Anke en Steijn wilden nog graag een verre reis maken, voordat het serieuze leven begon, van een baan en een huis.
Ze wilden graag naar een ver land. Gaf niks welk land. Als het maar ver en mooi was. En vooral ook goedkoop. Want geld hebben ze haast niet natuurlijk.
Ze hebben gezocht wat het goedkoopste land en wat het goedkoopste vliegticket was .... en het werd Mexico. En ineens ging het heel snel en hadden ze maar een paar dagen voor de voorbereiding. Ik zie ze nog zitten bij ons aan tafel, de dag vóór vertrek, om de route te bepalen. Ook dat moest zo goedkoop mogelijk. Dwars door het land heen, met de bus.
'Waar slapen jullie dan?' vroeg ik.
'Och dat zien we daar wel. Maak je geen zorgen mam.'
Nee ik maak me ook geen zorgen. Om die twee niet. Die redden zich wel.
En daar gingen ze. Op de bonne fooi. En om de paar dagen krijgen we app-jes en foto's, en zelf zitten wij daardoor ook een beetje in Mexico.
Ik heb me nog nooit in dat land verdiept ... maar wat is het verschrikkelijk mooi!! En wat een spontane en leuke bevolking! En al die kleuren. De vrolijkheid spat eraf! Zomaar een spontane Zumba les, midden op straat. Daar doen Anke en Steijn natúúrlijk aan mee!
Ergens in een mooi stadje, midden in Mexico, op een plein ..... een Agave plantage. Die mooie grote planten die wel wat op Aloe Vera's lijken, en waar zoete siroop van gemaakt wordt.
En overal kleurige markten met kleurige mensen en kleurige marktwaar.
Maar niet alles is kleurig en vrolijk. Er is ook armoede. Daar hebben Anke en Steijn ook oog voor. Kinderen met oude gezichten, die zich al van jongst af aan zelf moeten redden.
Wat hebben we het in Nederland dan goed. Hier kunnen kinderen gewoon kinderen zijn.
Wat een prachtig land is het, met de bergen, de Maya tempels midden in de jungles, de vulkanen.
De mensen. De gebouwen. De auto's.
Handig trouwens, zo'n vergiet.
Oja, en de spinnen zijn ook wat groter dan bij ons. Poek en Steijn moeten elke avond hun hotelkamer doorzoeken, en een en ander opruimen voor ze kunnen slapen. 😊
Maar ze hebben het geweldig. Ondanks een mini budget, hebben ze toch een maximale belevenis aan ... tja ... hoe zeg je dat? Broadview? Wereldbeleving? Nou ja, of gewoon, een super mooie vakantie!
🌐🌐🌐🌐🌐🌐🌐
Ondertussen .... in Punthorst.
Wij beleven ook van alles. Hier. Op de vierkante meter. Wat dacht je van het opbinden van de frambozen??? Haha dat is echt een belevenis van wereldformaat!
Maar alle gekheid op een stokje ... frambozen zijn ontzettende fijne planten, met die heerlijke vruchtjes! Als je slim bent, dan snoei je ze elk jaar helemaal tot op de bodem terug. Dan krijg je pas laat fruit. In augustus. Net als je ontzettend zin hebt in frambozen.
En dan heb je niet dat ingewikkeld gedoe, met terugsnoeien op eerstejaars of tweedejaars hout, enzo.
Ook hier, vrolijke gezichten, van kuikens die tussen moeders veren door piepen.
En vrolijke jongelui, die bij ons een vakantiewerkje doen. De kapschuur wordt geschilderd. Ben ik even blij. Dat klusje kan ik mooi van de lijst schrappen!
Daardoor kan ik me zelf beperken tot het werk in de tuin, wat elke dag ook weer een hele lijst is.
Vandaag heb ik tien kilo groene bonen geplukt, en zoete mais geoogst, en een bed aardappelen geoogst.
Het waren de rode Raja aardappelen. Man, wat een oogst was dat, van één bed. Sommige planten hadden wel vierentwintig aardappelen voortgebracht. Moet je nagaan, van één klein pootaardappeltje!
Ik poot aardappelen altijd vroeg, en dat was nu met die droogte een groot geluk. De aardappelen waren al klaar, toen de droogte begon. Nou, weer zeventig kilo binnen. De helft gaat maandag naar Groningen, naar de voedselbank.
En verder krijgen we veel bezoek. Dagelijks rijden er bekenden en familie het erf op.
Vanmiddag, nicht Monica uit Amsterdam. Ze bleef gezellig pizza mee eten. En vanavond oom Dick en tante Tiny, op doorreis van Zwolle naar hun vakantie adres.
Iedereen krijgt groente mee. De tuin geeft en geeft. Het lijkt wel oneindig, de voorraad daar. O kijk ik kreeg net een fotootje van Monica, in de lift, in Amsterdam. Haha, daar gaat een deel van die oneindige voorraad!
2 reacties:
Bedankt voor het meekijken - ..... - in de twee levens!
Van de Agave wordt niet alleen stroop gemaakt. Ik heb me laten vertellen dat de nationale Mexicaanse drank er ook van gemaakt wordt. Je schijnt zelfs de bladeren ervan te kunnen eten. Althans op een van de Canarische Eilanden heb ik in een restaurantje eens iets gegeten wat goed smaakte en waarvan gezegd werd dat het (ontveld) jong agaveblad was. Het restaurantje heette Abuela, wat zoiets als grootmoeder schijnt te betekenen, en had de sfeer van wat in mijn militaire diensttijd de 'vreetschuur' genoemd werd, maar oma kookte zo lekker dat we er ondanks de minpunten toch enkele malen zijn wezen eten.
Als er zoveel spinnen zijn in dat land, waarom dan niet een spinnensafari organiseren vraag je je af. Spinnen mogen dan nuttige dieren zijn, maar sinds ik als kind eens door een, in mijn herinnering een kruisspin, ben gebeten, ben ik er toch een beetje voorzichtig mee. Ik kreeg een hele dikke hand en geheel pijnloos was het ook niet. Gelukkig een eenmalige ervaring.
Dat van die frambozen was nieuw voor me. Gewoon in het voorjaar bij de grond afsnijden en je hebt in het najaar, inderdaad de tijd dat je, naast de bramen ook wel een framboosje zou lusten, de gewenste vruchten. Ik zal ze het komend voorjaar niet uit de grond trekken, maar radicaal afsnijden en zien wat ervan komt.
Ik bedenk net dat we in mijn kindertijd de frambozen 'hemerdies' noemden. Het woord framboos heb ik pas op de lagere school geleerd.
Een reactie posten