Wol verwerken. (stap 2)

on donderdag 24 mei 2018




We gaan verder waar we gisteren waren gebleven.

Ik had dus een bak met mooie witte wol gespoeld, en daarna ook nog met shampoo gewassen, en toen uitgewrongen en op een kleed te drogen gelegd.






Maar dat was niet helemaal goed.

Zoals gewoonlijk ging ik weer eens iets te snel. Gelukkig konden we vandaag weer bij Renske terecht om te zien hoe het verder moest met die wol.

Het moest iets anders. Als je de ruwe wol hebt gespoeld en gespoeld, en in zout water te weken hebt gezet, en wéér gespoeld, dan was je het, in een bak met warm sop. Shampoo is prima. Dan moet je het behoorlijk stevig wassen. Erg goed voor de armspieren.

Alle vuiltjes en strootjes en andere rare dingetjes haal je er grondig uit.






Als het dan helemaal schoon is, dan stop je de wol in bijvoorbeeld een sloop, dichtbinden, en het gaat in de wasmachine op het centrifuge programma.

Maar let goed op. Het moet niet als een dolle gecentrifugeerd worden. Zodra de wasmachine op volle toeren komt, dan laat je hem één of twee keer draaien en zet hem dan meteen uit.

Anders wordt de wol een dikke kluwen .... warboel.





Wij kieperden de wol daarna op een doek en daarna moest alles worden uitgeplozen. Letterlijk. Je pluist de half droge wol uit, alle stukje en beetjes, om het weer mooi vol en pluizig te krijgen.

Een gezellig werkje. Je kan er mooi bij kletsen. En je ziet de wol mooi worden. Leg de uitgeplozen stukjes wol op het doek, en laat het verder drogen





En dan. Het kaarden.

Dat kan met de hand-kaarden. Dat zijn een soort van borstels, waarmee je de wol uit elkaar kamt. Maar het kan ook met een kaard-molen. Zo'n ding is niet goedkoop. Je kunt hem misschien beter huren, of met een aantal personen samen kopen.

Wij mochten die molen uitproberen. Stukje wol erin, en draaien, en steeds weer wat erbij. Draaien draaien. Je krijgt dan uiteindelijk een mooie lap ..... echte wol. Renske had voor ons al de wol van gisteren gedroogd, die donkere wol, en wij dus aan het kaarden.










Zo'n lap wol, die je met een pen van de kaard-molen af haalt, die is prachtig. Van de ruwe wol heb je echt een mooi bruikbaar product gemaakt.

Wij leerden één van de manieren om dat verder te verwerken. Je neemt een stukje van de lap, en vouwt en vouwt het net zolang, tot je een mooi stevig lapje hebt. Een dakpannetje. Daar maak je een hele serie van, en die leg je schuin over elkaar.





En hoe je dat dan weer verder verwerkt, tot kussens en dekbedden en hooimadammekes, dat komt later weer.

We waren er de hele ochtend zoet mee. Nou ja dat was inclusief koffiedrinken en alle hartelijke gezelligheid natuurlijk. Wat een leuke ochtend was het en wat weer veel geleerd!

Ik kreeg een hele zak geschoonde wol mee en de twee hand-kaarden, om thuis te oefenen. Oja, en een zakje lavendel, om in de wol te stoppen. Dat is om het lekker fris te houden, en tegen beestjes, zoals de wol mot.






Lavendel kweken, héél veel lavendel, dat komt ook op de to-do lijst!

Er is natuurlijk uitgebreide informatie over te vinden op internet. Maar zo mogen meekijken, en meedoen, dat is toch het allermooist. Alle informatie, en alles stappen op een rijtje, zal ik in een aparte pagina bovenaan plaatsen.

Als we alle stappen gehad hebben.




Andere dingen waren er ook vandaag.

Mijn nicht Mary, uit Canada, is in Nederland. Vandaag pikte ik haar op in Zwolle en ze blijft een tijdje logeren.

'Wat wil je doen?' had ik gevraagd. 'Museum Staphorst? Patat met mayonaise eten? Harinkje? Keukenhof? Amsterdam?'

'Och,' zei Mary, 'gewoon lekker op de farm, beetje kletsen, en mijn handen vuil maken. Die zijn veel te schoon geworden.' (ze woont zelf ook op een farm, met dieren en moestuin en alles erop en eraan)

Goed hoor. We gingen de aardbeien redden. Die kleuren langzaam aan rood, maar helaas, telkens als een aardbei rood is zijn de kippen er als de kippen bij.





Eerst wieden.

En dan stro er onder. Zodat de aardbeien mooi droog hangen. Als entertainment had ik bedacht om stro pakketten te werpen, vanaf de zolder in de kruiwagen. Maar daar waren wij niet zo goed in.






En dan nog tunnels erover van electriciteitsbuizen en netten. Tegen de kippenvraat.

Wat een gedoe weer. Patat met mayonaise was ook leuk geweest. 😊



5 reacties:

Willem zei

En dan te begrijpen dat er in het verleden kennelijk de weverskaarde, Dipsacus fullonum op zijn zondags, gebruikt werd om wol te kaarden.
Een troost, als je besluit om die plant te zaaien, dan weet je zeker dat je die de komende decennia niet kwijtraakt. Niet dat zoiets erg is, want de plant heeft best een leuke bloeiwijze en 's winters ziet de plant er ook nog leuk uiten als extraatje komen de putters er ook nog op af om zich tegoed te doen aan het zaad. Andere zaadeters ook wel, maar putters zijn spectaculair. Je hebt wel ruimte nodig om voldoende planten te kweken, maar dat is niet het grootste probleem voor jou.

Helena zei

Heerlijk toch, werken in de tuin en bijkletsen. Win, win😉
Nog over de wol.... na de eerste was ronde met zout deed ik mijn fleece gewoon in de wasmachine op koude wolwas met super laag centrifugeren (een beetje lui).Maar ik weet niet of dat met elke soort kan. Heel erg fijn dat je met iemand mee kunt doen, wel zo gezellig ook en super leerzaam. Vooral dat goed kaarden met de hand heb ik nooit goed onder de knie gekregen. Wie weet ooit, ga ik in de herkansing. Voorlopig kijk ik bij jou mee 😀

Clarien zei

Top Willem. Bij de buren groeit die grote kaardebol volop. Misschien kan ik er twee krijgen om mee te kaarden. Haha maar ze zijn wel stekelig ...

Helena hebben jullie ook schapen op de wensenlijst?

Willem zei

Jammer dat ik geen foto bij dit bericht kan invoegen, anders had ik een foto van onze 'schapen' op het sedumdak bijgevoegd. Die schapen geven geen wol, want ze zijn gemaakt van teakhout, maar wel erg leuk. Al is de buurman, diezelfde die last had van schaduw veroorzaakt door de noorderzon, er wel problemen mee. Minstens een week lang heeft hij er over lopen te mopperen en schelden, zelfs toen hij Sis in de supermarkt tegenkwam gebeurde dat, maar heb nu 't idee dat hij er ook achter is zijn koninkrijkje zich beperkt tot zijn eigen huis en tuin en dat zijn buren ook autonomie hebben in hun eigen leefgebied. Hoe je het ook wendt of keert, maar er lopen rare snuiters rond op dit stukje aarde en misschien komt er nog een verrassing uit de hoge hoed.

Anoniem zei

Ik zag bij iemand anders met kippen dat ze kiezels hadden rood geverfd en die onder de aardbeien hadden gelegd. Dan pikten de kippen op de kiezels en vingen ze bot. Zo leerden ze het wel af.