Zaterdag.

Een nieuwe plank! Nu is de keuken af.

Al die potten die verborgen stonden, overal in huis, tot en met in de kledingkast tussen mijn schoenen, die staan nu weer netjes op een rij, waar ze horen. Namelijk .... in de keuken waar het eten gekookt wordt. Want als je ze niet in het volle zicht zet dan vergeet je ze.

Dan vergeet je om stoofschotels te maken met lamsvlees en witte bonen, en om maisbrood te bakken van maismeel, en om die mais te poffen.  En je vergeet ook altijd je kruiden.

Nou gezellig hoor om jullie weer binnen handbereik te hebben!!

Vanmorgen wilden de dames graag naar de jonge geitjes. We mogen daar altijd gewoon langs, in de stal, en de geitjes knuffelen. Sommigen zijn net geboren, anderen zijn al een week of ouder, en klimmen op hun moeders.

Ze hebben zulke eigenwijze koppies, met van die grappige blaat-bekkies.

Natuurlijk is Berend er ook bij, het bokje dat ik vorige week geboren zag worden. Nou, ze hebben geloof ik geen naam maar het klinkt zo leuk .... Berend Bokje.

Hij is de stoerste en vitaalste van de hele bende. Owee .... als dit een volwassen bok wordt, berg jullie dan maar geiten dames! Haha ik denk dat de hele stal volgend jaar vol staat met kleine Berendjes!!

Zaterdag op de farm. Wat gebeurt er verder zoal? Paul staat te zagen in het bos van overbuurman Wim. Hij zaagt een hele bende stammen aan blokken. Wim wil graag een pad door het bos. Vind ik ook fijn dan kunnen we makkelijker bij elkaar op visite!

De blokken mogen we hebben en we kruien ze beetje voor beetje naar ons huis. Die komen op een berg te liggen tot er een keer tijd is om dat allemaal te klieven.

Ook wordt er gewerkt aan de omheining om het weiland. En als die jongens even pauze hebben pakken ze de bijl en wordt het verse hout spontaan aan mootjes gehakt. Het gaat met grof geweld en in no time is er een halve kuub gekloofd.

De jongens hebben hun workout en wij hebben gekloofd hout! Super!!

Allemaal voor volgend jaar. Want dat verse hout kan nog niet de kachel in. Maar vers hout is wel het makkelijkst om te kloven. Nooit geweten ... ik dacht dat je moest wachten tot het droger was. Nou .... weer wat geleerd!

Daarbij vergeleken doe ik maar een saai klusje ..... spitten en spitten. Het aardappelveld moet eraan geloven. Zodra dat goed is kunnen de eerste aardappels erin. Ik denk volgende week al wel.

Hoe staat het met jouw piepers? Heb je ook van die vroege? Of wacht je nog even?

Haha kijk nou ... Marlieke vindt het zeker wat te druk rond de boerderij, ze heeft een mooi rustig plekje gevonden om te lezen. Maar ze kan wel precies zien wat er overal gebeurt.

Ze zit daar echt torenhoog .... op zo'n wiebelige nok. Nou mij zal je daar niet snel zien! :D

Daar komt Wim ook nog langs met een bak hout. Voor ons. Wat een schat! En die dikke stam ernaast, die wil Paul als bijzettafeltje gebruiken. Op kantoor.

Nou je kan hem natuurlijk ook over het erf rollen en er op lopen ....

..... maar daar heeft niemand meer zin in.

Men is hier .... uitgeblust! :D

Fijn weekend, en tot maandag!