Geklus, geklets, en gemijmer.

on vrijdag 16 februari 2018




Het was lang uitgesteld maar donderdag, toen Miriam langskwam, had ik ineens genoeg moed om al het gereedschap tevoorschijn te halen en dat onder de loep te nemen.

Dat spul is een jaar lang mishandeld gebruikt en weer gebruikt en heeft geen spatje olie of veegje van een schoonmaakborstel of wat dan ook gezien. Zwaar verwaarloosd zijn ze. En toch ... staan ze altijd klaar. Voor direct gebruik.

Alles doet het.

Nog wel.






Maar vandaag zijn ze allemaal in de revisie geweest,

Ik weet niet of ik dat goed doe. Je haalt es wat van internet, je kijkt es een filmpje op youtube. Maar graag zou ik eens bij een ervaren technische ... boer(?)  meekijken hoe die zijn gereedschap een winterbeurt geeft.

Het ijzer borstelen met zo'n ijzerborsteltje. En het hout insmeren met lijnzaadolie. Zoiets?





Ja en voor de snijvlakken, ik zal wel van deze of gene op m'n kop krijgen maar ik heb de messenslijper gebruikt (die erg fijn is en rond, dus je kan met de golven in het snijvlak mee) en een gewone wat grovere ijzervijl voor het grovere gereedschap.





Enne ..... ooit gezien op een cursus .... het allergrofste gereedschap zoals die oude batsen, die heb ik op het snijvlak platgeslagen met een hamer.

Het werkte! Echt! Het snijvlak wordt scherper, en je 'verliest' geen materiaal zoals met slijpen wel gebeurt. Je slaat het ijzer alleen maar wat platter. Je drijft het uit. Zoiets. Geen slijpsel dus.

Te technisch? Valt mee hoor. Probeer het maar eens met een oude schep en een botte hamer. Je kunt hem dan zo weer scherp maken.




Maar goed. Het gereedschap was dus weer glanzend en scherp.

Ik blij joh! En zij ook!

de favorieten!






Oh ...... en tussendoor moet ik éven wat laten zien. Het tikken duurt vanavond wel 2x zo lang want er zit steeds iemand met een muis te spelen.

Haha. Steeds stukken kattetekst erdoorheen! Kattebelletjes!! 😊😊






Heb je nog even? Want er was ook nog vandaag!

Vanmorgen heb ik een paar kratten aardappels van uitlopers ontdaan. Dat gaat mee naar Groningen. En een bescheiden doosje, voor een heel lief echtpaar, uit Tjuchum.

Ik schreef al eerder over ze.






Gonnie en Leo gaan naar Noord Holland verhuizen. Hun huis in Tjuchum is verkocht. Maar ik wilde het nog graag zien, en ze hadden ook nog spullen voor mij. Dus vandaag ging de rit daarheen.

Dwars door het mooie platteland van Groningen, met al die mooie oude boerderijen, waarvan er zoveel ..... gesloopt gaan worden.





Bij Gonnie en Leo vloog de ochtend om.

De hele inrichting van het huis straalt warmte en vakmanschap uit. Alles zelf bedacht en verbouwd. Ja helaas heb ik door het kletsen niet zoveel plaatjes maar ik ga zeker nóg een keertje langs! Je ziet hier alleen een klein deel van de moestuinbakken en de kas.

Met uitzicht op het wijde land daar achter.





En de hele auto weer vol tuinspullen die allemaal zelf gemaakt zijn. En heel handig. Ik laat ze zo direkt zien.

Eerst nog even ..... Groningen.

Groningen, dat beeft.






Al die oude prachtige woningen, het oude cultuurgoed. Daarvan gaat dus een groot deel weg. Sommige dorpen lopen leeg. Mensen gaan weg. Enkele huizen worden opnieuw opgebouwd, sommige worden gesloopt, en klaar.

Soms worden ze opgeknapt, als dat nog kan.

Maar een dorp verandert. Als de mensen vertrekken, dan is de ziel van een dorp ook weg.





Even buiten Tjuchem kom ik langs zo'n gasveld.

Even kijken? Maar het mag niet.





Kom we gaan toch. Dan zeg ik gewoon dat het voor het blog is. 😊

Het is een enorm technisch gebeuren, zo'n veld. Het is heel groot. Hele grote buizen slurpen het gas uit de bodem van Groningen vandaan. Dag in dag uit.





Ja ........... je kunt er heel droevig van worden.

Maar misschien komen er hier en daar ook goeie dingen door. Wie weet worden er mooie nieuwe sterke boerderijen gebouwd. In de oude stijl, zoals deze hieronder.

En komen er moderne boeren in, met oog en aandacht voor de natuur?

Misschien gaat er een frisse schone wind door Groningen waaien. Wordt het weer onze graanschuur. Maar dan op een moderne en planeetvriendelijke manier? Met duurzame energie en moderne agrarische technieken?

Zou dat kunnen?




Afwachten.

Nu naar de stad. Daar rij ik helemaal verkeerd en kom in een vreemde parkeergarage terecht. In een wijk waar ik nog nooit geweest ben. Dan zie je weer es wat anders!

Kijk hoe mooi!!





Eventjes rondkijken. Langs de Riemer Boekhandel, aan de Nieuwe Ebbingestraat. En die is mooi! Daar moet je echt eens binnenlopen. Een enorme grote gezellige huiskamer is het. Je hoeft niks te kopen. Kunt gewoon uren ronddolen.

Daar wordt je ook blij van, van zo'n winkel! Van buiten ziet het er gewoontjes uit, maar van binnen ....

Zien?





