Tegenslag in het kippenhok, en troosteten.

Eerst was het gewoon een doodnormale dinsdag met een lange lijst doodnormale klussen.

Het begon met het binnenhalen van een serie 'verdronken kindjes' zoals de bonen en de mais. Daarvoor is het nu te koud en te nat buiten, en alle kratten gaan een paar dagen naar binnen, op de vloerverwarming. Binnenkort mogen ze weer naar buiten, de zon in.

Haha je ziet nog een verdronken kindje buiten staan, die ook wel naar binnen wil. Brit. Ze mocht ook naar binnen hoor. Maar ze moest even wachten tot ik klaar was.

En we gingen ook even bij de kippen kijken. Die waren niet verdronken, maar verdrongen zich in de ren, waar het droog is.

Grappig genoeg gaan ze overdag nooit het nachthok in. Waar het veel warmer en droger is.

Even in het nachthok kijken? Bij de kuikens?

Het is nogal een chaos in het nachthok. Overal krioelen kuikentjes. Heel lief. Er zijn er zeven.

Maar er gaat ook steeds iets mis.

De drie hennen in het bovenste kistje zijn wat onrustig. Ze springen af en toe es op de grond. En soms zit er dan een kuiken tussen hun veren. Als zo'n hen dan weer terug fladdert naar boven, kan het kuiken niet mee terug. Die blijft achter op de grond. En die kruipt ..... dan maar onder de vierde hen. Die zwarte.

Want die zit op de grond te broeden.

En dus .... komen uiteindelijk alle zeven kuikentjes onder die zwarte terecht!

Ik vond het sneu voor de drie moeders. Die nu op enkel eieren zitten te broeden.

Dus ...... ik heb één kuiken teruggezet in het bovenste nest.   STOM!!!! 

Het was goedbedoeld, maar zó vaak, als je je ergens mee bemoeit, gaat het mis. Ik had al die kuikens gewoon onder die zwarte moeten laten zitten. Maar goed. We gingen verder met de klusjes.

(zie je hoe groot Pino al is?)
(lief zijn die kleintjes he?)

Nou, de verdronken was kon ook naar binnen. De verdronken bloemenzaadjes konden ook naar binnen. Het werd al met al lekker vol binnen.

Ik ging koffiedrinken bij een familie in de buurt, op een mooie oude boerderij. Nieuwtjes uitwisselen, praten over de oogst en het graan en wat je zoal bezighoudt.

We kregen het over de schapenwol die nog bij ons op de zolder ligt. En toen mocht ik spontaan een hooimadam meenemen. Om hem uit te proberen.

Want zo'n hooimadam, dat is vrij simpel te maken van je eigen schapenwol. Net als bijvoorbeeld een dekbed. Of een kussen voor in een dierenmand. Allemaal van echte schapenwol gemaakt.

Daar kun je je pannen met eten in warm houden, en tragere gerechten zoals stoofvlees of rijst of bonen in laten garen.

Natuurlijk heb ik meteen een pan bonen geweekt. En kort gekookt. En toen in de madam gezet. Want dat wil je meteen uitproberen natuurlijk. Het waren die dikke pronkbonen.

Zo gezellig een madammeke op tafel. Dat lijkt mij nou wel wat om dat van de wol te maken. Maar ja dat is nog wel even een dingetje.

Haha ze heeft er de buik vól van, van de bonen!

Ja en nu komt een treurig bericht.

Ik heb eerst gedacht om er niks over te zeggen. Maar dat is niet eerlijk. Want er gaan gewoon soms  dingen mis. Het is niet allemaal zonneschijn. En je maakt soms fouten.

Als ik geen kuikens had verplaatst was het waarschijnlijk evengoed gebeurd, zei iemand. Ja, dat weet je niet. Hoe dan ook, het mooie gele kuikentje dat ik terug bij de drie kippen plaatste lag vanmiddag in het achterste hoekje.

Het was doodgedrukt.

Ik heb het nog geprobeerd met warmte en andere dingen tot leven te krijgen, wat ooit bij Pino wel lukte, maar nee.

En helaas helaas .... een uurtje later vond ik een tweede kuikentje, die onder de zwarte was uitgekropen en aan de wandel was gegaan. Naar de andere kippen. Ook dood.

Waarschijnlijk doodgepikt. Want kippen kunnen wreed zijn.

En een derde .... liep daar buiten rond, heel hard om zijn moeder te piepen. Die kon ik redden gelukkig.

Nou. Toen veranderden de plannen. Ik heb een nieuwe plek gemaakt voor Ma Zwart en de vijf overgebleven kuikens. En dat was ook nog een heel gedoe.

Want Ma fladderde twee keer weg, en Brit bemoeide zich ermee (die had ik eerst moeten opsluiten natuurlijk, Brit houdt er niet van als er dingen veranderen of als dieren verplaatst worden, dan blaft ze de hele buurt bij elkaar en rent voor mijn voeten naar kuikens te happen) en Bekje sprong bij de kuikens in  (dat zie je toch ook niet aankomen? zo'n kat!!) en alle kippen en hanen gingen tekéééér ....

..... man man man wat een spektakel was dat!

Maar nu .... is er weer rust.

Ma Zwart zit in het oude konijnenhok. Helemaal afgesloten. Met alleen een schaaltje kuikenmeel en een schaaltje water. En haar vijf kuikens.

We laten haar maar met rust. Morgen voorzichtig weer kijken.

Ik was er naar van. Van die dode beestjes. Maar ja het hoort er wel bij. Je houdt bijna nooit alle kuikens in leven, als je ze natuurlijk laat uitbroeden. Of het ooit went?

Gelukkig was daar madam, met in haar buik het troost eten. Gloeiend hete lekkere gare bonen, en we aten ze met speklappen en appel. En stroop. Een van mijn favo maaltjes.

Dat helpt wel hoor! 😉