Van hot naar her.

Zondag was ik bij mijn moeder. Dat is meteen een handig moment om de dozen en kratten voor de voedselbank Groningen af te leveren. Marjan komt die dan daar later weer ophalen en neemt ze mee naar Groningen, zodat ik er niet apart voor hoef te rijden. 

Dit keer waren het aardappelen en uien, samen zo'n veertig kilo. In totaal zijn er nu ruim 200 kilo gebracht, dus de missie is geslaagd!

Mijn moeder had weer artikelen bewaard, onder anderen een mooi stuk over minister Carola Schouten. Zij maakt zich, net als ik, zorgen over de uitputting van de aarde. En zij probeert de boeren een nieuwe richting te geven. Ik ben een groot fan van Carola. Ze kiest niet voor de makkelijke weg ... ik hoop dat ze een lange adem en veel doorzettingvermogen heeft.

Ik zal later deze week haar ideeën over de landbouw hier proberen weer te geven.

Behalve over dat soort zaken, hebben we het natuurlijk ook over gewone nieuwtjes en over de familie. En altijd komt ook broer Wiebrand ter sprake.

Mijn jongste broer Wiebrand overleed in december 2016. Hij zou vandaag precies 50 jaar zijn geworden. Mijn moeder heeft een hoek op de tafel ingericht met een nagedachtenis aan Wiebrand en aan mijn vader. Ik mag daar graag zitten. En aan hun denken.

En vandaag ... maandag ... begon met het gewone maandagwerk.

Maar vanmiddag ging ik op stap. Paul is weer thuis dus ik mocht een middagje op stap, om te kijken in Utrecht en in Amsterdam, bij de twee oudste dochters, die allebei onlangs zijn verhuisd.

In Utrecht reed ik helemaal verkeerd. De navigatie werkt niet goed omdat het hele centrum is veranderd en er aan de wegen wordt gewerkt. En omdat ik het rijden in stadscentra niet meer gewend ben. Dat ook natuurlijk.

Catharijnesingel ..... pffff ... waar zit dat? Want daar vlakbij wonen Poek en Steijn nu. 

 

Zo mooi om te zien hoe je kinderen steeds een nieuwe fase ingaan. Eerst naar de stad, om te gaan studeren. En dan een paar jaar later, naar een andere stad, om te gaan werken.

Ze had ook nog een kadootje voor mij .... kijk nou ...

Een boek over koeien. Dat kan ik goed gebruiken, want die kennis, daar schort nog wel wat aan.

Nou, de jongelui zijn mooi op weg met inrichten. Je kan al wel een beetje zien hoe het wordt.

 

We lopen een ommetje door de binnenstad.

Maar dan is het snel weer door, want het tweede bezoek is aan middelste dochter, die inmiddels is verhuisd naar Amsterdam.

Die snelwegen, zoals de A2 ... wat een verademing die 10 baans wegen. Iedereen rijdt keurig 100, en er is van files (zoals vroeger) niks te bekennen. Mooie wijde wegen met rustig rijdend verkeer, terwijl we er midden in de spits overheen rijden.

We moeten nog even langs Ikea in Amsterdam ZO, om een kast voor Lien op te pikken. En dat is dan weer net een slapstick, zo'n kast uit een magazijn halen.

Zo'n zwaar groot pakket, en dat dan op een kar tillen. Die kar die rijdt natuurlijk weg. Pats, pakket op de grond. Haha maar gelukkig was er verder niemand. Om onze blunder te zien.

Ook het rijden door de binnenstad van Amsterdam ging met hindernissen. Ook daar waren ze aan het bouwen en worden we van hot naar her geleid. Maar affijn nét voor donker kwamen we aan. Met een paar vriendinnen woont ze daar mooi. Ze zitten helemaal onder de hanenbalken, maar wel hartje centrum.

Wat mij opviel was dat je makkelijk kon parkeren op de grachten. Er waren zát parkeerplekken. Wel razend duur. Dat weer wel. Maar zoals twintig jaar geleden, eindeloos rondjes rijden voor een plekje, dat valt nu dus wel weer mee.

Het was vandaag allemaal gehaast, maar ik hoop wel snel wat meer te kunnen laten zien van de woonplekken, en van die mooie steden!