Vrije middag.

Donderdagavond, na al dat gehaast om het hooi vóór de voorspelde regen onder dak te krijgen .... toen kwam die regen helemaal niet. Er viel hier geen spát! Alles ging weer naar de kust. Geen drupje ging er naar het dorstige Punthorst. 😞😞

De volgende ochtend, vrijdag, zou het dan eindelijk eens lekker gaan regenen. Fijn! Maar ... nee hoor. Oók weer niks. Vergissinkje van de weersvoorspellers. 

'Krijgen we dát weer?' zegt Paul dan. 'Regenstress?' 

Maar ik was het wachten op regen zat. Het was tijd voor iets heel anders. Ik heb de fiets gepakt en heb lekker een middag vrij genomen. Niks tuin en niks water en niks wachten. Gewoon, door het dorp fietsen. Lekker even Kruidvatten en Kringlopen en langs een plantenzaak. Heerlijk was dat. Kauwstaven voor Brit, twee rozemarijnplanten, en bij de Kringloop .... van alles. Een mega groot theeblik. Een paar ijzeren staven. Een dienblad met madeliefjes. Kleine blikjes voor zalfjes. Tennisballen voor Brit. 

En daarna met een grote pot thee en een schaaltje koek op de bank. Lezen in de nieuwe boeken. Tót ik wat hoorde. Wat was dat toch?? Dat geluid?

Wów! Noodweer! Inééns!! Het hóósde van het dak af. Zie je die goot daar in de verte? Daar nét om dat hoekje, achter bij de kapschuur? Het water kon daar helemaal niet zo snel wegstromen, door de buizen. Het donderde als complete Niagara watervallen van de goot af zó in de tuin.

En 's avonds nóg een paar buitjes. We hebben mooi 10 millimeter regen gehad! Dat kwam overbuurman vandaag vertellen. Want mijn regenmeter is kaduuk, en hij weet dat ik altijd erg graag wil weten hoeveel het was.

Vandaag kwam mijn hulpje, buurmeisje E. en we gingen verder met de bloemen. Maar eerst al het regenwater verzamelen wat in de kruiwagens en emmers was gevallen. Regenwater is waardevol. In de val naar beneden verzamelt regenwater natrium en sulfaat-ionen. En het is ook heerlijk zacht water, met een ph graad die precies goed is voor je planten.

Daarna hebben we alle bloempotten met violen leeg gehaald. De violen waren nu wel zo'n beetje uitgebloeid. Ik knipte de bloemen eruit die nog vers waren. En E trok toen de planten eruit en deed die in een krat. De oude potaarde hebben we goed omgeschud, en vermengd met verse compost, en wat verdunde mestthee. 

Toen daar weer de potten mee gevuld. Afgedekt met een laagje nieuwe potaarde. 

En toen gingen de bloemen erin die we twee weken geleden hadden verspeend. Je hebt dan niet meteen kant en klare bloeiers. Het is dan weer even wachten op de fleur en kleur.

Tot slot hebben we de uitgetrokken oude violenplanten verdeeld over alle bloemenvakken en bakken. Gewoon, op de aarde tussen de planten leggen. Door de zaadjes krijg je dan volgend voorjaar heel vroeg hier weer overal die eerste viooltjes.

De bak met afgeknipte bloemen ging even zolang in de kas. 

 

En zo is er steeds wat. Werken op een tuin is altijd heel afwisselend. Toen mijn hulpje weg was ben ik de wortelvakken gaan wieden, en aanaarden. En ik heb hier en daar worteltjes bijgezaaid, want die waren niet goed opgekomen.

En dat kwam dan weer door Billie, die elk jaar denkt dat de rijen wortelen (dat kiemt langzaam en blijft dus lang zwart) een soort privé toilet voor haar is.

Vanmiddag ... rabarber oogsten! Met deze tweede oogst van de rabarber wilde ik wachten tot na de regen. Rabarber oogsten met heel droog weer is niet zo fijn voor de planten. Vandaag kon het dus! Ik oogst meestal drie keer in een seizoen, en neem dan vrij grote porties. Na elke oogst krijgen de planten weer flink wat compost en water, en weer een lange rust en groei periode. 

Na de langste dag loopt het oxaalzuur gehalte in de oudere delen van de planten iets omhoog. Je kunt dan nog best wat oogsten, maar neem dan alleen de stelen van de jongste bladeren. Geef de  planten ook na elke oogst het afgedraaide blad terug, als compost. Wel eerst even in stukjes scheuren, dat verteert makkelijker. En leg dan die stukjes terug onder de planten.

Dit keer heb ik de stelen goed schoon geveegd, en toen in stukjes gesneden om in te vriezen. Het is de bedoeling om dit in maaltijden te gebruiken. Ik kom er steeds meer achter hoe lekker het is om een klein beetje rabarber mee te koken in allerlei gerechten. 

Het geeft nét een klein friszuur accentje. Net als citroen. Voor een soepje, of een stoofschotel, of door taart of cake, of zelfs omelet en brooddeeg (fijngehakt), het smaakt overal bij. Als je de stukjes goed droog invriest, kun je er makkelijk een paar stuks afbreken. Zoals je ziet vries ik ze in in een soort sigaarvorm in plastic zakjes, dat maakt het afbreken ook makkelijker.

Mijn vrieswaren gaan altijd in hergebruikte voedselzakken. Sommige daarvan gebruik ik al jaaaaren. Het handige van plastic is namelijk dat het haast niet slijt. Je kunt het bijna eindeloos hergebruiken. Doe dat dan ook vooral he? 😊😉

Zelf heb ik in de vijf jaren dat we hier wonen nog geen enkele plastic zak of bak of plastic folie of trommel of bekers of wat dan ook nieuw gekocht. In Bussum ook al niet trouwens, voor zover ik me kan herinneren. En als er dan toch eens een nieuw vergiet of slakom of zoiets nodig was ... die staan in bosjes bij de Kringloper.

Maar we hadden het over rabarber!!

Wat kan er nog meer? Met de rabarber? Want het gaat nu dus door de limonadesiropen, als citroenvervanger. En het gaat vers, een paar blokjes, door veel van ons eten. Maar je kunt het ook nog drogen! En in thee mixen gebruiken! 

Snij de blokjes dan wat dunner, en droog het op een goed warme plaats. Het liefst buiten in zon en wind op een zeef. Maar omdat er weer regen wordt verwacht heb ik het dit keer binnen gelegd. Het moet dan wel af en toe worden gehusseld om schimmels te voorkomen.

In een elektrisch droogapparaat kan natuurlijk ook. Als je dit teveel gedoe vindt.😊

 

Maar kijk eens hoe snel de viooltjes zijn gedroogd! In een paar uur! Who needs apparaten!😊😊