Terugkijken.

Het leuke van zo'n blog is dat je door de tijd kunt teruggaan. Wat deden we drie jaar geleden?

Je kunt mensen terugzien, die er nu niet meer zijn, oude plekjes terugzien die er niet meer zijn , leren van dingen die je toen wel wist maar die je nu weer bent vergeten.

Je kunt zelfs peulen terugzien die allang en allang zijn opgegeten en verteerd!





Hoewel .... die peulen hebben we niet allemaal opgegeten. Peulen uit de vriezer waren geen succes. Dat is ook zoiets, je leert van die dingen, het volgende jaar doe je het weer anders.

En kijk nou, de vijver hadden we nét af. Nic en Liek praten een beetje met de vissen. En de kikkers.😊 Uiteindelijk kwamen die er zóveel dat de vijver overbevolkt raakte, maar dat loste Vadertje Reiger toen voor ons op.

Vadertje lustte wel een visje. Drie keer heeft hij de hele vijver leeggevroten.







Zelf lusten we ook wel vis. Visafslag Lauwersoog ... verser dan verse vis, je moet snel eten anders zwemt hij weer weg.

Juni 2014, op het strand verzamelden we zeewier voor compost. Dat is ook zoiets, dat vergeet je gewoon weer, dat zeewier zo'n goeie compost is. Als je dicht bij zee woont heb je daar mooi mazzel mee!








Eén van deze drie dames zit nu in Zuid-Afrika. Voor een studentenproject. Ze app-te van de week .... pap, mam, we gaan nu de bush in ... ik ben een tijdje niet bereikbaar!!

Grappig, toen wij vroeger op reis gingen waren we de hele tijd niet bereikbaar. Want geld voor bellen had je niet en een mobieltje al helemaal niet. Je had gewoon de hele tijd géén contact. En nu kun je je kinderen op de voet volgen.

Nou ja .... totdat ze de bush ingaan ....

De wijde velden van de Marnewaard .... prachtig. Ik liep daar uren. Een beetje heimwee naar de wijde vlakten van Groningen, want die hadden wij niet in het Gooi ...





.... en nu wonen we inmiddels op het land.

Er is heel veel ruimte en wijdsheid hier in Overijssel, maar ook veel bomen, en niet zo vlak en open als Groningen. Het is een prachtig compromis, voor een Gooise en een Groningse.

En kijk daar heb je meneer De Bruin. Hij was mijn allereerste hulp in de eerste Moeskers Moestuin. Hij kwam op een dag zomaar aansnorren op de scootmobiel.


 




Gezellige man. Wist veel van tuinen. En praatte ook veel over zijn vrouw, die op de begraafplaats lag om de hoek. Al ruim tien jaar. Elke dag ging hij erheen, even een praatje met haar maken. En dan soms daarna kwam hij mij wat helpen.

Ze zijn nu al weer twee jaar samen, meneer en mevrouw De Bruin.

En informatie vind je ook weer terug. Kijk dit was ik ook vergeten, van die kali, op de knoflook. Dat bevordert de bolvorming!







Er staan hier in de houtschuur een paar vuilnisemmers vol met houtas. Boordevol kali. Aan zeep maken komen we dit jaar niet toe, dus die as kan allemaal op de tuin!

Alles wat onder de grond groeit en stevig moet worden, zoals biet, pieper, wortel, pastinaak, knoflook, heeft veel belang bij kali! Volgende week as strooien, als het niet meer zo waait. Anders krijgt Henk al die as! 😊

En vandaag kreeg ik een goeie tip van Arte, die deze zomer tuinder is bij De Zonnehorst. Over broccoli. Want terwijl hij kisten vol prachtige broccoli oogst ....

..... is het bij mij droevig gesteld met de broccoli.

Ze zijn klein en sommige kolen gaan al bijna bloeien. Volgens Arte kan dat komen doordat de tuin nieuw is, en de mest nog niet goed opgenomen is in de bodem. Tel daarbij op de droogte, dan kan je nagaan dat de plant het moeilijk heeft gehad.

Weinig water, weinig mest kunnen opnemen.

Nou dat lossen we op, twéé vliegen in één klap, met een flinke scheut poepsoep over het hele kolenbed! Dat is vocht en mest tegelijk, een instant kuurtje.

Voor de broccoli is het te laat maar ik hoop dat de andere kolen er hun voordeel mee doen! :)




 

Aardbeien zijn er wel. Een shirt vol  :D