Schoenmaatjes en andere projecten.

Vanmorgen ging de reis naar Kampen. Nou is dat hier vlakbij maar ja met die regen en dan ook nog maandagochtend vroeg ... dan weet je het wel. Dikke file.

Ik kwam als laatste aan op het terrein van Van Dijk ... je kent ze vast wel, die onze schoolboeken verzorgen. Dat bedrijf zit in Kampen met een e-nor-me loods ... waar alle schoolboeken liggen die je maar kan bedenken.

In die loods is een plek gereserveerd voor De Schoenmaatjes van Edukans. Al die schoenendozen die door al die schoolkinderen worden gevuld, komen hier naar toe. En worden hier allemaal door vrijwilligers opengemaakt en nagekeken.

Geweldig van Van Dijk dat ze een deel van hun loods beschikbaar stellen voor De Schoenmaatjes!

Ik loop de loods in en het is echt een mega complex ... je verdwaalt hier makkelijk tussen al die boeken. Maar er hangen overal bordjes voor de vrijwilligers van Edukans. Volg de bordjes!

Hee kijk, daar heb je ze!

Een grote tafel, en daar staat een groep vrijwilligers, ik schat zo'n dertig, die vandaag dus begonnen zijn met het controleren van de eerste dozen van dit jaar.

Ik krijg ook een plekje aan de tafel. En uitleg over wat ik moet doen met zo'n doos. Openmaken, kijken of de minimale dingen (pen, potloden, schriften, tandenborstel, tandpasta, zeep, knuffel) erin zitten en eventueel de doos aanvullen.

Ik had zelf ook wat bij me, namelijk de tweehonderd rugzakjes die door Tassenteam Bussum en vele anderen gemaakt zijn. Die mogen nu in de dozen gestopt worden.

Dat is zo leuk! Nou daar gaat weer een mooi rugzakje. Die zal je maar vinden in je doos! :D

 

Wat weer mooi dat ik hier mag meekijken, bij al die handen die dit werk al jaren doen. Elk jaar, twee maanden lang, worden door groepen mensen al die dozen nagekeken.

En wat ook heel mooi is .. de hele tafel ligt bezaaid met allerlei spullen die gemaakt zijn door groepen vrijwilligers, en die ook in de dozen worden gestopt.

Want ... sommige dozen zitten propvol, maar anderen zijn wat kariger gevuld. En daar wordt dan een en ander bij in gestopt. Mooie etui's zijn er gemaakt, en knikkerzakken vol met knikkers, en knuffeldieren, en barbies met prachtige outfits.

Het is een feest om hier te helpen om die dozen na te kijken. Want wat hebben veel kinderen hun best gedaan om de doos mooi te maken en op te vullen. En wat zijn er veel spullen geschonken en gemaakt door weer anderen.

Joke Wit die hier coordinator is heeft een hoek ingericht als een soort winkel. Daar ligt van alles om dozen eventueel mee aan te vullen. Allemaal giften en selfmade.

Prachtig.

Je bent ook meteen een 'club' aan zo'n tafel. We drinken koffie in de kantine van Van Dijk en er gaat een doos met zelfgemaakte koek rond. Ik was mijn boterham vergeten dus dat kwam goed uit. 😊

En door het raam zie je dit. De grote truck van transportbedrijf Van Reenen uit Barneveld. Ja ik noem ze maar even want dat zijn ook weer van die kranige jongens die De Schoenmaatjes sponsoren met gratis transport.

Al die dozen .. van al die scholen ... moeten hier natuurlijk wel allemaal naar toe vervoerd worden. In totaal wel 25.000 dozen! En Van Reenen neemt dat mee in de planning. Als het zo uitkomt nemen ze die dozen mee op transport naar Kampen.

Grote klasse!

Erg leuk, ik zie meerdere rugzakken. De aktie verspreid zich als een olievlek!

Ook vandaag gaan er een paar van Betty's rugzakken mee met anderen, die ze gaan namaken.

Mocht jezelf ook rugzakken willen maken (er zijn héél veel nodig) dan mag je me mailen voor een gratis exemplaar, zodat je dat kan namaken. Doen hoor!

Wat ook een mooi principe is, is dat als er ergens in een doos meerdere spullen zitten, bijvoorbeeld drie tandenborstels, en in een andere doos geen enkele, dan kan je dat herverdelen.





Nou. Wat een leerzame ochtend was dat. Wil je ook een dagje helpen? Kijk op de website van Edukans of Schoenmaatjes hoe je je kan aanmelden. Vrijwilligers zijn erg welkom!

En spullen en geld zijn ook erg welkom!

Na de ochtend kwam ik in een rommelig huis en lagen er vele dingen te wachten. Ja dat heb je als je er op maandagochtend tussenuit piept.

Maar gelukkig ook een paar leuke projecten ... zoals ... wat doen we met de kolen, die in de fietsenschuur hangen en die een beetje zacht beginnen te worden? Ik las iets leuks in dit boek ...

Het is een oud recept, een Hollands recept nog wel, in een Amerikaans boek, over het maken van zuurkool, maar dan héél snel.

In plaats van de kool te laten fermenteren gebruik je gewoon azijn. En honing en kaneel en andere spicy producten. Dan hoef je geen wekenlang te wachten, maar heb je snel zuurkool.

Voor mij is dat een prima idee want azijn heb ik erg veel dit jaar. In de keuken staat een kleine pot, waarin elke dag de appelresten gaan. En in de bijkeuken staat de grote pot waar elke drie weken de kleine pot in gekieperd wordt, door een zeef met een doek erin.

Nu is de grote pot ook vol en gaat de azijn in flessen. Hoe je weet of het klaar is? Dat ruik je. Hang er met je neus boven, en als je gaat tranen van het scherpe azijnzuur dan is het klaar. Nog één keer zeven, en in schone flessen doen.

Zo hoef je niks te kopen. Geen gist of wat dan ook. Als je een nieuwe pot begint in de keuken, doe er dan wat van de moer in (een soort dikke gel) uit de grote pot. Dan een liter water, en vervolgens weer dagelijks je appelresten.

Voor de zuurkool uit het recept had ik nog honing nodig, en kaneel. Dat was allebei op dus dat gingen we even halen bij de buren, De Zonnehorst.

En toen we daar waren vroeg Henk ....  wil jij soms proberen om van de yukon aardappel een siroop te maken?

En kreeg ik een partij van die knollen mee.

Wéér een project! Het houdt niet op. En toch doe ik het. Want ... ik kan het niet goed uitleggen .. maar ik heb het gevoel dat het belangrijk is.

Experimenteren met voedsel. En met het hele jaar door kweken. En met zelfvoorzienend zijn. En dus ook met zelf zoete stroop maken, van een yukon knol, die heel goed kan groeien in ons klimaat.

Ook al is het veel werk, en heb je de keukentafel weer vol liggen met klusjes ... het voelt als nuttig. Dat je jezelf kan redden. En dat dan kan doorgeven aan anderen.

Naja. Het is gewoon ook heel leuk om ermee bezig te zijn! 😊