Wat een verschil met gisteren.
Vandaag was ik putjesschepper. Of eigenlijk andersom. Putjes vuller. En ik zou dat even snel doen maar was er weer uren zoet mee. Omdat alles natuurlijk niet ging zoals het moest.
Heb je wel een een put of diepe geul opgevuld? Je denkt dan ... och ik schep gewoon dat zand er weer in wat eruit kwam, aanstampen, en klaar. Maar nee, onze opzichter is heel precies. Ten eerste moet daar niet het zwarte zand weer in, in die put. Nee daar moet mooi scherp wit zand in. Want zwart zand gaat later inzakken en dan heb je een deuk in de stoep.
Oke. Het zwarte zand werd
Want ik mocht die geul eerst opvullen met water.
Water uit de sloot. Met de pomp dus. De pomp waar ik altijd ruzie mee heb. Eerst de slang halen. Zo'n groot zwaar niet te tillen ding, die al in de winterrust was gegaan, en uit balorigheid door de verstoring helemaal in de knoop ging zitten.
Half uur verder. Knoop eruit. Pomp doet het eindelijk, water in de geul gepompt.
En nu mocht ik dan eindelijk het zand erin scheppen. Ik wou het erin kiepen met kruiwagens tegelijk, maar nee. Het moet echt mooi uitgestrooid worden, zodat het zand goed uitstoomt en mengt met het water.
Misschien vind je dit saai, maar het is wel weer een vak wat je hier leert. Want als je zand en water goed vermengd, krijg je een dijk van een fundering. Het wordt bijna een soort cement, zo sterk. Nooit zul je hier verzakkingen krijgen. Je kunt op zo'n ondergrond wel een heel huis bouwen!
Al snel was de halve kuub zand op en moest ik zand halen van de bult naast ons huis. Maar dat is ... de bult van Brit. Zij ligt altijd op dat zand.
Aan de kant Brit.
Nee dus.
Ook die is verstoord, in haar rust!
Maar jammer dan, ze moest toch weg, en rond 4 uur had ik de geul dicht en aangeharkt. Morgen moet er aan de andere kant van het erf nóg zo'n gat worden gevuld. Het zijn de beide uiteindes van die geul die om ons huis is gegraven.
De leidingen liggen erin, maar aan de uiteindes moest alles natuurlijk eerst worden aangesloten aan meterkasten en waterleidingen enzo. Als dat gedaan is mag ik het dichtmaken.
Nou. Tot zover het putjes vullen.
Er moesten ook magen worden gevuld. En omdat we courgettesoep wat saai van smaak vinden, en een putjes vuller behoefte heeft aan pittige kost, deed ik er een paar scheppen mosterd door. Eureka. Het was meteen een soep met pit!
Boodschappen halen bij de buren. Het winkelinterieur is weer iets veranderd. Altijd heel gezellig daar!
Die takken met bessen van de meidoorn, dat staat leuk. Is het je opgevallen hoeveel bessen de meidoorn heeft dit jaar? Je kunt ze eten trouwens. Maar lekker is anders.
En dan is de dag alweer zowat om. Joh!
's Avonds doe ik een ronde langs alle dieren.
Nog steeds is het een bizar gezicht, al die kippetjes in de boom. Maar ze zitten daar veilig. Ze zitten op de bovenste dunne wiebelige takken. Daar kan geen roofdier komen of hij krakt erdoor.
En Bella en Bonnie staan elkaar kopjes te geven in de schemering. Ik ga even kijken of ik Bella een beetje kan melken. Aan die ene speen.
Ze vindt het goed als ik dat doe. Maar het lukt nog niet. Er komt geen melk uit. Ik doe het niet goed.
Renske vertelde dat zij bij hun melkvee de uiers masseerde met mintzalf, als er wat mee was. Dus dat ga ik ook maar kopen. De uier ziet er vandaag in mijn ogen goed uit. Niet opgezet, of te dik of erg warm.
Maar even afwachten wat de buur boeren ervan vinden. Die kijken ook af en toe bij Bella.
Tot slot nog bonen plukken. In het donker. Maar de bonen zijn zo dik die kan je wel op de tast plukken.
Als ze zo dik zijn kan je ze niet meer wecken. Er zitten teveel eiwitten in. Dus ze moeten maar in de vriezer, kleingesneden, voor door de rijst en de puree en de soep.
En nu .... valt deze putjesvuller om van de slaap. Teruste! 😊😴
4 reacties:
Weer bijgeleerd !
Keurige winkel bij de buren.
Bella -> je doet het toch ! Knap van je.
Tot morgen,
Lie(f)s.
En heeft die strenge opzichter niet even verteld waarom hij wilde dat het zand, afgaand op de foto's, mooi aanvulzand en geen scherp zand, gewaterd wilde hebben? De theorie is dat met het (stromende) water de kleine korrels meegenomen worden en achterblijven in de holtes tussen de grote korrels. Klein en groot is in dit geval natuurlijk relatief. De vakman zegt dan dat de pakking geoptimaliseerd wordt. De praktijk is echter dat je héééééééél veel water nodig hebt en dat een dynamische manier van verdichten vaak net zo effectief is. In beide gevallen is het van het grootste belang dat de uitvoering zorgvuldig gebeurt. Bij dynamisch verdichten heeft de persoon die de stamper of trilplaat bedient vaak de neiging om te dikke lagen ineens te willen verdichten, onder het motto, 'lange halen, gauw thuis'.
Je zult onderhand gesnapt hebben dat er voldoende water door het zand moet stromen om de optimale verdichting te kunnen benaderen.
En wat het melken aangaat; om de spenen soepel te houden gebruikten we gewone uiervaseline, dat je in 5-kilobussen bij de welkoop of boerenbond haalde. Excellent spul, maar het rook niet lekker en heb ook geen idee wat het kalf ervan zal vinden. Misschien wil die dan helemaal niet meer uit die tepel drinken. eerlijk gezegd, geen flauw idee, want ik stam nog uit de tijd dat het kalf direct na de geboorte bij de koe weggehaald werd. Maar ik vermoed dat het zogen een aflopende zaak zal zijn als de koe drachtig is. Maar dat zal de tijd leren.
Laat Bella jou alsjeblieft niet schoppen, he? Ze verbrijzelt gewoon je knieschijf want die hoef is supersnel. Fijn dat er af en toe een deskundig oog op die uier geworpen wordt. Je boft met al die kennis en kunde in je buurt.
Dag Clarien,
Enige tijd geleden is er iemand bij jou op bezoek geweest, die iets deed met zonnebloempitten en daar geld mee verdiende.
Je zou hier nog verder over berichten. Ben heel benieuwd.
Antoinette
Een reactie posten