Krijgertjes

Mooi zijn ze, die heldere decemberochtenden..

.. maar daar wilde ik het eigenlijk niet over hebben.

Wel over 'krijgertjes'. Want, voor een tuinder, die een hele nieuwe tuin gaat inrichten, valt er heel wat te krijgen zo linksom en rechtsom. 

Woensdag waren we blad aan het verzamelen, wat al heel keurig door de gemeente op stapels was geblazen. Wel een gedoe. Omdat mijn bladkorf (losse opstaande rand op de kruiwagen) een tijd geleden spoorloos is verdwenen - gejat waarschijnlijk, moeten we wel héél wat ritjes maken. Want in EEN kruiwagen kun je niet zo heel veel stapelen, ook al gaan we er bovenop staan om het in te drukken. (leuk!! )

Een meneer komt naar ons toe. Nemen jullie dat blad mee? Jazeker. Nou, zegt hij, dan heb ik ook nog wel wat. En ja hoor, op zijn stoep staan 30 grote zakken vol. Van de beuk uit zijn tuin. 'Nemen jullie wel beukenblad?' vraagt hij nog. Ja hoor, wij nemen alles.

Hier lijkt het niet veel. Maar het waren echt 30 zakken, een beetje verstopt achter de heg. Auto gehaald, drie keer heen en weer gereden, en weer een paar kuub compost erbij!

Iets verderop staat een container.

Ik vraag de bewoners of ik de ramen mag meenemen. Tuurlijk mag dat. Mooi! Weer een krijgertje. 

M'n moeder vindt mij een vrek worden... Maar... dat is het niet. Het is meer een soort sport geworden. Om overal iets bruikbaars in te zien. Vooral in dingen die anders vernietigd worden. Dit zijn toch prachtige ramen? Ik zie daar twee schitterende koude bakken in. Ergens... in de toekomst.

Dit vind ik echt kicken:

TROEP?? Welnee! Ma-te-ri-aal!!!! De lege zakken ook! (heb nog GEEN idee waarvoor) 

En dan zijn er natuurlijk ontelbaar veel krijgertjes in de natuur, het hele jaar door. Deze fonkelende diamanten kreeg ik vanmorgen nog......

Jammer dat het op de foto niet zo mooi is als in het echt.... het waren echt juwelen!!