Een heldere dag vandaag.
Het begon vanochtend al, met ijsbloemen op de ramen in het dak. Flink gevroren vannacht.
De asperges waren als prinsessen gehuld in zilver en ijskristal. Mooi. Toen kwam de zon .... en weg was al het ijs.
De zon doet veel. Laat in de herfst laat ze nog zaden ontkiemen. In de winterbak groeit van alles. De erwten kiemen, de tuinbonen ook, en de spinazie en de jonge raapjes komen op.
Ik heb dat scherm erover gelegd, omdat de konijnen ervan aten. Maar ook zonder het plastic dekje was alles aan het groeien.
Het gaat niet hard. Mooi langzaam. Slow food.
Vandaag heb ik al het binnenwerk links laten liggen en heb de hele dag op het land gewerkt. Zo'n zonnige dag in november, die moet je uitbuiten.
En trouwens nu het een dagje droog is kan er eindelijk weer gespit worden. Dat kan niet op natte aarde. De aarde broeit van het leven. Met elke schop komen blauwe en grijze en rode wormen omhoog krioelen. De rode zijn de snelle jongens. De anderen zijn veel trager.
 |
Na het spitten hark ik de aarde iets uit en zaai overal roggezaad.
De droogbonen, dat zijn natuurlijk ook zaden. Wist je dat je daar ook meel van kan malen? Pap van kan maken? Brood van kan bakken?
Het is wel heel veel werk voor weinig opbrengst. Van één plant hou je één handje droogbonen over. Een handvol bonen, zo'n twintig gram.
Maar dat handje bonen geeft een enorm hoogwaardig eiwit, dat kan een complete maaltijd vormen. Dus ondanks al het werk heel waardevol, die bonen.
De hele dag in de zon .... dan ga je over de zon nadenken. Over hoe wij op de aarde, met nog acht andere planeten om die zon heen spriralen en knijterhard door de kosmos jagen. Met ons groepje van tien leggen we een lange weg af, dwars door de Melkweg heen.
Eindeloos eindeloos groot en snel en ver is dat allemaal. Er is een mooi filmpje over waar je dat kan zien, met een mooi muziekje. Daar wordt je echt stil van.
(Voor diegene die wat later om Afrikaantjes zaad hebben gevraagd, even geduld. Ik ben nieuw zaad aan het drogen. 😉)
Dit zaad is niet bedoeld om als rogge op te groeien, maar is groenbemester. Je moet de grond nooit kaal en zwart laten liggen. Zaai er iets groens op, wat je in het voorjaar weer door de bodem spit. Of leg er een laag mulch op.
Het is ons eigen roggezaad. Zaaien, het blijft één van de mooiste werkjes die er zijn.
De droogbonen, dat zijn natuurlijk ook zaden. Wist je dat je daar ook meel van kan malen? Pap van kan maken? Brood van kan bakken?
Het is wel heel veel werk voor weinig opbrengst. Van één plant hou je één handje droogbonen over. Een handvol bonen, zo'n twintig gram.
Maar dat handje bonen geeft een enorm hoogwaardig eiwit, dat kan een complete maaltijd vormen. Dus ondanks al het werk heel waardevol, die bonen.
De hele dag in de zon .... dan ga je over de zon nadenken. Over hoe wij op de aarde, met nog acht andere planeten om die zon heen spriralen en knijterhard door de kosmos jagen. Met ons groepje van tien leggen we een lange weg af, dwars door de Melkweg heen.
Eindeloos eindeloos groot en snel en ver is dat allemaal. Er is een mooi filmpje over waar je dat kan zien, met een mooi muziekje. Daar wordt je echt stil van.
(Voor diegene die wat later om Afrikaantjes zaad hebben gevraagd, even geduld. Ik ben nieuw zaad aan het drogen. 😉)
0 reacties:
Een reactie posten