Maar goed. Dat was gisteren alweer. Nu vandaag. Ik begon met een flink aantal zakken met kruiden van zolder te halen. Want veel van de flessen met kruiden hier in de keuken waren leeg. Vooral brandnetel gebruik ik veel, en pepermunt en weegbree en lavendel en kamille. Nou ja eigenlijk alles wel.
Boven liggen de zakken met kruiden. De voorraad kruiden, allemaal verzameld en gedroogd in de zomermaanden. Maar ja, die zakken komen niet uit zichzelf naar beneden, om hun inhoud in die lege flessen te storten.
Nee nee.
De kruiden in de zakken zijn nog niet verkruimeld. Die zijn nog intact. Dat is om de waardevolle stoffen zoveel mogelijk te borgen. Maar om in de flessen te passen moeten ze wel eerst worden verkruimeld. Dan past er echt héél wat in een fles.
Wat ik daarnaast ook vaak doe, is een deel van de kruiden fijnmalen tot poeder. En dat gaat dan in een klein potje, en dat komt bovenop de fles of ernaast. Zo'n mineraalrijk kruidenpoedertje is handig en kan kan overal doorheen. Het geeft smaak en pit aan veel recepten. Maar je moet er niet mee overdrijven. Het is zó geconcentreerd, zo'n poedertje, dat je er niet teveel van moet strooien. Tevéél mineralen is ook weer niet goed.
Gewoon, een theelepeltje per pot thee, of per omelet, of quiche, of wat dan ook.
 |
| brandnetelpoeder |
En ook .... is er vandaag een hoek gemaakt voor de gewassen die dit jaar voor ons zaad moeten zorgen. Je ziet hieronder de hoek met de wortelgewassen. Ik heb van elk soort een paar mooie exempleren bewaard, en die worden hier gepoot.
Goed diep graven, zodat de aarde mooi rul is, en dan de wortelen en bieten en pastinaken, of wat je maar hebt, erin, en dan aandrukken. Verder gaat het dan vanzelf.
Waarom zou je dan doen? Zo'n gedoe? Terwijl een zakje zaden net twee euro kost?
Haha ik stel de vraag maar even zelf, anders doen jullie het misschien! 😄😄 Het is inderdaad een gedoe, zelf je zaden telen. Dat geef ik direct toe. Je moet de gewassen éérst de hele winter bewaren, tot maart, en ze goed kunnen houden. En dan moet je ze planten, en een half jaar lang verzorgen. En dan .... het kunstje van zaden oogsten. Dat is óók een kunst op zich.
Dan moet je ze nog schonen, drogen, en bewaren ..... pffff .... dat is wel héél veel gedoe voor een handjevol zaden.
Wel doen! Probeer het gewoon eens. Al is het maar met één soort! Het geeft een enorme voldoening, als je van je eigen oogst weer zaad kunt telen, voor het volgende jaar. Je gewassen gaan zelfs langzaamaan ietsje veranderen. Ze worden een tikkie 'wilder', een tikkie 'minder veredeld', en een tikkie meer 'passend' bij jouw tuin en bij jouw bodem.
Ze passen zich aan, en worden sterker en vitaler. Elk jaar. En die vitaliteit die krijg jij dan weer van ze terug!
Daarbij maakt het je zelfstandig. Minder afhankelijk van het aanbod. En wat ook leuk is, is zaden uitwisselen! Want je hebt altijd héél veel zaad!
En wat óók belangrijk is ... is dat er vele vele insecten op die bloeiende groenten afkomen. De schitterende schermbloemen van de wortel bijvoorbeeld, trekken de beeldschone Koninginnepage aan! Ik had hem hier vorig jaar ook, kijk maar .....
.... nou ja hij zat eerlijk gezegd niet op de schermbloemen van de wortel, want die had ik vorig jaar niet. Bij mij waren de wortels toen niet gaan uitgroeien. Hopelijk dit jaar wel.
En de voederbiet, waar ik ook graag zaden van wil, die is bevroren geweest, en die ziet er maar minnetjes uit. Toch groeien er alweer kleine groene uitlopers uit zijn kop, dus ik geef hem tóch een kans!
Haha en nu is daar zomaar een Zeer Belangrijke Hoek gekomen! Daar wordt zaad gewonnen!! Hoezee!
Oja, wat ik nog vergat, wat óók meegenomen is, als je eigen zaad wint ..... is dat je uiteindelijk toch héél wat uitspaart! Ik had dit jaar zowaar een deel van mijn zaden-budget over .... (meestal ga ik er dik overheen) ...... alleen .... heb ik dat ook alweer uitgegeven.
Aan leuke nieuwe zaden! 😊
🍀🍀🍀🍀🍀
Ergens .... midden in de paardenbak ... is een bult. Een kleine heuvel. Het is daar ooit gestort door de hovenier die een deel van de voortuin had afgegraven, een paar jaar geleden. Nu groeien er brandnetels op en guldenroede. Zeer waardevolle planten. Maar brandnetel en guldenroede groeien hier volop.
Dus, die bult, daar wilde ik wat anders mee. Dat moet een pompoenenbult worden. Dat leek me wel leuk, zo'n reliëf, met straks grote oranje ballen en groene ranken eromheen.
De bult is eerst afgedekt met karton. Daarop kwam een laag oud hooi, en daarop komen nu eerst even wat pallets, zodat de koeien en kippen het niet meteen kunnen mollen.
