 |
Jullie wens ik in elk geval alle goeds toe, en geluk, en vrede, en heel veel plezier, en ook .... veel vitaliteit, en een blakende gezondheid!
Ik begin eerst nog even met het afhechten van een 'draadje' uit 2019 ... want ik heb dacht ik nog niet verteld hoe je nou die lijm moet maken, van aardappelzetmeel. Eerlijk gezegd weet ik het zelf ook niet precies, ik heb wat gegokt, en hoop dat Editha binnenkort uitlegt hoe het precies moet.
Mijn eigen methode werkt redelijk: Je roert wat aardappelzetmeel in een afsluitbaar bakje om, met warm water, tot een dikke pap. Daarna voor de houdbaarheid wat aluin erover raspen. Dat alles goed roeren, en afgesloten bewaren in de koelkast.
Wat je hierboven ziet is een soort envelop, die ik uit de oude agenda scheurde en toen weer in de nieuwe heb geplakt. Met die aardappellijm ging dat goed. Het plakt zelfs papier en stof aan elkaar.
Wat ik wél doe is het éérst vastklemmen, bijvoorbeeld met elastieken, of iets zwaars erop zetten, en het dan een behoorlijke tijd laten drogen. Je moet er gewoon even mee leren omgaan. Het is anders dan kant en klare lijm, maar het werkt prima. Een ander voordeel is dat de bladzijden (uit mijn slappe schrift) er steviger van worden.
In die envelop bewaar ik visitekaartjes en andere belangrijke briefjes, en er zitten ook altijd de kladjes van mijn teeltplannen in. Van de afgelopen jaren. Die moet je goed bewaren, zodat je kunt controleren dat je bijvoorbeeld vier tot zes jaar lang geen kolen op dezelfde plek zet. Of aardappels.
Wisselteelt. Ter voorkoming van ziektes en minerale tekorten.
Het is niet zo goed te lezen, maar op het kladje voor 2020 staan ook wat nieuwe ideeën. Zo wil ik dit jaar graag een Nursery aanleggen. Dat is een stuk tuin, waar je kleinfruit en fruitbomen en andere kwetsbare en zorg-vragende planten opkweekt.
Een plek die warm en licht is, en waar je vaak langs komt. Waar altijd gieters gevuld met zacht water klaar staan. En waar misschien een bankje staat, zodat je in de Nursery kan koffie drinken. Bij je kwetsbare kwekelingen. Want dat vinden ze heel gezellig! 😊🌸🌸
Vandaag zijn Paul en ik weer rustigjes begonnen met de gewone dingen. Een prima afwisseling na al dat bankhangen en dat lekkere eten. Hoewel ik het wel stervenskoud vond vandaag!
We hebben voor het eerst wat balen hooi van het weiland gehaald. Op het weiland dat ik afgelopen jaar heb gepacht, staan nog zo'n dertig balen hooi, die we nog naar huis moeten halen. Vandaag dus de eerste twee. We waren echt weer bezig als buurman en buurman, om die dingen op de aanhanger te krijgen, in een nat weiland en via een pad vol diepe kuilen en modder.
Maar het lukte!
En dan. Volgende vraag.
Hoe maak je zo'n ding open? Weet jij het?
Ik wist het niet. Als een taart in punten snijden dat gaat natuurlijk niet. Er is vast een handig truukje voor, maar kom daar maar eens achter. Ik heb gegoogeld, en er waren veel adviezen maar er waren er geen twéé gelijk. Iedereen zei wat anders.
Nou, dan maar het 'deksel' eraf snijden met een stanleymes, en dan van boven naar beneden inkepen, om de hoes er als een soort sok af te stropen. Er bleek ook nog een netje onder het plastic te zitten. Dat moest ook afgestroopt.
En toen schrok ik wel, want veel van de buitenkant van het hooi was nat! Huh? Dat is toch waterdicht dat plastic? Nou nee dus.
.
