Update.

Het is echt mooi om je kinderen te volgen, op de wegen die zij inslaan, en te zien hoe zij het doen. Hoe ze hun leven op poten zetten. Alle vier kiezen ze hun eigen weg. Alle vier héél verschillend.

En toch ... zien wij als ouders bij alle kinderen veel van onszelf terug.

Het is soms .... alsof je in een spiegel kijkt.

Robbert werd 26, afgelopen weekend, en we waren allemaal in Rotterdam om dat te vieren.

Een echte yup lijkt hij, zo op het eerste gezicht. Maar .... wel met de vensterbank vol met kweeksels! Tomaten en pepers en komkommers, en voor zijn zussen heeft hij stekken opgekweekt van de Aloe Vera.

Nou, nog even een foto van onthoofde mensen, want niemand wil 'op het blog'. Gelukkig heb ik ook hele leuke schoonzoons ... en die hebben daar (nog) niks over gezegd ..... 😄😄

In de auto terug naar huis, kregen we een app-je uit de trein, waar de dochters in zaten, op weg allemaal weer naar huis.

'Just chilling ... in the train.'

😎😎😎


En inmiddels zijn we al weer hoog en breed terug in Punthorst en weer druk aan het werk geweest. Maar éérst ging ik even kijken bij de stal-kipjes, die daar zitten te broeden. Gaat het goed?

Ik verwacht de kuikens over ongeveer een week, en de kippen zitten zo hoog. Helemaal bovenop die stropakketten. Hoe moet dat straks met die jonkies? Vallen die er niet af? Moet ik de kippen dan toch maar verplaatsten?

..............

Niet meer nodig!

Er zijn al kuikens! Ze zitten dus al veel langer te broeden dan ik dacht. Echte paaskuikens zijn het!
We zullen even afwachten hoeveel er komen, en of ze niet gaan vallen. Elke dag even kijken.

Paul is ook druk bezig in de tuin. Alle onkruid weghalen, snoeien en maaien, en op mijn verzoek maakt hij een plek vrij naast de voordeur, waar ik graag stokrozen wil planten. Het heeft even geduurd (twee-en-half jaar) maar eindelijk hebben we nu eens tijd voor sierplanten, in plaats van alleen maar nuttig.

Het lijkt me zo mooi ... allemaal stokrozen langs de muren en naast de deuren.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸



Als je last hebt van mineralentekorten ..... overweeg dan om wat vaker salade te maken uit het wild. De tekorten ontstaan omdat landbouwgronden verarmd zijn. Onze gewone groenten hebben nog maar een fractie van de mineralen die er ooit in zaten. Maar ... dat geldt niet voor wilde planten! Die zitten meestal nog tjokvol mineralen!

Maak een slaatje van weegbree, paardebloem, zuring, duizendblad, dat soort plantjes. Het is nu de tijd. Alles is jong en mals. Hoe het smaakt?  .... nou .... eerlijk gezegd heeft het niet zoveel smaak. Dat moet je zelf aanvullen. Met een rode biet bijvoorbeeld, of bieslook of knoflook of ui of appel.

En een lekkere dressing. Of een schep pesto.

En verder is het droog droog droog.

Er gaat veel tijd zitten in het gieten van alle zaailingen. En de grond .... barst hier en daar spontaan open .... en mijn handen ook.

Gieten en smeren. Het is niet anders.

Iets wat ook de hele tijd doorgaat is het aanvullen van de composthopen. Daar zit zeker 50% van mijn tijd in!  Afgelopen dagen ging er veel compost over het weiland ... en nu moet ik die hopen weer aanvullen, de oude hopen keren, en de nieuwe weer opzetten.

Doordat we nu koeien hebben, en dus mest, en dat mengen met plantenafval, en heel veel compost maken, wordt het land hier steeds rijker en vruchtbaarder, en rijker aan mineralen. En dat is dan weer ... onze gezondheid, en van de hele familie.

Daar heb ik het allemaal graag voor over!

Kleine werkjes .....

...... de aardbeibloemetjes, met de zwarte hartjes, die knijp ik uit. Ze zijn bevroren geweest en daar komt geen aardbei meer uit.

..... en de rabarber waarvan vorige week is geoogst, die krijgt een halve gieter verdunde poepsoep per plant, en dan nog extra water. Ook gaat het afgedraaide blad terug op de aarde eronder, als compost. Zo kun je wel een halfjaar verse stelen oogsten.

Nog éven kijken .... in de stal ......

..... en dan ben ik weer bij!