Fruit en kruid.

Wij wilden wel weer eens een taart. En zo geschiedde. Appels waren er nog, en een pot aardbei-taartvulling was er ook nog. Het was de laatste, dat wel. Appels, de aardbeiensaus, wat maismeel om te binden, wat rabarber sap, suiker, en een snuif kaneel, en dat was dan de vulling.  

En het deeg, dat was een gewoon korstdeeg, gemaakt van versgemalen tarwemeel, een klein handje suiker, een paar eitjes van de kippen en flink wat boter. En een halve theelepel zout.

Terwijl de taart in de oven stond maakte ik van de schillen weer een nieuwe batch appelazijn. Omdat daar zo vaak naar gevraagd wordt laat ik het vandaag weer zien. Ik heb altijd in de keuken twee potten azijn-in-wording staan. De ene, in de ronde glazen pot met dat doekje erop, dat is de jonge azijn. Dat is gewoon een pot water met suiker (één kop suiker per liter water) waar je steeds de schillen en resten van fruit bij doet.

Alles kan erin hoor, niet alleen appel. Ook perenschillen en de resten van een ananas of een handvol druiven of je meloenschillen. Als het maar zoet fruit is. En zo krijg je je eigen pure en unieke azijn.

Na een week of vier zeef ik dat door een zeefdoek, en dan gaat het in die grote fles. Daar blijft het nog een paar weken in staan. Elke maand gebruik ik zo'n vier liter azijn, dus dat kun je dan zo'n beetje uitmeten, zodat je steeds genoeg hebt.

Als je voor het éérst azijn maakt, proef dan even, vóór het bottelen, of het wel echt super zuur is. Zo niet, doe er dan nog wat suiker bij en laat het nog een week of twee staan. Je zult ook merken dat het in de zomer sneller gaat dan in de winter.

Als er in de grote fles dan zo'n vier liter azijn zit, dan gaat dat in flessen. Op die azijn in de grote fles zit dan een azijnmoeder. Dat is een geleiachtige laag, die bestaat uit een kolonie azijnzuur bacteriën. Niet vies hoor. Het zijn hele gezonde bacteriën. Je kunt een azijnmoeder ook in de winkel kopen, als gelei of als poeder, maar dit is toch veel leuker? 

Zelf zo'n moeder maken? 😊

De gelei bestaat uit een aantal lagen. Het is echt interessant om dat eens goed te bekijken. En dat dat dan zomaar in jouw eigen keuken kan groeien!

Nou, alles schuift dus door. De inhoud van de grote fles wordt gezeefd en gaat in flessen voor in de voorraad. En de inhoud van de ronde pot wordt gezeefd en gaat weer in de schoon gemaakte grote fles. En in de ronde fles komen de schillen en klokhuizen, water en suiker, én een stukje van de 'moeder'. Als azijnstarter. 

Maar het kan ook zonder hoor.  

En zo heb je altijd azijn op voorraad, gemaakt van fruitafval en wat suiker. 

Door die allerlaatste pot aardbeien kwam ik op de gedachte om eens wat aandacht te besteden aan het aardbeienveldje. Want daar loop ik altijd voorbij. Daar is in de winter niks aan te zien.

Vorig jaar in augustus is daar de hele toplaag afgegraven. Inclusief aardbeiplanten. Want de bodem was daar veel te rijk geworden, doordat er elk jaar stro tussen de aardbeien gaat. En daardoor groeide er nu veel onkruid. En waren de aardbeiplanten vorig jaar vol en groen, maar amper aardbeien!

Dus, de toplaag werd afgegraven, en er zijn van de oude planten allemaal stekken verzameld en die heb ik toen opnieuw uitgeplant. Vijf rijen met jonge stekken. En toen wat eikenblad erop, als dekje tegen de vorst. Maar dat waaide al snel weg. En in de winter zag je niks meer van de jonge plantjes. Voor hetzelfde geld waren ze allemaal doodgevroren. 

En nu ...... zag ik nog steeds bijna niks. Hier en daar wat groen. Misschien maar eens aanharken?

Ook het veldje erachter, wat een bessenveldje moet worden, is geschoffeld en aangeharkt. Daar heb ik alle losse rommel gewoon onder de grote rabarberplanten geveegd. Ik voelde me net Donald Duck, die bij Katrien moest helpen vegen en alle rommel onder het kleed veegde. Echt, heel handig! 😊

Het ziet er weer beter uit en ongeveer de helft van de aardbeistekken heeft het in elk geval overleefd. Nu nog een beetje zon erop en dan hopelijk binnenkort weer aardbeien! 

En dan nog even zo'n keukendingetje. Want er zijn ook alweer zoveel kruiden. Daar kun je ook veel mee doen. Eén van de dingen is, stop ze in de limonade. Limonade vindt iedereen lekker en zo kun je je familie ongemerkt wat kruidenvitaliteit meegeven.

Ik maakte afgelopen weekend rabarber-bessen-brandnetel limonade. Fruit en kruid.

De rabarber en de bessen kwamen uit de vriezer, van vorig jaar nog, en de brandneteltoppen had ik vers geplukt. Op vier liter water, twee zakken rabarber, een zakje bessen, een kilo suiker, en een hele grote schaal met brandneteltopjes.

Alles (behalve de suiker) verhitten en vlak onder de kook even later trekken. Dan zeven, de suiker erbij en laten oplossen, en goed heet in schone flessen gieten.

Het werd een prachtige dieprode limonade. Niks te zien van de groene netels. Maar je proeft het wel. Het geeft een kruidig en voorjaarsachtig accent.

Nou, dan hebben we weer een leuke uitdaging! Allemaal fruit-en-kruid limonades verzinnen! Noem maar eens wat!

En kijk, ik heb ook lifters tegenwoordig. Van die hele luie katten! 😸