De buitenste laag die ik eraf rolde, daar was een deel van nat. Maar het viel bij nader inzien mee. Het was maar een halve kruiwagen ofzo.
En het hooi rook heerlijk! Héél zoet. En Bella vrat het graag. Daar gaat het om natuurlijk!
Moederpoes Bekkie kwam vandaag weer eens binnenwandelen. Ze is twee dagen weggeweest. Dat doet ze regelmatig, nu ze een hekel heeft gekregen aan haar eigen jongen.
Dus ...... hebben we een nieuwe maatregel. Zolang Bekkie in de kamer is, mogen de kleintjes daar niet komen. Nou zijn die toch meestal buiten, maar als ze binnen komen mogen ze alleen in de bijkeuken en op zolder komen. Niet bij Bekkie. Tot het weer gewend is allemaal.
En zo kan het dus gebeuren dat ik rustigjes op zolder het kerstservies aan het opruimen ben ... en het daar ineens wemelt van de katten. De krantenproppen vlogen alle kanten op.
Ze komen me helpen, van de wal in de sloot dus, zoals altijd, maar wel gezellig.
Maar het schiet dan niet op natuurlijk. Want dan ga je met de katten spelen. En fotootjes maken. Bossie zag mij en rende naar mij toe, alleen was het een spiegelbeeld! Haha ze keek zelfs áchter de spiegel! Wat wel weer slim was.
Maar met het servies schoot het niet op. Het ligt nu nog steeds precies zo. Want ik kwam er ook achter dat de helft nog in de vaatwasser zit.
Het nieuwe jaar is begonnen, maar het tempo zit er nog niet in.
Wat je hierboven ziet is een soort envelop, die ik uit de oude agenda scheurde en toen weer in de nieuwe heb geplakt. Met die aardappellijm ging dat goed. Het plakt zelfs papier en stof aan elkaar.
Wat ik wél doe is het éérst vastklemmen, bijvoorbeeld met elastieken, of iets zwaars erop zetten, en het dan een behoorlijke tijd laten drogen. Je moet er gewoon even mee leren omgaan. Het is anders dan kant en klare lijm, maar het werkt prima. Een ander voordeel is dat de bladzijden (uit mijn slappe schrift) er steviger van worden.
In die envelop bewaar ik visitekaartjes en andere belangrijke briefjes, en er zitten ook altijd de kladjes van mijn teeltplannen in. Van de afgelopen jaren. Die moet je goed bewaren, zodat je kunt controleren dat je bijvoorbeeld vier tot zes jaar lang geen kolen op dezelfde plek zet. Of aardappels.
Wisselteelt. Ter voorkoming van ziektes en minerale tekorten.
Het is niet zo goed te lezen, maar op het kladje voor 2020 staan ook wat nieuwe ideeën. Zo wil ik dit jaar graag een Nursery aanleggen. Dat is een stuk tuin, waar je kleinfruit en fruitbomen en andere kwetsbare en zorg-vragende planten opkweekt.
Een plek die warm en licht is, en waar je vaak langs komt. Waar altijd gieters gevuld met zacht water klaar staan. En waar misschien een bankje staat, zodat je in de Nursery kan koffie drinken. Bij je kwetsbare kwekelingen. Want dat vinden ze heel gezellig! 😊🌸🌸
Vandaag zijn Paul en ik weer rustigjes begonnen met de gewone dingen. Een prima afwisseling na al dat bankhangen en dat lekkere eten. Hoewel ik het wel stervenskoud vond vandaag!
We hebben voor het eerst wat balen hooi van het weiland gehaald. Op het weiland dat ik afgelopen jaar heb gepacht, staan nog zo'n dertig balen hooi, die we nog naar huis moeten halen. Vandaag dus de eerste twee. We waren echt weer bezig als buurman en buurman, om die dingen op de aanhanger te krijgen, in een nat weiland en via een pad vol diepe kuilen en modder.
Maar het lukte!
En dan. Volgende vraag.