  
 










Na de afspraak in Groningen, neemt zus Marjan de twee kratten met piepers mee naar de Voedselbank.

Daar gaan we op Moeskers Moestuin het komende seizoen voor kweken, voor die voedselbank.

Maar dat is weer een ander verhaal.



 
 


Thuis, ik laat nog even die spullen van Gonnie en Leo zien. Droogrekken voor kruiden, stapelbaar, en hele handige mini kasjes gemaakt van doorzichtig golfplaat en resthout. Slim bedacht. En grote rekken om uien en bonen op te drogen.

Zelf ontworpen en veel gebruikt. Vakwerk weer allemaal. En nu staat het bij ons. Je zult die spullen nog vaak voorbij zien komen.

Als laatste .... na de hele dag in de auto haast niks hebben kunnen zien door te lange ponnie, maar meteen even door naar de kapper!





pfffffffff wat een verhaal weer he? Of was je al afgehaakt? 😉
Tot morgen!👋👋

11 reacties:

DagelijkseOnzinDingen zei

Afhaken? Niks hoor, veel te gezellig je verhalen. Wat een goed idee om voor de voedselbank te kweken. Heerlijke verse groenten. Daar wordt een mens blij van.

corrie zei

Nee, zeker niet afgehaakt, juist zo afwisselend, informatief, inspirerend, geestig: elke dag een feestje om te lezen.
fijn weekend! Groet Joop en Corrie

Wieneke zei

Afgehaakt? Ga nou gauw ! Ik word blij van jouw verhalen, Clarien. Laten we met zijn allen maar heel hard hopen dat het in de provincie Groningen in orde gaat komen. Er zijn nu eindelijk wat stappen gezet. Schandelijk dat de overheid zo laat pas reageert op die ellende.
Leuk, die boekhandel. Alleen de auto snap ik niet :-)

tientonnerelf zei

Ik ben ook niet afgehaakt. Ik lees je blog altijd met veel plezier. Die boekhandel in Groningen ga ik ook eens bezoeken !
Grortjes Tineke

Mijke zei

Ha wat grappig dat je het studentenhotel mooi vindt. Ik heb in die straat gewoond (Boterdiep), en ik vind het een wanstaltige pukkel. De oorspronkelijke woningen aan het Boterdiep (vroeger een kanaal dus) zijn prachtig, mooie oude huizen en pakhuizen. Die huizen zijn allemaal beschermd stadsgezicht. Maar helaas worden er totaal geen regels gesteld aan alle nieuwbouw die er tussen komt. Het is allemaaal vierkant en groot en lelijk en strak, het past totaaaal niet in het straatbeeld. Om te huilen vind ik het! En het studenten hotel is echt het lelijkst. Het staat op de plek wat vroeger de gasfabriek was. Daarvan zijn nog een mooi gebouwtje en een pijp over, maar die zie je nu helemaal niet meer doordat dat lelijke ding er voor staat. Ik vind dat echt zonde. Maarja, niks aan te doen. Gelukkig woon ik niet meer in die straat, dus nu hoef ik me er alleen nog maar aan te ergeren als ik er doorheen fiets :P

Clarien zei

Nou dank jullie wel hoor! :))

Wieneke dat autootje stond bij de kinderboeken als soort van Brum zeg maar. Een halve auto was het.

Mijke ik bedoelde vooral die tekst op het gebouw. Niet zozeer het gebouw zelf. Hoewel ik dat ook wel iets vond hebben. Maar ja ik kende de wijk niet zoals het daarvoor was natuurlijk. :)

Margriet zei

Vindt het juist leuk zo’n lekkere lange blog ! Heel mooi en interessant om te lezen wat je zo al doet met je leven. Dus vooral doooorgaan !!!

Willem zei

Zelf heb ik de zandschoppen altijd scherp gehouden met een vijl. Zo geleerd van mijn vader. Van hem heb ik ook de 'tic' overgehouden dat gereedschap in orde moet zijn. Schoon houden wat schoon moet zijn en scherp houden wat scherp moet zijn, maar toen ik even nadacht over het scherphouden van de zandschoppen door het hameren van het snijvlak moest ik denken aan het haren van de zeis. Die wordt ook op een haarspit gehamerd. Door het hameren verandert de structuur van het staal; het wordt harder en vooral taaier en blijft daardoor langer scherp. Als dat met een zeis opgaat, waarom dan niet met het relatief dunne staalplaat van een bats.
Dat het niet op grote schaal gebeurd heeft denk ik alles te maken met de aard van zand. Het is bijna allemaal siliciumoxide, een soort (mini)kiezeltjes dus en die versnellen het stomp worden en dan is even met een vijltje bewerken sneller dan opnieuw haren.
Ik houd het er maar op dat vijlen praktischer was/is.

Dufraing Marc zei

op één van de andere blogs die ik volg(deboon.blogspot.nl is ook een heel artikel gewijd aan het repareren en onderhouden van tuingereedschap. Ook een heel aantal nuttige tips!

philivd zei

-Is het niet Tjuchem?https://www.google.be/maps/place/Tjuchem,+Nederland/@53.2941329,6.7290277,10.5z/data=!4m5!3m4!1s0x47b62bd3806cc0b1:0xdda3387fe4790a4b!8m2!3d53.2797996!4d6.8784014

Als je je gereedschap voor en tijdens de wintermaanden in een bak zand gemengd met afgedraaide olie(oude motorolie)duwt heb je er minder werk aan om ze roestvrij te houden,het zand schuurt en de olie vet.

Clarien zei

Ja klopt. Tjuchem. En goeie tip van die olie!