De tuin op het weiland wordt kleiner, en we gaan steeds meer richting paardenbak. En de pompoen is bij ons een belangrijk voedsel, voor mens én dier. Het mooie is dat ze zo lang bewaard kunnen blijven, zonder gedoe. Van elke pompoen voor ons eigen gebruik bewaren we de zaden. Ik zet er dan op het pakketje dingen bij, zoals in onderstaand geval ... grote pompoen met iets groen, lang bewaard.
Het was een quiche, de eerste weer van dit jaar. In de winter eten we geen quiches want dan zijn er niet genoeg eieren. Maar nu komen de hennen weer op stoom en hadden we een heerlijke pompoen-broccoli-uien-tonijn-witte kaas quiche.
Hoewel je het eigenlijk geen quiche kan noemen. Er zit helemaal geen korst omheen. Het is eigenlijk meer een gevulde omelet.
Twee uien in ringen worden even kort gebakken in wat olie, en daar gaat dan een blikje tonijn bij, en een paar handenvol gare broccoliroosjes. Ook daar gingen wat kruiden bij.
Half uurtje op 200 in de oven.
Dan een blog schrijven, en daarna lekker lezen. Oh, of wacht ... die pompoenzaden liggen er ook nog. Die moeten nog worden schoongemaakt.
Dat gedoe ook met die zaden ......
😄😄
13 reacties:
Dag Clarien, vraagje op de foto met de koninginnepage zie ik ook witte en blauwe bloemen. Welke soorten zijn dat? Groet, Elise
Waar de vlinder op zit dat is Verbena, oftewel IJzerhard. En die blauwe erachter ... eerlijk gezegd weet ik de exacte naam niet meer. Vorig jaar heb ik hem gedetermineerd met de app 'Seek' want fietsers langs ons huis wilden óók de naam weten. Het is een schitterende blauw bloeiende struik, die tot einde herfst in bloei blijft. Het is in elk geval een salie soort.
Ik zal hem komende zomer opnieuw determineren. En misschien weet Willem het?
Oh haha ... Seek ... dat kun je natuurlijk terugvinden. Die houdt je waarnemingen bij! Heb het net opgezocht!
Die blauwe struik is dus de Salvia Polystachya!! :))
Een gedoe, ja, Clarien, maar het zien groeien, oogsten -> héérlijk toch!
Meer en meer (ook) mooie plekjes bij jou!
Lie(f)s.
Ik ben daarnet nog even verder gaan zoeken op die Salvia Polyschachya.... en ben er helemaal enthousiast door geworden! Het blijkt een zeer sterke en geneeskrachtige plant te zijn. Ook de zaden zijn erg gezond, het zijn de zgn. Chia zaden.
Nou moe! En die groeit hier gewoon in onze tuin, dank zij een vooruitstrevende hovenier, die deze plant toen voor ons heeft uitgekozen.
En dankjewel Elise dat je mijn aandacht erop vestigde! :)))
Oh en je vroeg ook naar die witte bloemen! Sorry, had ik overheen gelezen. Dat is de Oenothera Lindheimeri (lang leve SEEK!)
Nee, jij bedankt! Ik ga ernaar opzoek. Ik heb een middelgrote tuin en zoek vaak kleine kantachtige bloemen waar je dus doorheen kunt kijken en zo diepte te creeeren.. Mijn tuin wordt momenteel opnieuw ingericht en iedereen kijkt meewarig maar me als ik veel vaste planten 'krijgertjes' uit mijn tuin haal om ze later in de nieuwe tuin te zetten. Vaak zijn het planten uit de tuin van mijn overleden moeder. Planten met een verhaal. Zij had, wat ze noemde een 'wilde tuin'. Daar kwamen veel insecten op af en ze leerde me veel over kruiden en planten. Een mooie waardevolle herinnering voor mij.
Misschien een heel 'gedoe' je eigen zaaizaad winnen, maar als er planten uit voortkomen heb je er des te meer plezier van. Op dit moment beleef ikzelf, en vrouw Helena eveneens, veel genoegen aan een bloeiende Clivia die ik een jaar of 3 geleden zelf gezaaid en opgekweekt heb. Het zaad had ik gewonnen van een plant die ik al vele jaren had, maar weg heb moeten doen omdat ze zeer ernstig aangetast was door ongedierte; de erg lastig te bestijden wolluis. Voor je het weet zitten alle planten er onder.
Dag Clarien, komen de chiazaadjes niet van de salvia hispanica? Die jij hebt staan is hoe dan ook prachtig!
Beetje ongerust, Clarien... Hopelijk ben je gewoon veel te druk bezig...
Lie(f)s.
Ja hoor Lies gewoon druk! :)
Maria, ja ook. Er zijn meerdere salvia's waar de Chia van gewonnen wordt, vlgs wiki. De Hispanica ga ik ook proberen te kweken. Spannend!
Ik zag dat je zaden van de alsem hebt. Alsem geeft een stofje af waardoor de planten in de buurt slechter gaan groeien en bloeien. Heb ik helaas mogen ervaren. Kijk even na of dat bij deze soort ook zo is, want het zou zonde zijn als je andere kruiden het minder goed doen. Let ook op dat je er niet allergisch op reageert als je eraan komt. Het komt niet veel voor maar je zou maar net degene zijn die wel reageert.
Hoi Clarien, graag reageer ik nog even op je salvia. Als ik de kleur zie dan is deze heel blauw, zonder lila erin. Hij lijkt er op de uliginosa. Ook de bloeiwijze, dat groenige topje met nog gesloten bloemetjes. Op zich maakt het natuurlijk niet zoveel uit welke het is, maar omdat je hem als kruid wilt gaan gebruiken lijkt het me fijn om zeker te weten. Misschien kan de hovenier uitsluitsel geven?
Hartelijke groet, Pauline
Een reactie posten