Hoe maak je zo'n ding open? Weet jij het?
Ik wist het niet. Als een taart in punten snijden dat gaat natuurlijk niet. Er is vast een handig truukje voor, maar kom daar maar eens achter. Ik heb gegoogeld, en er waren veel adviezen maar er waren er geen twéé gelijk. Iedereen zei wat anders.
Nou, dan maar het 'deksel' eraf snijden met een stanleymes, en dan van boven naar beneden inkepen, om de hoes er als een soort sok af te stropen. Er bleek ook nog een netje onder het plastic te zitten. Dat moest ook afgestroopt.
En toen schrok ik wel, want veel van de buitenkant van het hooi was nat! Huh? Dat is toch waterdicht dat plastic? Nou nee dus.
.
De buitenste laag die ik eraf rolde, daar was een deel van nat. Maar het viel bij nader inzien mee. Het was maar een halve kruiwagen ofzo.
En het hooi rook heerlijk! Héél zoet. En Bella vrat het graag. Daar gaat het om natuurlijk!
Moederpoes Bekkie kwam vandaag weer eens binnenwandelen. Ze is twee dagen weggeweest. Dat doet ze regelmatig, nu ze een hekel heeft gekregen aan haar eigen jongen.
Dus ...... hebben we een nieuwe maatregel. Zolang Bekkie in de kamer is, mogen de kleintjes daar niet komen. Nou zijn die toch meestal buiten, maar als ze binnen komen mogen ze alleen in de bijkeuken en op zolder komen. Niet bij Bekkie. Tot het weer gewend is allemaal.
En zo kan het dus gebeuren dat ik rustigjes op zolder het kerstservies aan het opruimen ben ... en het daar ineens wemelt van de katten. De krantenproppen vlogen alle kanten op.
Ze komen me helpen, van de wal in de sloot dus, zoals altijd, maar wel gezellig.
Maar het schiet dan niet op natuurlijk. Want dan ga je met de katten spelen. En fotootjes maken. Bossie zag mij en rende naar mij toe, alleen was het een spiegelbeeld! Haha ze keek zelfs áchter de spiegel! Wat wel weer slim was.
Maar met het servies schoot het niet op. Het ligt nu nog steeds precies zo. Want ik kwam er ook achter dat de helft nog in de vaatwasser zit.
Het nieuwe jaar is begonnen, maar het tempo zit er nog niet in.
11 reacties:
De beste wensen voor jou en je familie en dat 2020 een goed jaar wordt.
Mijn man weet nog, dat er vroeger bij hem thuis ook met aardappellijm geplakt werd. Je moet alleen zorgen, dat het later niet nat wordt. Dan lost de lijm weer op. Nu zitten we meteen te praten over beenderlijm - hoe maak je dat eigenlijk? Zoeken we zelf wel op, hoor.
Goede oplossing met de katten, komt vast weer goed.
Een gezond, fantastisch, 2O2O, Clarien !
Lie(f)s.
De beste wensen en een goed en gezond 2020 gewenst. Ik heb al veel van jouw geleerd de afgelopen jaren dat ik meelees. Dank je wel! Groetjes van Lien.
De beste wensen voor 2020!
De beste wensen voor 2020.
Boeren die ronde balen hooi/kuil hebben,hebben die omdat ze de ronde balen hooi/kuil aan het begin van de stal neerleggen,en dan uitrollen.Dat is voor hen veel gemakkelijker.
Wij hadden voor de geiten altijd vierkante pakken.Die kun je makkelijker afpellen.Je hoeft het plastic dan ook er niet helemaal af te halen zoals bij een ronde wel het geval is.
Er hoeft maar een klein gaatje te zijn of ze worden nat.Maar het kan ook door het zweten komen,en dan gaat het vocht naar 1 punt of soms meerdere door de verzakking.
En misschien,dat het met de katten/poezen beter gaat als ze geholpen zijn.
