 |
Waarom schrijf je dingen op? Omdat je ze wil onthouden.
Overal, in alle januari's, ben ik al aan het vóórkiemen! Je zou er zenuwachtig van worden, van jezelf, van een paar jaar geleden.
Dat geldt ook voor een blog. Foto's en tips gooi ik hier soms lukraak neer, met de bedoeling om ze later te gebruiken, maar dan kan je ze niet meer terugvinden.
Een paar januari's geleden, was er bijvoorbeeld die bonensoep. Die moeten we écht weer eens maken. Wat betekent, dat we binnenkort ook es moeten nadenken over een kip .... slachten. Want daarom hebben we ze, per slot van rekening. Maar ik schuif het steeds voor me uit. Tot we honderd kippen hebben rondvliegen hier. 😔
Weer een ander januari-blogje .... over de tuinderij waar ik toen stage liep. Die foto was vanwege die handschoenen, die daar zo leuk gesorteerd hingen. Kijk, dat vergeet je ook! Bij mij zitten ze nu allemaal rommelig in een krat.
 |
Maar het kan al wel weer. Erwten en capucijners en tuinbonen voorkiemen. En wat ook al heel goed kan is zaden laten kiemen, en die kiemen dan opeten. Zo kom je op een simpele manier aan je wintervitaminen.
Ik wacht er nog even mee. Vandaag heb ik een deel van de wintervoorraad geïnspecteerd. Alles wat rot is of waar beestjes in zitten moet weg. Bij de uien was het goed te zien
Check je uien door er even in te knijpen. Als ze nog hard zijn is het goed. Als ze zacht zijn gaan ze naar de compost of de dieren, of je maakt ze meteen op.
Je ziet bij die ene ui dat er larfjes op zitten, van de uienvlieg. Zo had ik er een stuk of wat. De larfjes zitten aan de buitenkant, en de uien zelf waren nog prima. Die zou je nog best kunnen eten. Maar bij ons gingen ze naar Bella, die gek is op uien.
Tien rotte uien en twaalf aangetast, of een beetje rot. Dat valt erg mee op zes kratten. Want een deel verlies je altijd.
Zaadjes van de zonnebloemen. Die zijn nu droog en afgepeld.
Zo lees je ook nog es wat.
Januari is spruitjesmaand.
Spruiten, boerenkool, pastinaken en prei, dat staat nog op het land. Dus dat is echt duurzaam eten! En lokaal. En vers. En waarschijnlijk ook spotgoedkoop nu.
Spruitjes. Tja, wat maak je ermee?
Check je uien door er even in te knijpen. Als ze nog hard zijn is het goed. Als ze zacht zijn gaan ze naar de compost of de dieren, of je maakt ze meteen op.
Je ziet bij die ene ui dat er larfjes op zitten, van de uienvlieg. Zo had ik er een stuk of wat. De larfjes zitten aan de buitenkant, en de uien zelf waren nog prima. Die zou je nog best kunnen eten. Maar bij ons gingen ze naar Bella, die gek is op uien.
Tien rotte uien en twaalf aangetast, of een beetje rot. Dat valt erg mee op zes kratten. Want een deel verlies je altijd.
Zaadjes van de zonnebloemen. Die zijn nu droog en afgepeld.
Zo lees je ook nog es wat.
Januari is spruitjesmaand.
Spruiten, boerenkool, pastinaken en prei, dat staat nog op het land. Dus dat is echt duurzaam eten! En lokaal. En vers. En waarschijnlijk ook spotgoedkoop nu.
Spruitjes. Tja, wat maak je ermee?
12 reacties:
Lekker eten spruiten.
Groencurry spruiten en bloemkool.
Spruitjes met Appel en ui en spek. Doen wij niet meer want we zijn nu bijna een jaar vega. Nu dus bij ons zonder de spek. Maar zo lekker!
Spruitjes stampot met oude kaas. Roergebakte spruitjes met cashewnoten. Mmmmmm.
Leuke tip, Clarien, die handschoenen !
En spruitjes, hier belanden er vaak enkele in een maaltijdsoep. Daar raak ik ook (bijna) alle restjes in kwijt, en 't smaakt heerlijk anders, elke keer weer.
Lie(f)s.
Spruitjes en aardappelblokjes even voorkoken, spekjes uitbakken (evt niet of vega), spruitjes en aardappels erbij, even doorbakken, in ovenschotel of in pan die in de oven kan, geraspte kaas erover, gratineren in de oven. Heerlijk en hier altijd een succes. Of halve spruitjes wokken met van alles, ook lekker.
Spruitjestaart met gebakken spekjes - goed voor een lekkerbek!!!!
Hier oogsten we ook nog wortel en snijbiet uit de moestuin.
Niks mis mee, maar ik kijk wel alweer uit naar het vers van het voorjaar!
Nou, ik zeker niks, want ik haat spruitjes ;-)
Als de kippies geslacht moeten worden.....kun je dat dan niet vragen aan een van de agrariërs rondom je? Vooral de ouderen hebben daar echt geen moeite mee.
Winterstamppot; 800gr.aardappel+ 500gr.halve spruiten +300gr wortel +uien +nootmuskaat (10-20 min. koken in klein laagje water). Na het stampen:kruidenzout+ amandelschaafsel en/of ham-/kipblokjes.
Grtn. Truus
Spruitjes currie met prei en paprika :)
De favoriet hier in huis: gekookte spruitjes met pindasaus, kip en rijst. En als tweede: geroerbakt tegelijk met heel dunne plakjes ui en als je het in huis hebt wat knoflook, gember en bruine basterdsuiker, lekker met gebakken ei of een karbonaadje.
Ik ben niet dol op spruiten, maar moet ze zo af en toe eten van mezelf. Ontdekking van vorig jaar: stamp met zoete aardappel, en dan iets van pittige kaas erdoor - moet ik nog weer eens opzoeken. Was zelfs écht lekker! V.w.b. je handschoenen: die gaan écht langer mee als je ze ophangt en niet zomaar wegfrommelt. (Ik ben ook nogal van de rommelige, maar mijn huishoudhandschoenen hang ik altijd netjes uit - anders moet ik ze veel te vaak nieuw kopen...)
Na al dat spruitengeweld hiervoor zat ik te bedenken hoe ikzelf de spruiten altijd bereid en kwam tot de ontdekking dat het vrij standaard is: kort koken, eigenlijk is het weinig meer dan blancheren. Een sjalotje en/of een uitje snipperen, spekjes uitbakken en daar het sjalotje bij doen, gelijktijdig met de spruitjes en zo gaar wokken.
Heb wel eens een uitstapje gemaakt naar een ovenschotel met rosevalaardappeltjes, paneermeel en kaas erover en gaar laten worden. De laatste paar minuten de gril aanzetten om er een lekker krokant korstje op te krijgen.
En wat de kruiderijen aangaat; het is tegen de regels in, maar omdat ik niks meer ruik en dus ook maar weinig meer proeven kan, moet iemand anders dat voor me doen, of het spul wordt op tafel gezet en kan iedereen naar smaak toevoegen. Het enige waarvan ik zeker ben is dat er bij mij NOOIT pindasaus of pindakaas op tafel komt. Ik weet dat ik daarin een uitzondering ben, maar ik vind het spul een dieptepunt op eetgebied. Dat vond ik ook al toen ik alles nog goed kon proeven en ruiken. Eigenlijk al toen ik het voor de eerste keer moest maken, en dat was echt geen verdunde pindakaas met wat ketjap en sambal erdoor.
Een reactie posten