Laatst vroeg iemand bij de reacties hoe ons huis er toch steeds maar zo proper uit kan zien. Terwijl ik altijd in de tuin aan het werk ben. En ik beloofde toen daar een keer een blog aan te wijden. Aan de properheid van ons huis, en hoe dat dan kan.
Nou, ik heb daar een heel leger kabouters voor.
馃巺馃巺馃巺馃巺馃巺馃巺馃巺馃巺馃巺
Haha flauw he, maar nee dus, g茅茅n kabouters. En een schema of zoiets heb ik ook niet. Ik poets elke maandag het hele huis met een sop met daarin een vaatdoek en spons. Sanitair en keuken krijgen een echte schrobbeurt, en de rest gaan met de Franse slag.
Dan stofzuigen, ook de hoeken en richels langs plafonds, dan het hele huis dweilen. That's it.
Elke ochtend v贸贸r ik na de tuin ga trek ik het huis dan nog even strak. De bedden en dierenmanden luchten, douche droogmaken, vaatwasser in- en uitruimen, aanrecht en tafel afnemen, en s贸ms even de bezem erdoor, als de dieren erg verharen.
Bij elkaar, hooguit een half uurtje.
Het fornuis bijvoorbeeld doe ik de hele week verder niks aan. E茅n schrobbeurt per week vind ik genoeg. Nou, dat kan je soms dus ook wel zien.
Ramen lappen? Daarvoor heb ik w茅l twee hele lieve kabouters, namelijk twee meiden uit het dorp, die dat in hun vakanties voor mij doen. Zelf doe ik het hooguit nog drie of vier keer per jaar.
En dan .... 茅茅n keer per jaar ..... dan is het een hele week poetsen en ruimen, tijdens de grote schoonmaak in januari. Dat is echt een week van poetsen en fixen.
NIET mijn favoriete week, maar het is gelukkig ook maar 茅茅n keer per jaar.
En tot slot nog een huishoudtip. Die je misschien al wel kent. Gisteren sneakte Billie de kat naar boven met een dikke vette muis, die ze daar opat, op de vloerbedekking. Meteen dikke bloedvlekken op het tapijt. Oh oh wat nu. Maar het www wist raad. Melk erop gieten, en met een droge doek schoonmaken.
Nou, weg vlek! Pfjoe!!
Zo blijft het huis dus proper! 馃槉
Hoewel … de belangrijkste reden heb ik nog geeneens genoemd. En dat is, dat we er gewoon haast nooit zijn! Paul werkt de hele dag in de paardenstal of op kantoor, en ik ben altijd buiten. Nou, geen kunst aan, om dan het huis netjes te houden!
Buiten. De mooiste plek om te werken! Vandaag was ik er weer de hele dag. Vanmorgen eerst de bruidssluiers van de rogge afgehaald. Benieuwd hoe het opgekomen is, die 70.000 plantjes.
Ja hoor ze staan al fier boven de grond! En niet te dicht op elkaar, precies zoals de bedoeling was. Nu kunnen ze allemaal afzonderlijk uitgroeien tot stevige roggeplanten, met mooie sterke halmen. En hopelijk grote aren met veel zaden erin!
En de sluiers kunnen weer worden opgeborgen.
Ik heb ook een deel van het maisvak opgeruimd. De verdroogde mais afknippen, die gaat naar de koeien. Zij eten de blaadjes op en de vergeten kolven die er soms nog aan zitten.
Het vak wordt niet omgespit. Niet nodig. Er groeien allerlei kruidjes en paddestoelen, de de sporen van die paddestoelen zijn belangrijk voor het bodemleven. Dus dat kun je beter zo weinig mogelijk verstoren. Ik heb er een dikke laag compost opgekiept en het afgesloten met een laag karton.
En daarop kwamen dan weer de maisplanten, die Bella en Bonnie inmiddels hadden afgekloven. Wat moest ik toch zonder mijn tuin-crew!!
Op de terugreis zie ik voor het raam van de kas nog wat komkommers hangen. Heeee …. even binnen kijken. Ik ben er al een tijdje niet geweest ….
..... en asjemenou er hangen er alweer een heel stel binnen ook. Hij weet van geen ophouden die plant!
 |
Achter de kas wonen de kippen. De negen zomerkuikens, die ooit een wolk van dons waren, zijn nu al uitgegroeid tot al echte haantjes en hennetjes. Je ziet ze hierboven. En Gipje, de al wat oudere gele kip, heeft op de valreep 贸贸k nog twee kuikens tevoorschijn getoverd.
Het wordt een hele drukte bij de kippen.
Langzamerhand nemen we afscheid van een aantal groenten. Van de komkommers dus nog niet, maar we zijn wel aan de 谩llerlaatste twee courgettes toe. Tomaten liggen er nog, maar dat duurt ook geen twee weken meer.
En dan is het weer wachten, tot de volgende zomer, op die lekkere vruchtgewassen.
Na de koffie en het voeren van de dieren valt er een klein spatje regen ..... en tadaaaa …. meteen een str谩lende regenboog aan de hemel. Over de hele kapschuur.
Z贸 mooi! Elke keer weer.
Kom Brit, we gaan op zoek naar die pot met goud!
5 reacties:
Prachtige verhalen...
Hoe gaat het nu met de opgroeiende Bonnie II. Heb je kans gezien om haar handtam te maken?
Doe jij de huishouding helemaal alleen?
Bewonderenswaardig, Clarien!
Lie(f)s.
@Vandaag de laatste struikboontjes (meerdere potten) geplukt. Spruitjes zijn hier nog kleiner.
Dat was ik, die je vroeg naar je poetsschema, hartelijk dank om het te delen !
Wat een energie heb je, dat is toch wel buitengewoon.
De tijden veranderen (en de klokken ook). Daar moest ik aan denken toen ik de foto zag van je net ingezaaide winterrogge. Mijn grootvader zou er waarschijnlijk met afgrijzen naar gekeken hebben en hoewel hij altijd voorzichtig was met het geven van een oordeel, zou hiervan gezegd hebben dat het niks zou worden.
Waardoor? Eigenlijk heel simpel; in zijn actieve jaren was het nog zo dat de rogge voor de winter inviel, zo dicht moest staan dat je er een wandelstok onder kon verstoppen. Pas in het voorjaar, als de rogge door de (strenge) vorst gekrompen was, mocht de stok weer zichtbaar worden. Daarmee was hij opgegroeid, maar hij stond ook open voor moderne landbouwmethoden en -rassen en wat mij, achteraf gezien, het meest verbaast was zijn omgang met kunstmest. Hij beschouwde het als een uitstekende aanvulling op de stalmest, maar kon in zijn ogen nooit de stalmest vervangen. In medische termen was kunstmest voor hem vergelijkbaar met een extra vitaminekuurtje die een mens neemt bij bijvoorbeeld verkoudheid. Met mate toegepast is het een goede zaak, maar de excessen krijgen vaak de overhand. De gevolgen daarvan zie je om je heen.
Een reactie posten