 |
..... en als het dan echt wat oplevert, als je er dan je bord en je maag en de magen van je gezin mee kan vullen .... met dat power voedsel .... ja daar kan je je echt voldaan over voelen. En fit ga je je ook voelen!
Al heb je maar een mini tuintje, met wat knoflook, uien, wat bonen en wat sla, en een paar knapperige radijsjes ... daar heb je al zoveel plezier van!
Wat je zoal zelf kan verbouwen? Nou, wat niet, zou ik zeggen.
Het begint al met je kopje thee 's ochtends. Drink je graag kamille? Stooi wat kamille zaden langs je borders of langs het gras. Dan heb je al je eigen thee.
Appeltje bij je ontbijt? Een appelboom heeft weinig aandacht nodig. Goed snoeien in januari. Even googlen hoe dat moet. Een klein boompje is ook al leuk, en geeft toch al snel een kist appels. Neem een bewaarappel, die kun je soms wel tot april goed houden.
Vandaag wilde ik de Johnny cake maken, uit het kookboek van 'Het Kleine Huis'. Wat zo leuk is aan dat kookboek is dat het uitgaat van wat ze destijds op de prairie hadden. Haast niks. En met haast niks kan je dus ook lekkere dingen maken.
Mais kun je hier prima opkweken. Ik kweek zelf de zoete mais. Die is zó van de kolf te eten. Maar je kan hem ook drogen, en tot meel malen.
Mijn eerste zaai was opgegeten door de duiven dus hier staat de tweede zaai klaar om geplant te worden.
Drie rijen gaan er op een bed. Zoals je ziet hark ik alle onkruidresten en klonten mest en andere troepjes op lange bulten tussen de rijen. Dat kan gewoon blijven liggen. Het scheelt gedoe met afvoeren, en als de mais groter wordt zijn die hopen prima compost.
Vooraan staat zoete mais, achteraan komt popcorn mais.
 |
Het recept voor de Johnny cake heb ik eventjes gekopieerd. Niet verder vertellen he? Een recept uittypen is zo'n pokkel werk .... één eetlepel zus en één theelepel zo.
De mais van vorig jaar heb ik gemalen in de koffiemolen. Dat was spannend, want die korrels zijn net steentjes. Straks vliegt de hele koffiemolen uit elkaar .......
.... maar het lukte. Twee en half kopje maismeel. Nou dat zal zo'n 300 gram zijn ... toch?
Meel uit eigen tuin. Blijft bijzonder!
Als alles door elkaar zit heb je een heel bijzonder deegje .... maismeel is echt anders dan meel van tarwe of rogge ..... smaakt ook heel anders.
En zo komt het dan uit de oven. Een mooie gebarsten bovenkant.
Johnny cake, het komt waarschijnlijk van journey cake, een soort makkelijk broodkoek, voor onderweg. Blijft lang goed.
Snij het in blokjes en dien het op bij het warme eten. Of schenk er stroop over en serveer het met boter. Het smaakt verrassend lekker! Als je nagaat dat er alleen maar mais en karnemelk inzit. Nou ja en wat vet, zoet en zout. Ik nam trouwens boter in plaats van spekvet.
 |
Blijf nog even aan de keukentafel zitten, ik heb nóg een recept voor je!
Het is nu het begin van maandenlang oogsten en vele vele prachtige groenten die de keuken binnenstromen. Omdat je soms maandenlang van een plant kan oogsten moet je wel variaties bedenken. Anders krijg je klachten!
Koken ..... doen we bijna niet meer. Gelukkig. Je mooie verse groente koken is eigenlijk jammer. Er zijn zoveel ander dingen te verzinnen. Bijna alles kan je rauw eten. Of geblancheerd. Zoals de jonge tuinboon.
En die prachtige radijzen ... dat pittige smaakje kan overal bij. In plakjes, door de wat zwaardere gerechten. Het loof is ook heel gezond. Snij het rauw door de roerbak of omelet.
De eerste knoflook van dit jaar. Je kunt daar ook alles van eten, de hele stengel, net als bij de bosui. En de verse knoflookbol uiteraard, gesnipperd of in plakjes.
Goed. Neem een paar handen vol tuinbonen, pel de boontjes eruit, zo'n 200 gram schat ik, en blancheer die drie minuten in kokend water.
Dan eruit, afkoelen, mengen met drie eetlepels tahin, drie eetlepels azijn, twee eetlepels olie, zout, chilipeper, en een paar gedroogde knoflooktenen of een verse bol knoflook.
Staafmixer erop.
Een prachtige voorjaars hummus. Lekker op geroosterd brood met plakjes radijs.
Jaja die tuin .... zo waardevol. Niet alleen om je eten uit te halen hoor. Het is ook gewoon mooi daar.
1 reacties:
Als kind keken wij altijd onze ogen uit als mijn vader de aardappels ging rooien , zoveel als er aan een plant zat. En dan te weten dat je 1 aardappel per plant in de grond stopt heel bijzondere. Hier binnenkort een maaltje tuinbonen uit de tuin , heerlijk .
Fijn weekend gr Henriette
www.onsleveninroemenie.blogspot.ro
Een reactie posten