Bones.

Hoe ouder je wordt, hoe meer je het gaat waarderen. Collageen. De lijmstof die ons hele lijf bij elkaar houdt. Huid, botten, gewrichten, pezen, kraakbeen ..... allemaal voor een groot deel collageen. En tja ... als je ouder wordt dan gaat dat allemaal achteruit. Huid gaat rimpelen, botten en gewrichten gaan kraken, kraakbeen verdwijnt zelfs helemaal op sommige plekken.

Als ik een bepaalde beweging met mijn knie maak hoor je een harde knak. Die was er vroeger niet, die knak. Zomaar ineens gekomen.

Nou kun je gelukkig zelf collageen aanmaken. Uit pure plantaardige voeding.

Maar ..... er is ook een snellere weg .....

Namelijk een beetje collageen bijtanken van de dieren. Van hun botten. Als je een kippenbout lang kookt, of een ander stukje vlees met botten, komt dat collageen vrij. Vroeger maakten ze daar lijm van, van die botten. En gelatine.

Nu niet meer. En dat is eigenlijk jammer. Want die natuurlijke gelatine was zo gek nog niet.

Ze zijn enorm kostbaar, die collagenen uit de botten. Bedenk maar es hoe lang zo´n dier er over heeft gedaan om zo´n mooi bot te laten groeien. Ik denk daarom dat een klein beetje van zo´n bottensoepje al wel genoeg is, om je eigen collagenen-aanmaak te ondersteunen.

De kippenbout kocht ik bij ´De Groene Weg´ slagerij hier in Bussum. Biologisch vlees is niet goedkoop, maar je hebt dus ook niet veel nodig.  Eén zo'n kluif, en ik heb 11 potjes met .... bot-versteviger.

In een deel van de potjes gaat wat van het gare kippenvlees, en de andere potjes zit gewoon alleen de heldere bouillon.

De potjes gaan in de vriezer. De komende weken gaan die potjes door de wekelijkse groentesoep. Als smeermiddeltje voor ons skelet. Dankjewel kip .... voor je kostbare eiwit!!

Botten ...  mooi spul hoor. Ik heb nu steeds dat liedje in mijn hoofd ...

backbone connected to the hipbone
hipbone connected to the tigh bone
thigh bone connected to the knee bone 

Ken je dat? Haha dan heb je het nu ook de rest van de avond in je hoofd zeker?

Verder moest vandaag de jonge sla worden verspeend. De kleintjes worden groter, en moeten in aparte bakjes.

Zoals gisteren al terecht bij de reacties werd gemeld, is potaarde eigenlijk not done, voor wie de planeet een warm hart toedraagt. Er zit afgegraven veen in. Ook in 'biologische' potaarde.

Vorig jaar hadden we potaarde zelfgemaakt. Maar ja, zo vroeg in het seizoen hebben planten al moeite genoeg om te groeien, en dan willen ze niet op mijn zelfgemaakte brouwsels groeien. Dan willen ze van die lekkere rijke potgrond.

Nou, we kiezen de middenweg. Eén deel potgrond en één deel eigen compost. Mengen, potjes ermee vullen ....

... en daar gaan de plantjes in. Hierboven zie je hoe lang zo'n worteltje is. Maar dat moet je natuurlijk niet zo verspenen, met zo'n kale wortel. Ik laat het alleen maar even zien.

Wat je doet is zo'n ragfijn plantje met kluitje en al uit de bodem peuteren. En je zal zien je neemt altijd een heel stel tegelijk mee, omdat ze aan elkaar vast zitten. Dat is niet erg. Dan zet je dat hele kluitje met die plantjes in het nieuwe bakje, goed diep tot de nekjes erin, en je trekt alles eruit behalve ééntje. En meteen wat water geven.

Niet teveel tegelijk. Ik heb er hier 24, van 4 soorten sla. dat is al best veel. Wat dat is dus allemaal zo'n beetje tegelijk klaar.

En eigenlijk moet je als goeie tuinder nu meteen weer nieuwe sla gaan zaaien. Voor de continuïteit. Maar ik niet hoor. Ik ga liever wandelen. Fotootjes maken.

Moet je deze zien .... dat huis achter die druppel zie je gespiegeld in het water. Op de kop nog wel! Als je dat zo zou willen vastleggen lukt dat nooit, dat gebeurt alleen per ongeluk! :D

Oja ... en ik heb iemand die me met de opzet van het blog helpt. Dus soms zie je soms ineens nieuwe dingen verschijnen.

Ik zie dat er vandaag ineens een lijst met links bijgekomen is. Leuk! Mocht je naar mijn blog linken, en zo ongeveer dezelfde interesses hebben, en een 'tegenlink' willen hier, meld het gerust even! :D