Weer gewoon, huis, tuin, en bordjes eten.

Nou nee, het is nog niet helemaal gewoon.

Want door alle extra acties de laatste tijd, heb je ook veel meer bureauwerk. Veel mails die beantwoord moeten worden, afspraken die moeten worden nagekomen. Verslagen gemaakt en naar journalisten gestuurd (jaja) en sommige mensen moeten aan dingen worden herinnerd.

Man, het lijkt wel alsof ik een kantoorbaan heb!

En ik wil naar buiten! Het is februari!! Er is zoveel te doen!

Eerst nog even de stofzuiger door het huis heen raggen. Maar dan zit de zak vol. Kan die op de compost? De inhoud wel, maar de zak en de plastic clip niet. Ik deed de zak toch gewoon in de groene emmer. Wegens géén zin om de inhoud eruit te peuteren. Die microvezel zak die halen we later wel weer uit de compost, als de inhoud verteerd is.

En dan naar buiten! Het is droog, er staat een fris februari briesje, en de tuin wacht. De spitvork ook.

Maar eerst wilde ik een vak op de tuin gaan bemesten met een laag compost. Dat zijn ongeveer 6 kruiwagens vol. Maar stom genoeg kon ik er niet meer langs. Overal zijn hekjes en stroomdraden vanwege de koeien.

Wat ik voorheen in een half uur deed kostte me nu de rest van de ochtend. Hekje open hekje dicht. En hieronder, bij die touwen, kon ik écht niet langs, en heb steeds de compost van de ene in de andere kruiwagen geschept. Werkverschaffing is er niks bij.

Het vak wat hier bemest is, is het eerste aardappelvak. Er komt ook nog een tweede. Ik schat zo'n 500 kilo aardappelen per vak, en dat hebben we ook echt nodig, met de koeien. 

Je ziet dat er niet extreem veel compost op gaat. Dat hoeft niet voor piepers.

Dan eieren zoeken. Het lijkt wel Pasen, je vindt ze op de gekste plekken. Evenals de kippen zelf.

Tussen de middag heb ik de restjes van Paul zijn kokerij opgemaakt. Hij koopt altijd paprika's en tomaten enzo, die we zelf natuurlijk niet hebben, in de winter. En ik maakte er een salade van. Met gare pronkbonen, en veldsla, die trouwens nog wel wil groeien in de winter.

En olijven!

De zaadjes van paprika en tomaat kun je prima gebruiken om te zaaien. Vorig jaar ook gedaan, van een gewone puntpaprika van AH en dat ging prima. Hoe vroeger zaaien hoe beter, met die vruchtgewassen als paprika en tomaat, omdat ze zo'n lange groeiperiode hebben.

Later van de week gaan ze in potjes. Vandaag waren er eerst andere dingen.

Over zaaien gesproken ...

.... onze gezellige en zéér artistieke buurvrouw Edita kwam langs. Of ik zin had binnenkort in een mini-zadenruilbeursje, met wat buurtjes. Leuk!

(Moet je ook doen! Scheelt veel zaden kopen, en is heel inspirerend. Kijk wie in je straat een moestuin heeft, en die nodig je uit.)

Edita had op haar wandeling naar ons toe wat zaden geraapt van de esdoorn. Ze zijn al aan het kiemen. En wat ze ermee gaat doen? Eerst natekenen, ze zijn echt schitterend mooi. En dan ....

... dan gaat ze ze zaaien in potjes. Allemaal boompjes dus. En die gaat ze dan, als ze wat groter zijn, aan de weg zetten met een mooi bord.

'Neem gratis een boompje mee.'

Leuk idee toch? Ik vond het geweldig. Ze doet dat ook met de bloemenzaden uit haar tuin. Allemaal plantjes opkweken, en die dan gratis aan de weg zetten. Ik wil dat dan onmiddellijk nadoen uiteraard! En het is ook een leuk idee voor de zaterdagse inloop. Zaden in het bos zoeken, en die zaaien.

Nou, de inspiratie woont hier gewoon om de hoek, dus!

Nu óók nog wat inspiratie vinden voor die rij horren, die hier al vanaf de grote schoonmaak in januari staan. Ik heb er zo geen zin in. Hoe krijg je die dingen überhaupt schoon. Nog nooit gedaan eigenlijk. Maar het moet wel want ze zijn erg vies.

Editha's kunstzinnige sfeertje hangt hier nog, en ik ga er dus maar grote schilderijen op maken. Gewoon met een sopje, en een spons, héél voorzichtig, want het spul is erg kwetsbaar.

Het werkt wel, het sop wordt helemaal bruin en de horren zijn weer wit. Na een tijdje intrekken, gaan er plonzen warm water over, en dan opdrogen in de wind.

Boeiend?

Hahaha ....  nou Brit vindt van niet!!

Er was nog veel meer vandaag. Er is kalk over het weiland gegaan. Héél weinig. Op 1 hectare 75 kilo kalk. Dat is echt haast niks.

Van Henk kreeg ik de goeie tip om de zuurgraad van het weiland en de tuin eens te laten opmeten. Het schijnt dat je dat bij winkels als Welkoop gratis kan laten meten. Dan weet je ook hoeveel je bij moet kalken.

En er kwamen pakketten. Bestellingen voor de tuin. De postbode kon ze haast niet tillen. Het lijken wel stenen, zei hij.

Maar het zijn gewoon pootaardappels. En plant uien.

De aardappels zijn bedoeld voor onszelf maar ook vooral voor de koeien, voor in het tweede vak. Het is de 'Sevilla'. Een biologische aardappel van Carel Bouma. Hij moet niet te vroeg worden gepoot, en niet te lang uitgroeien. En hij is heel lang bewaarbaar, wat de belangrijkste reden was om voor dit ras te kiezen.

Bella en Bonnie komen eraan want ze willen wel graag even proeven. Ik leg uit, als jullie ze nú eten, dan heb je er maar vijf. Als je een half jaartje wacht, dan zijn er twintig keer zoveel!! Willen jullie nú vijf of later honderd?

Nu vijf.

Oké dan 😊       (dom he, koeien)

Ons eten vandaag was heel makkelijk. Eieren, spek, en champignons. En brood. En voor de verse groente ging ik even naar de salad bar, boven op zolder.
 

Zonnebloemen. Mooi en lekker!