Wortelman sluit af.

Nieuwe mensen ontmoeten. Zelfs gewoon thuis. Want daar was Wortelman. Maar dat was pas 's avonds. 

Vanochtend, bij de inloop, waren er ook nieuwe mensen. Ik geloof dat we de zaterdagse inloop  inmiddels wel een succes kunnen noemen. 😊 We liepen dit keer met twaalf man sterk het bos in, en we waaiden zowat weg. 

Man, tjonge jonge, zelfs in het bos, waai waai. Overal dikke lellen van afgebroken takken. Eigenlijk was het misschien wel een klein beetje levensgevaarlijk .... maar daar denk je later pas aan.

Zo zie je maar! Ga met ons mee en je beleeft nog eens wat!!

We kwamen ook zomaar langs een piepklein onontdekt vennetje. Echt, niemand van ons had het nog ooit gezien. Een diepe kuil was het, volgestroomd met water.

De bomen zwaaiden heen en weer boven onze hoofden. En ze huilden met dikke tranen van hars. Bij sommige dennen leek het alsof er kaarsvet uit de boom droop.

En dus wéér nieuwe mensen erbij vandaag. Eigenlijk moet je dan de namen opschrijven. Want wie weet zitten er personen tussen die wel willen helpen met de klussen.

Maar zo gestructureerd ben ik nog niet. Daarbij, het is altijd supergezellig, het kletsen en koffiedrinken na afloop. Wie denkt er dan aan namen opschrijven?

Wat ik wel opschreef was de naam van de boom van dat takje hierboven. Het takje is erg mooi, maar de naam van de boom is nóg mooier. Het is ..... De Levensboom! En daar liepen wij dus gewoon onderdoor!

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳




En misschien wilde je nog weten hoe het met het groentebrood van gisteren is afgelopen?

Eerst leek het erop dat het fout zou gaan. Er zat namelijk veel te veel vocht in. Ik was vergeten het vocht van de groente mee te tellen in het recept. Dus het leek eerder pannenkoekbeslag, dan brooddeeg.

Maar met een extra kop bloem en kop roggemeel erdoor kwam dat weer goed. 

 

Ik had twee theedoeken in twee vergieten gelegd. Bestuiven met bloem en dan het tot bollen gevormde deeg erin. Voor de tweede rijs.

Omdat ik dit keer ook een deel bloem heb gebruikt, ging het rijzen erg snel. Met bloem in het deeg, rijst het brooddeeg als een tierelier. Het ging mij zelfs iets té snel, omdat het vanavond pas werd gebakken. Daarom het ik de vergieten in de koelkast gezet.

Zo kun je het rijzen wat afremmen, als je dat wil.

Brood bakken doe ik meestal pas  's avonds, als de oven toch aangaat voor het avondeten. En ook omdat er overdag meestal geen tijd voor is. Brood bakken, daar moet je echt even bij blijven.

Vanmiddag heb ik het laatste deel van het weiland van Wim en Jacky bemest. Daarbij kreeg ik veel hulp van de storm.

Je moet die mest namelijk over het weiland uit gooien, en dat is vrij zwaar. Ook blijven er vaak grote kluiten intact, wat je dan weer uit elkaar moet harken of schoppen.

Maar ..... wat dacht je??? Het waaide vandaag zó hard, dat de kluiten spontaan vanaf de schep alle kanten opvlogen. En in de lucht werd het zó uit elkaar geblazen!!

Pure wind-energie!! 💨💨💨

Meer dan de helft van de bulten opgespaarde mest zijn nu over het weiland verspreid. De rest wou ik in april doen.  En dan hopen dat we van dit weiland goed wat hooi kunnen oogsten, komend jaar.

Wat vliegt zo'n dag om. Het is alweer avond, het brood is gebakken, en geproefd. Hoe het smaakt? Wij vonden het erg lekker, maar ja wij vinden meestal alles lekker, dus dat telt niet. Het smaakt naar uienbrood. En het is heerlijk smeuiig. En noot-achtig.

En het is ook mooi brood. En gezond, met al die groenten. Ik denk dat het een blijvertje is!

Ja en tot slot had ik vanavond nóg een bezoekertje. Zo'n manneke, dat je soms spontaan op je aanrecht vindt. Misschien zie je hem niet tussen alle rommel?

Wacht, even opruimen!

Het is een gezellig mannetje.  Onder het afruimen en de laatste keukenklussen kletsen we wat, en doet hij wat kunstjes op de rand. Pas maar op Wortelman! Je speelt met je leven!

Oh en kijk, hij wil nog wat zeggen!

Tot maandag!

😊😊