Een zonnig straatje, ergens in Emmeloord ....
.... en daar woont Jan Simonse.
Jan is docent aan de middelbare school, en is geboren en opgegroeid in deze prachtige polder. Jan heeft een geweldig interessante hobby: hij verzamelt en restaureert oude landbouwwerktuigen. Die met de hand worden aangedreven.
Ge-wel-dig leuk!
Dat is natuurlijk ideaal voor de kleinere tuinder. Zelf achter je voertuigje over de bedden lopen om te zaaien, te eggen of te ploegen! Nou ja, bij de eg loop je er natuurlijk voor.
Ik krijg een uitgebreide rondleiding, en zie zoveel moois en bruikbaars, dat ik eigenlijk alles wel wil hebben. Maar dit zijn natuurlijk geen krijgertjes ;). Hier hangen keurige prijskaartjes aan. Reële prijzen, vind ik.
Na een half uurtje rij ik weer naar Bussum, met maar liefst DRIE nieuwe vrienden op de achterbank! Ik stel ze voor:
Handzaaier (uit 1919!!) |
Eg |
Ploeg |
Mooi stel nietwaar? Wat zullen we daar een plezier van hebben!
Ik moet natuurlijk METEEN even een stukje ploegen... om het uit te proberen. Het gaat nog niet zo goed door de taaie grasvezels, maar wel heel leuk om te doen.
Ja en dan komt een zware klus. Want ze moeten worden opgepoetst. En ik heb niet de goede spullen, geen kleine borsteltjes enzo, en van die platte vijltjes. Dus het wordt een beetje improvisatorisch poetswerk. Met keukenolie, een flinke stapel poetslappen, grove en zachte borstels.
Om in de kleine hoekjes te komen vouw ik een lap om een schroevendraaier. Dat gaat best.
Nou, dat was een mooi stuk techniek vandaag! En weer een stapje dichterbij een complete tuinderij! Nu de werktuigen er zo mooi uit zien, laat ik ze hier niet op de tuin achter. In de kou, en vocht.... Nee hoor, ze mogen mee naar huis!
Kijken of Paul het goed vindt dat ik ze bijvoorbeeld...... op de slaapkamer stal ofzo!! :D:D
Omdat deze werktuigen net binnen waren, en nog niet uitgebreid waren schoongemaakt, kreeg ik ze mee voor dit bedrag.
Ja en dan komt een zware klus. Want ze moeten worden opgepoetst. En ik heb niet de goede spullen, geen kleine borsteltjes enzo, en van die platte vijltjes. Dus het wordt een beetje improvisatorisch poetswerk. Met keukenolie, een flinke stapel poetslappen, grove en zachte borstels.
Om in de kleine hoekjes te komen vouw ik een lap om een schroevendraaier. Dat gaat best.
En natuurlijk, heel onmisbaar:
De Handzaaier is een hele gecompliceerde jongen. Wát een onderdelen, schroefjes, wieltjes, en een stevig klein aftak-asje... Ik krijg groot respect voor hem! Lang geleden uit de VS geïmporteerd, al bijna 100 jaar oud, maar nog zo mooi, solide en compleet. Er zit een draaischijfje op voor de zaadgrootte, dat is zelfs traploos in te stellen!
vies |
een beetje schoner |
rechts zie je het hendeltje voor instellen zaadgrootte |
Planet Junior, daar ga ik even op Googlen! |
Nou, dat was een mooi stuk techniek vandaag! En weer een stapje dichterbij een complete tuinderij! Nu de werktuigen er zo mooi uit zien, laat ik ze hier niet op de tuin achter. In de kou, en vocht.... Nee hoor, ze mogen mee naar huis!
Kijken of Paul het goed vindt dat ik ze bijvoorbeeld...... op de slaapkamer stal ofzo!! :D:D
En................ voor de geïnteresseerde:
Omdat deze werktuigen net binnen waren, en nog niet uitgebreid waren schoongemaakt, kreeg ik ze mee voor dit bedrag.
Jan Simonse behandelt de spullen zelf met een mengsel van motorolie en benzine.
Zelf heb ik gekozen voor keukenolie (zonnebloem en lijnzaad) omdat de olie uiteindelijk in de grond belandt. Of dat evengoed is, kan ik natuurlijk niet garanderen! ;)
1 reacties:
Wauw!! Wat een mooie spullen zeg! Gaaf dat die man dat zo mooi opknapt, en dat je deze van hem kon overnemen.
Remy
Een reactie posten