Vr gr
Aukje
Bij mijn weten werd, voor de komst van de celluloselijm, behang en andere papiersoorten ook met lijm op basis van (aardappel)zetmeel geplakt. Dit tot genoegen van veel insecten en vergelijkbaar gespuis. Zelfs muizen versmaadden het niet en ook vocht was niet echt vriendelijk voor dergelijke lijmsoorten.
Iemand had het over beenderlijm. In de jaren '50 heb ik een jaar timmeronderwijs gehad van een meubelmaker en die man was gek op beenderlijm. Het hout moest vooraf verwarmd worden, de lijm zat in elektrische verwarmde lijmpotten en het stonk 'dat het een aord har' om mijn vader maar even aan te halen. Dus om daar weer naar terug te gaan lijkt me geen enkel (milieu)voordeel op te leveren. De witte lijm op basis van caseïne was voor ons een uitkomst. Het relatieve voordeel van beenderlijm was dat je bijvoorbeeld fineer met een strijkbout nog kon corrigeren. Dat ging met die caseïnelijm beslist niet en beide lijmsoorten waren slecht waterbestendig. Op de moderne lijmsoorten kun je van alles en nog wat aanmerken, maar ze zijn een stuk functioneler en boven alles, gebruiksvriendelijker, dan de ouderwetse lijmsoorten.
En hoeveel milieu(on)vriendelijker ze zijn dan de 'ouderwetse lijmsoorten; ik weet het niet, maar zou wel graag eens een eerlijke vergelijking willen zien, waarbij alle aspecten meegenomen worden. Dus niet a la de kernenergielobby; kernenergie is milieuvriendelijker dan met aardgas opgewekte elektriciteit want het heeft geen CO2- en stikstofuitstoot om vervolgens hun eigen afval totaal te vergeten.
Een 'nursery', ik blijf het een lelijk woord vinden maar kraamkamer dekt de lading nou ook niet echt, is een prachtig idee, maar vraagt natuurlijk wel extra tijd. Heb je dat? Maar je lijkt me ook slim genoeg om je eigen grenzen te bewaken en anders is Paul er ook nog om dat te signaleren en over nog 365 dagen, -het is een schrikkeljaar-, weet je hoe het heeft uitgepakt.
Een gezond en werkzaam 2020 toegewenst en dast je wensen uit mogen komen.
Hoi Clarien,
De beste wensen voor jou, je familie en alle dieren rond en in je huis.
Wat een leuk experiment om zelf lijm te maken! Ik ben er ook mee bezig, maar wilde het gelijk wat moeilijker aanpakken met een natuurlijke boomhars. Het is nog niet gelukt, hier. :(
Ik zag dat je mijn blog 'gevonden' hebt... wat leuk, want ik las al af en toe met die van jou mee. Super leuk dat je mijn blog ook linkt hier op jouw pagina, thanks.
Veel blogplezier ook in het komende jaar.
Lieve groet,
Tamar
De speelsheid van katjes is zo leuk. Goed gedaan om Bekkie en haar kroost in huis nu even te scheiden tot de onderlinge verstandhouding weer verbeterd is. Nu kunnen ze allemaal gewoon binnen in huis zijn zonder last van elkaar te hebben. Ons katertje "helpt" mij oa ook altijd met het verschonen vd bedden en het lezen vd krant die op tafel ligt��.
Vind je blog altijd fijn om te lezen.
Clarien, ik wens jou en je familie en de hele dierenmenagerie een voorspoedig 2020 toe met veel boeiende ervaringen.
Hartelijke groeten van Zem.
Nog de beste wensen Clarien! Bedankt voor alle inspiratie en je betrokken en optimistische berichten.
Heel leuk om alvast een stukje van je teeltplan te zien.
Ik las eens dat januari min of meer een vakantiemaand voor de tuinders was, dus ik hoop dat je deze maand de tijd hebt om te rusten en om creatieve dingen te doen.
Hartelijke groet,
Hilde
Een reactie posten