'Ochochochochoch' ..... zegt een mevrouw bij de bakjes met salades en olijven en tapenades ..... 'wat een bakkies wat een bakkies wat een bakkies wat een bakkies, wát een hoop plastic bakkies ... en dat gaat dan allemaal de riool weer in.'
Ja .... zoiets.
Nou ja het gaat meestal niet linea recta het riool in, maar wel .... wat een bakkies ... en dat moet allemaal weer opgeruimd. En een deel ervan komt uiteindelijk na een lange reis via de zee weer op ons eigen bord, in onze eigen buiken en darmen, in hele kleine stukjes en beetjes ...
Maar .... ook al ben je groen en ben je je bewust van al die misère .... je wilt natuurlijk geen zure groene bom worden. Steeds maar roepen van ach en wee en van ochochochochoch en iedereen om de oren slaan met wat er allemaal slecht is en wat allemaal voor rommel in ons eten zit.
Want dat werkt niet. Dan luistert niemand meer naar je en wordt je familie ook nog boos op je! :D
Dus we doen het anders. Ik zeur er niet meer (zoveel) over. Maar die bakjes die laten we staan. Ook al hadden we nog zó'n zin in tapenade. Gewoon even kijken op de ingrediëntenlijst en gewoon zelf maken. Dat kan met bijna al die bakkies :-)
Zo heeft Liek vandaag een flinke bak tapenade gemaakt van alleen maar olijven, zongedroogde tomaten, verse knoflooktenen, olie, zout en peper. Ik denk dat we wel genoeg tapenade hebben voor een maand.
Het is goedkoper, lekkerder, en je hebt geen plastic bakjes.
Wel lege glazen flesjes, maar daar kan die tapenade dan weer mooi in.
Maar ik dwaal af ..... want we gingen naar de boerderij vanmorgen, Paul en ik. Gewoon even gezellig langswippen, koffiedrinken met Klaasje en Dick, beetje rondkijken ....
Alleen tot mijn spijt heb ik geen leuke sfeerfotootjes gemaakt, van bij hun in de gezellige keuken, en andere mooie plaatjes. Ik heb alleen maar foto's van praktische dingen gemaakt. Bijvoorbeeld ... hoe ver de bomen van de kapschuur af liggen ... (gaaaap)
.... want op die kapschuur, met een dak op het zuiden, daar zouden heel mooi zonnepanelen op kunnen komen. Maar ... ligt dat niet in de schaduw van die rij eiken? Want dan krijg je niet veel stroom van zo'n dak!
Maar het lijkt erop dat het nét ver genoeg uit elkaar ligt. (helemaal links zie je het uiterste puntje van de schuur)
En foto's van de bakken die Klaasje overal heeft staan langs het terras ... had ik nog helemaal niet gezien. Leuk voor kruiden, al die bakken! Potten hoef ik echt niet mee te nemen dus.
Ook is er veel gereedschap. Of wij daar dingen van willen overnemen? Nou, die pomp, waar wel vier aansluitingen aan kunnen en je de hele voortuin mee kan sproeien, dat lijkt ons wel wat. Het water voor dat sproeien komt uit de Beentjesgraven, de vaart die langs het huis loopt.
Dat lijkt me nou zo leuk dat we in de winter zo húps vanaf het erf zo de vaart op kunnen met de schaatsen onder. Als het wil vriezen tenminste!
Paul kijkt es even bij de paardenboxen, waar wij gastenkamers willen maken. En een kantoorruimte voor Paul, en een plek met een grote tafel in het midden om met groepjes allerlei leuke dingen te doen.
Ja plannen zat hebben we!
En ik bekijk de trekker. Hij is ook ter overname. Wel handig, een trekker. Hoewel .... ik wil alles het liefst handmatig .... maar ja dat is goed en wel op Moeskers Moestuin van 300 vierkante meter .... maar op de ruim 12.000 vierkante meter hier ontkom je eigenlijk niet aan een trekker, af en toe.
Of je moet alles laten begrazen ... kan ook nog.
In de paardenbak ligt nog een oude cultivator. Ken je zo'n ding? Ik heb er ook eentje maar die duw je gewoon met de hand.
We rijden het erf weer af richting de weg. Daar aan de overkant woont een melkveehouder. Hij heeft z'n koeien buiten lopen. Mooi! Kijk nou hoe die koeien de heuvel op en af lopen ... ja dat vind ik nou wel een tof uitzicht!
Een laatste blik achterom, naar het erf, en naar het lange lange weiland daar achter. Ik kan me nu echt nog niet voorstellen dat we daar volgend jaar hard aan het werk zullen zijn.
Vanmiddag moest ik nog even schoolbordverf halen. Want Nic en ik waren van de week op zoek naar van die leuke grote tuinstekers, van die naambordjes voor bij de groenten, een beetje groot, met schoolbordjes erop. Nou we konden ze nergens vinden.
Dus gaan we ze nu maar zelf maken. Ik doe alvast een testje.
Wat hebben we liggen aan oude plankjes en stevige takken? Haast niks meer. Alles om het huis heen is opgeruimd. Gelukkig hebben de konijnen nog wel wat knaagtakken liggen, er zit geen schors meer om maar voor de naambordjes maakt dat niet uit.
Uitleg is niet nodig denk ik? Je zaagt een stukje hout af, en schroeft dat vast aan een stevige stok. Dan één kant verven met de schoolbordverf.
Ik deed er twee dikke lagen verf op. Dat was he-le-maal niet nodig. Eén laag is genoeg. Met twee lagen moet je ook heel lang wachten tot het droog is. Dat duurde uren!
Maar uiteindelijk was het droog en nog nét niet donker, dus hier een foto van de eerste steker!
Gewoon van restjes. Alleen de verf moet je kopen. Of misschien heb je nog ergens een oud schoolbord liggen wat je in stukken kan zagen?
(o en de tuinbonen staan er nog niet in hoor, het was nog maar een testbordje)
Naar aanleiding van wat vragen over telen in de kas, is dat het onderwerp voor aanstaande maandag. Mocht je nog vragen hebben, mail ze door.
Fijn weekend!
6 reacties:
Ziet er altijd heel leuk uit, die mini schoolbordjes. Maar houdt dat ook in de regen? Lijkt me zo lastig als je na een flinke bui niet meer weet wat waar staat.
Ik vroeg me precies hetzelfde af als SenS hierboven. Wel een leuk boerderijtje hoor, je zal zeker werk hebben :-)
Je hebt van die krijtstiften, daarmee blijft het zitten in de regen. Alleen met poetsen gaat het er dan af.
Prachtig huis en heerlijke omgeving. Leuk idee van de tuinbordjes.
Op t potje verf staat dat t voor binnen is???
Groetjes, Ellen
oje Ellen, wat stom weer van mij! Nou ja het beste er maar van hopen!
Een reactie posten