippen er niet bij kunnen. De kippen hebben vorig jaar mijn hele voorjaarsoogst omgewoeld, in een kwartiertje ofzo. En de katten willen er altijd in graven en poepen. Ook niet fijn. Dus, kasdeur dicht.
Oeps.
Kijk wat grappig, Bekje en haar betbetbetbet overgrootvader erachter!
Alleen, helaas, was er nu bij Arno en Anna in het gezin corona, en konden we dus niet op de boerderij koffiedrinken. Dus deden Lia en Paulus samen de wandeling, en had ik dit keer koffiedienst. En werd het dus kofferbak-koffie. Wat ook prima kan. Niemand die klaagt. Onze wandelaars zijn altijd zúlke leuke mensen!😊
En dat leverde hem een gebroken sleutelbeen op. En een retourtje met de gipsvlucht, afgelopen donderdag. Niet fijn voor hem, maar gelukkig, was het alleen maar dat sleutelbeen. Het had veel ernstiger kunnen zijn. Bijvoorbeeld een gebroken been. En dan het hele seizoen niet kunnen fietsen. 😲😲
Nee, zo'n gebroken sleutelbeen, dat is lastig, maar is voor een wielrenner niet iets om je erge zorgen over te maken. Vandaar dus een lachend gezicht boven een fladderende mouw. Haha, en dus echt letterlijk .... een los eindje!
7 reacties:
Allee vooruit, Clarien, het seizoen is gestart!
Kofferbak-koffie is ook lekker!
Aiaiaiii..., Paul!
Lie(f)s.
Krijg ook meteen weer zin om te beginnen.
Jammer dat we niet meer in de buurt wonen, zou best wel eens zo een wandeling mee willen maken. Heel leuk dat jullie dat organiseren.
Zal toch wel even schrikken geweest zijn> zo een ski (on)geval.
Met zo een gezond leven zal het snel helen, kan ie weer, gaan met de banaan....
Groetjes,
Wendy
Oei, een gebroken sleutelbeen is wel heel pijnlijk toch?
Beterschap!
Ja klopt Diara, maar de artsen in Oostenrijk zijn heel royaal met pijnbestrijding. Paul had 3x daags 50 mg diclofenac! En heeft de eerste dagen nogal 'gespaced' want hij slikt nooit pijnstillers, en voelde dus maar een fractie van de pijn. Nu gaat het al beter en is hij overgestapt op paracetamol.
Heerlijk weer zaaien Clarien! Je kas ziet er mooi uit, komt goed van pas met dit herfstweer. Oef, wat een smak heeft Paul gemaakt, wens hem beterschap! Gelukkig kan hij weer lachen, en de verpleegster is dichtbij!
Veel beterschap gewenst voor Paul, in andere landen is men inderdaad veel royaler met medicijnen, oa met antibiotica, wat niet zo verstandig is.
Las vandaag nog in de krant een artikel over S.tichting H.oopheggen, ontstaan in Overijssel en Gelderland. Moest meteen aan jou denken, de oprichters willen ook graag meer bioversiteit in de natuur.
Biodiversiteit. Sorry voor de typefout.
Wat zien jullie katjes er goed uit, mooi vachtje allemaal. Goed verzorgd.
Een reactie posten