Pelgrimstocht.

Dat bokje he ..... dat donderdagavond om zeven uur geboren werd ....

... dat bokje is nu, twee dagen later, al een dikke bandiet!! Ik lach me dood om dat bokje, dat héél eventjes in de wei mag, en meteen als een echte man de leiding neemt over twee geitjes, die allebei al een hele dag ouder zijn. 

Dat is toch zo grappig van de natuur, dat mannen zich altijd meteen zo moeten laten gelden 😊😊 ... ook al zijn ze pas twéé dagen oud en super schattig en om op te vreten!! Het liefst stop je zo'n jong bokje onder je jas om mee naar huis te nemen. 

Kan niet natuurlijk. Ze moeten terug naar moeder geit.

In Zwolle, bij Mariam, staan allerlei projecten in de vensterbank. Een paar takjes van een druif, in een vaasje, daar komen heel makkelijk worteltjes aan, en je hebt zo een hele serie stekken om een druivenkwekerij mee op te zetten.

Ook een stel knoflooktenen, achteloos in de aarde gedrukt, et voila, nieuwe biologische knoflookbollen!

Bij de Lidl verkopen ze slakroppen met de kluit er nog aan. Nou, zet die in een potje aarde, oogst alleen de buitenste bladeren, en je kunt maanden oogsten van één zo'n krop! Wel goed in de zon zetten in goeie vruchtbare aarde.

Ja zo kun je van een simpele vensterbank een hele moestuin maken! Gebruik je fantasie, probeer gewoon dingen! Kruiden, bieslook, slakroppen, bessenplanten, van alles kan je er opkweken. Oja en bomen ook!

Want wat dacht je van een paar zaadjes van de Acacia, in een jampotje met vochtige aarde, dop erop draaien, af en toe schudden, en kijk binnen no time heb je mooie sterke kiemen om Acacia's mee op te kweken. Geweldige boom voor de bijen is dat ook, die Acacia!

Bij Mariam in de straat wordt verbouwd. Grote flats worden daar gebouwd. En in zo'n verbouwing is er veel afval, zoals deze ramen, die als noodkozijnen zijn gebruikt.

Mariam had gevraagd of zij ze mocht hebben. Dat mocht. En nu zijn ze voor mij, om een kas van te bouwen. We hebben ze vanochtend uit elkaar geschroefd. Alles bewaard, de latjes, de schroeven, de driehoekjes. 

Inladen, uitladen, in de schuur opbergen. We hadden vandaag geen tijd om die ramen weer aan elkaar te zetten, want het werk op de tuin heeft nu echt even voorrang. De grof gespitte bedden moeten worden uitgeharkt zodat het mooie vlakke zaaibedden zijn, waar je op kan zaaien.

Die wortelzaadjes bijvoorbeeld, die zijn zo piepklein, die zaai je natuurlijk niet op zo'n maanlandschap als dit ....

Onder het werk vertelt Mariam over haar plannen, ze gaat in april de pelgrimsroute lopen, naar Santiago de Compostella.

Pffff wat een eind lopen .... wel 800 kilometer. Waarom je zoiets doet? Tja .... om allerlei redenen. Duizenden pelgrims lopen die tocht. Het schijnt dat het iets met je doet, zo'n lange tocht lopen, veel verschillende mensen ontmoeten, afzien.

Mariam neemt ook iets mee op die tocht. Voor wie dat wil, neemt ze een symbool mee, dat ze neerlegt aan de voet van het Cruz de Ferro. Dat is een groot kruis, op het hoogste punt van de tocht, waar je symbolisch je lasten en zorgen en je zondes kunt achterlaten.

Als je graag wilt dat zij een symbool meeneemt kun je haar tocht sponsoren met een klein bedrag, en haar een steentje of ringetje meegeven. Ik ga dat zelf ook doen. Moet er nog even over nadenken wat dat wordt.

Zondes zat, maar ja ... welke daarvan zal ik aan Mariam meegeven? Wat mag ze deponeren aan de voet van dat kruis?

Ik laat nog maar even die pasgeboren geitjes zien, zo lief, nog geen zorgje of last te bekennen. Alleen maar springen in de wei, kattekwaad uithalen, en als je moe bent en honger hebt, terug naar moeder. Wat een leven!

Fijn weekend, tot maandag!