Ik verveel me niet.

on woensdag 17 maart 2021










De eettafel is leeg. Geen boekjes en papieren en kranten en koffiekopjes. 


Nee want het is maart en vanaf nu tot zo ongeveer half juni zijn we bijna continu buiten, aan het zaaien en aan het wieden. Het zijn de drukste tuinmaanden. En daarna, vanaf half juni ongeveer, is het ergste wieden wel zo'n beetje voorbij, en dan begint het hooien. En daarna, het oogsten.


Maar goed. In de tuin dus. Met mijn trouwe vrienden!!


 





Niks aan? Die plaatjes? Snel doorscrollen?????


😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮



Haha ja voor de één is dit niks aan, die serie plaatjes in groen en bruin. Terwijl het voor mij op dit moment de mooiste plek is waar je maar kan zijn. En héél geleidelijk, stapje voor stapje, kruiwagen voor kruiwagen, maken we van een rommelig wintervak ... een mooi en uitnodigend groentebed!


Géén apparaten heb ik, en dit jaar ook géén hulp. Dus snel gaat het niet maar wát een voldoening geeft het als zo'n vak dan klaar is. En straks, weer mooi ingezaaid. En als er weer van die groene rijtjes gaan groeien.


Maar zo ver is het nog lang niet. 










Maar goed. Er was ook nog iets anders. Voor de knutselaars!


In de paardenbak liggen takken. Véél takken. Ook lagen daar een paar bundels wilgentakken tussen. En gisteren bedacht ik me ..... 







..... dat ik ergens in de winter op youtube een filmpje zag over iemand die liet zien hoe je van zo'n stel simpele takken ......


...... zomaar iets kan maken!!! Een mand bijvoorbeeld.








Nou ja, laat dat 'zomaar' maar weg. Want zó simpel was het nou ook weer niet. Wat nogal dom was bijvoorbeeld (van mij), was dat ik op de gok aan het vlechten ging. Ik had het filmpje niet meer gezien sinds de winter, en daardoor ging er eea mis.


De man in het filmpje, dat je hier kan zien, gaf veel nauwkeurige instructies. Maar eerlijk gezegd kon ik hem sowieso niet zo goed verstaan, en ik was gistermiddag in de tuin ook heel wat details van dat filmpje alweer vergeten.


(Tot zover mijn smoes voor het nogal slordige vlechtwerk op de foto's 🙈🙈)


Dus ..... héél wat missers, maar toch, uiteindelijk werd het toch een écht gebruiksvoorwerp. Je start met een zestal steuntakken, die je door elkaar steekt (gaatjes maken in drie takken, de andere drie erdoor steken) en dan ga je met dunne twijgjes rondom aan het vlechten. Met twee tegelijk, en de één dan bovenlangs en de andere onderlangs.


Maar ho, wacht even ... ik ga géén tutorial geven!! Je kunt ze echt zat vinden op www. Dus mocht je zo'n mand willen maken zoek even zo'n filmpje en ga niet af op mijn voorbeeld. 

 








Kijk en hier ging het even goed mis. Ik had die nieuwe takken rondom ingestoken, en dan moet je ze ombuigen. Maar dat moet met beleid. Hoe dikker de takken, hoe makkelijker ze breken. In het filmpje had ik zoiets gezien van dat je eerst een kneepje moest maken, en dan pas omvouwen.


Maar met wat voor gereedschap dat moest? In elk geval niet met deze, want bij mij braken de takken bijna af, toen ik ze om boog. 







En toch ondanks alle beginnersfouten heb ik ervan genoten! Het was een verslavend leuk werkje, dat vlechten. Het is wel echt handenarbeid. Met de nadruk op arbeid.😄😅 Je moet aardig kracht zetten om die stugge twijgen te vlechten, en om de losse eindjes steeds weg te werken.



Het voordeel ervan is, dat het ook echt een sterk geheel wordt. Wilgentwijgen zijn heel sterk en buigzaam. Zelfs al is je mand de eerste keer wat scheef, en meer driehoekig dan rond, dan kun je hem gewoon nog wel wat in vorm buigen.


