Diploma!!!

Nou, dat zijn ze dus. De klasgenoten die ik vanaf nu moet missen! Allemaal met een kakelvers diploma! Allemaal nieuwe bio boeren, die de wereld gaan verbeteren!

Maar even chronologisch beginnen, want vanmorgen moest ik eerst nog even op die kado fiets natuurlijk!

Eerst nog even een stuk of wat bakken mest halen, dacht ik .... maar dat ging niet door. Twee keer bijna de berm in gekieperd, het is echt héél erg wennen met zo´n bakfiets.

En in de schapenkraal was het echt zoeken geblazen naar wat fatsoenlijke mest, want het kweekgras begint er ineens doorheen te groeien.

Allemaal groen daar ineens.

Affijn, net toen ik die bak boordevol had geschept, deed ik iets verkeerd denk ik, en lag de ketting eraf! Nou is er zo´n truuk om die er weer om te krijgen, maar dat schoot me niet te binnen.

En ik moest weg, naar Dronten. Diploma halen! Dus mijn fietsje moest hier alleen achterblijven. Vol mest. Heel sneu. Maar ik dacht niet dat iemand die zou gaan stelen, een fiets, op slot, en ook nog vol poep. Dus ik heb hem maar laten staan ...

Dag fiets - tot vanavond.

Op naar Dronten. Zoon Robbert reed, dus kon ik mooi de mest onder m´n nagels weghalen, die er na het douchen en haar wassen toch nog steeds onder zat. En dan de bril af, en lenzen in, en mascara op. De mestkleren had ik thuis al omgewisseld voor een vrolijk diploma pakje! 

En zowaar we kregen de zon te zien in Dronten!

Dag Margriet!!

Toespraak van Bart, Ruud en French in de aula. Ze drukten een mooie verantwoordelijkheid op onze schouders. Na twee jaar studie en praktijk, mogen we het geleerde in praktijk gaan brengen. In de wereld gaan brengen.

Iedereen gaat dat natuurlijk op zijn eigen manier doen. Maar de algemene conclusie was toch wel, dat je als Warmonderhoffer besmet bent geraakt met iets ... wat je nooit meer kwijtraakt. Je hebt een idee gekregen van hoe het anders kan, met het voeden van de wereldbevolking bijvoorbeeld. 

Dus wij hebben nu wel een verantwoordelijkheid om daar ook iets mee te gaan doen.... En we worden geruggesteund door ons team van leerkrachten. Die we ook de komende jaren altijd mogen lastigvallen, hebben ze gezegd!!

Sijmen was er ook. Om vijf van z'n stagiaires te feliciteren, en bloemen en wijn kregen we ook van hem. Uit eigen bloementuin en wijngaard!!

Wietse en Margriet hadden een kadootje voor hem geregeld, voor z'n wijsheid, met ons gedeeld. Hij kreeg een fietsshirt. Want Sijmen heeft zich ineens in het hoofd gehaald om naar Italie te gaan fietsen volgend jaar! Hoe ouder hoe gekker!  Dapper plan!!

Jantien, Wietse, Sijmen, ik, Vincent, Margriet

Ja en dat was dan écht de laatste keer ... Warmonderhof. De laatste keer Dronten. Maar de kennis zit in m'n hoofd inmiddels, en zal ik blijven delen via dit blog!

Nog één fotootje!

Zo. Een schone taak wacht!

De mestkar ophalen!! :D:D