.... vandaag ....... vertrok de zieke kip naar de Kippenhemel.
Ik ben blij dat ze de laatste paar dagen van haar leven doorbracht op een lekker warm plekje, en zelfs nog lekkere hapjes heeft kunnen eten. En dat het nu voorbij is.
☆☆☆☆☆☆
En óók vandaag (en gisteren en eergisteren) was ik bezig met de randen rondom de vakken uit te steken. De moestuin bestaat uit zes vakken van 100 vierkante meter, met daartussen paden van gras.
En dat gras groeit niet alleen maar omhoog maar het groeit ook opzij. Het wil altijd die bedden in!
Dus dat moet je af en toe met de spade afsteken, rondom zo'n vak, en de kluiten dan omdraaien. Anders worden je vakken steeds kleiner.
Ook heb ik eens gekeken op het knollenlandje. Waar éérst de rogge stond, daar zijn knollen gezaaid in augustus. Voor de koe. Maar ook voor onszelf. Want ze zijn best lekker.
Zoals je ziet is het nu nog vooral loof, en nog maar weinig knol. Als het goed is, en het blijft van dit mooie milde weer, dan worden de knollen nog wel groter.
Hoe ze smaken?
Nou .... eerlijk gezegd ......
Ze zijn wel errug pittig. Het is te vergelijken met radijs, dezelfde mosterdsmaak, maar dan nog sterker.
Je eet echt niet zomaar een hele knol op. Maar het is wel lekker om de knol fijn te raspen, en dan door de salade of door andere gerechten te doen, waar mosterd ook bij past. Het geeft enorm veel pit aan gerechten. Je kan de peper wel weglaten.
Bella eet ze ook heel graag. En bij haar houdt het ook parasieten op een afstand. Of dat voor mensen ook werkt weet ik niet, maar het zou me niks verbazen.
En ook vandaag .... weer een gezellige boel! Vorige week waren de twee jongsten thuis ....
 |
En ook dit keer gingen er pompoenen en uien en weet ik wat, mee terug.
Volgende week in de familie-app komen dan geheid de recepten en foto's van het eten weer voorbij!😊
En tot slot, kocht ik vandaag een tweedehands karretje. Een aanhanger. Ik moet nog uitvissen hoe het werkt. Die hoge schotten kunnen eraf, en er zit een lier bij, dus hij kan kiepen. Nou we zullen vast veel lol hebben van dit karretje.
Tot na het weekend weer!
😊🙋🌸
😊🙋🌸
3 reacties:
Kan me jouw gevoel bij het zieke kipje voorstellen. Het is een levend wezentje dat ziek is en maar niet opknapt en waarvan je niet weet of het misschien pijn lijdt. Fijn dat het kipje zo goed verzorgd werd bij jullie.
Je hebt je best gedaan, Clarien. Maar kon je niet doen voor de arme ziel. Het houdt je enorm bezig als je een ziek dier hebt. Ik kan me een parkiet herinneren... Na dagen tobben heb ik hem laten inslapen bij de dierenarts, want het was té zielig allemaal en ik kon het niet meer aanzien.
Die knollen aten we in mijn kindertijd vaak als we terugkwamen uit school. We moesten een kilometer of 5 fietsen om bij de school te komen en na zo'n dag binnen zitten en weinig beweging, was het maar wat fijn om wat te doen en werd een versnapering in de vorm van zo'n blauwwit knolletje zeer op prijs gesteld. Temeer omdat die dingen erg sappig waren. De schil werd met de tanden verwijderd en dan was het eten en drinken tegelijk. Ik heb nooit ervaren dat de knolletjes erg pittig waren. Ze hadden wel de heel specifieke knollensmaak die inderdaad een beetje aan radijs doet denken, maar dat hebben zowat alle knollen en hun verwanten; alle planten die 'Brassica' in hun naam hebben. Maar ik heb het nu over een kleine 70 jaar geleden
Hoewel de boeren graag de koeien knollen voerden, hadden ze er van de andere kant ook een beetje hekel aan, getuige het gezegde "Ie voort ze een pan vol en ze schijt een wan vol" Anders gezegd; de koeienpoep werd erg dun, een beetje diarreeachtig.
Een reactie posten