Haha, het was zo leuk werk, dat ik om tien uur 's avonds nog, struinend met het lampje van mijn mobiel, in de greppel ben gaan zoeken naar twijgen, want mijn twijgen waren op. 😄😄







Op het laatst, als je je mand groot genoeg vindt, kun je die lange steuntakken even inknijpen (kijk maar op het filmpje met wat voor gereedschap) en dan boven langs instoppen in de rand van de mand.


Ik heb ook dat niet goed gedaan. Ik heb ze niet eerst ingeknepen, maar ze gewoon omgebogen en toen zomaar ergens tussen ingestoken. Dan krijg je een nogal slordige bovenrand. Dus de volgende keer doen we het zoals het hoort.







En zo maak je dus zomaar een mand, in één avondje (want het gaat heel snel) van je snoei-afval. Wéér een reden om dat niet zomaar weg te doen. 




🚲🚲🚲🚲🚲🚲🚲


En het fietspad? Hoe gaat het ondertussen daar mee? Nou we zijn al haast familie geworden van de oranje mannen. Zólang zijn ze hier al.  







En morgen begint het asfalteren. Dus dan zitten we een tijdje opgesloten hier op de farm.


Maar dat geeft niks. Ik verveel me niet. 😊



 

8 reacties:

Lies zei

Dat wordt een parel, Clarien, dat groentebed.
Vlechten... Maakte jij ooit een bijenkorf...? Toch een heel leuk resultaat!
Lie(f)s.

Anoniem zei

ALs je de wilgentenen een tijdje in water legt worden ze buigzamer en breken ze minder snel. Ooit van een mandenvlechter gehoord. En die zal het wel weten toch? Maar ondanks je beginnersfouten....een leuk mandje. Ik doe het je niet na.... groet, Jo

Supergoof zei

Goedemorgen Clarien, ik dacht snel even zeggen dat je de wilgentenen vantevoren in het water moet leggen, maar Jo zei het al ;o). Ooit een paar jaar mandemakerscursussen gevolgd bij een Hollandse mandenmaker. Het is een fantastisch ambacht. Vroeger hadden ze echt overal een mooie mand voor, zo gaaf.
Veel plezier met vlechten, het is inderdaad best wel zwaar werk, maar wel geweldig!

Unknown zei

https://www.youtube.com/watch?v=jsmlepTokFo.
Gelukt? ik reageer eigenlijk nooit maar jouw vlechtwerk deed me denken aan een filmpje van Liziqi, een chinese jonge vrouw die zo sustainable mogelijk leeft met haar grootmoeder. in deze link vlecht ze manden van bamboe. mss leuk om te zien. ik geniet iedere dag van je blog. succes verder. groet ciska burger

Anoniem zei

Knap werk die mand! Veel tuinwerk staat te wachten, het is hier nogal nat. Je zou hier geen hark door de tuin kunnen halen. Heb jij daar geen last van?

mrs H. te B. zei

Oh, zo leuk, je had ook wel behoefte aan nog een hobby erbij ;-)

Inderdaad, de sprieten in water laten weken, dat helpt. En weet jij dat je als je (jonge) wilgentakken in stukjes knipt en in water weekt je "wilgenwater" maakt - heel goed voor het aanslaan van je planten! Wilgen zijn enorm groeikrachtig: als je de stukken in de aarde steekt zullen ze weer aan de groei gaan; zo kun je een heg maken, een rijtje nieuwe wilgen.

Catherine zei

Sinds kort lees ik je blog en ik word héél gelukkig van je verhalen en foto's. Groetjes, Catherine.

MC zei

Net zoals Mrs H te B zegt, Clarien, gelukkig heb je deze hobby gevonden. Doe je ook eens wat.

Nee, dat meen ik natuurlijk niet ! Ik heb nog nooit zo'n bezige bij als jou meegemaakt.

Heel aanstekelijk, jouw nieuwe hobby, ik ga mijn snoeihout meteen met andere ogen bekijken. Alweer dank voor deze toffe blog !