De rijstbak. Deel 1 tot 16.😊

 

Dit blog is natuurlijk niet alleen maar voor de gezellige plaatjes en praatjes ..... haha ... jammer he? Nee, het is ook de plek waar ik vastleg wat hier zoal op de tuin gebeurt en vooral ..... HOE. Het is ook mijn LOGboek. (Dus soms misschien wel wat saai, voor sommigen.)

Vandaar dat je vanavond een hele rij met plaatjes vindt over ..... het tot stand komen van de rijstbak. Ik heb er nu drie dagen aan gewerkt, en het einde is in zicht. 

Maar ... ik was natuurlijk niet non-stop aan het graven. Dat trekt mijn rug niet. Dus ik heb het afgewisseld met een paar leuke tripjes, dus je ziet ook nog wel wat andere plaatjes voorbij komen. Nou, daar gaat hij hoor!

DE RIJSTBAK!!!

Zoals je weet willen wij, nou ja IK vooral, zelfvoorzienend leven. En óók eten we graag rijst. Dus dan wil je dat verbouwen. Maar hoe dat moet daar kun je niet veel over vinden. Is het hier wel warm genoeg? Wat voor grondsoort is er nodig? Welk ras moet je hebben? Moet het écht onder water staan of kan het ook wel wat droger?  Etcetera.

Ik ben maar gewoon begonnen. In februari zaaide ik de rijst die we zelf graag eten, dat is ronde zilvervliesrijst, en die kwam zowaar OP! Na een maand of wat heb ik nu vier emmers met planten. Maar nu moeten ze buiten worden uitgeplant. Ik ben dus maar gaan graven, in de paardenbak, waar de bodem uit één dikke klont zand bestaat van wel een meter diep. Dat moest eruit, en dan compost en water erin, dacht ik.

En hoe groot moet zo'n bak? En hoe diep? 

Omdat ik zo'n tweehonderd planten heb, en de rijen 30 cm uit elkaar wil, en de planten 20 cm uit elkaar, werd het een bak van ongeveer 5 bij 2,5 meter. Dat kwam mooi uit, zo langs de tomatenbak.

En hoe diep? Och, dat was een gokje ..... zestig centimeter? Zeventig? Nou, tot ik geen zin meer heb in graven.

De eerste laag ging erg moeilijk want dat was allemaal kweekgras. Dat moet je echt los scheuren. Maar dan kom je bij het zand, en dat schept een stuk makkelijker weg. Je ziet op die ene foto dat er al een laag zwarte vruchtbare aarde is van zo'n tien centimeter. Dat komt omdat ik al vijf jaar lang resten compost en houtsnippers in de paardenbak stort.  

Affijn, dinsdag was ik begonnen, en woensdag ging ik eerst maar eens wat anders doen. Lekker op de koffie bij mijn moeder!

Heerlijk onder de parasol, op het terras, met uitzicht op een mooie groene tuin. Géén bakken hier en géén drukte en géén gravende en rennende tuinvrouwen, maar gewoon ...... rust. 

Heerlijk!😊

Gistermiddag heb ik de schep weer opgepakt en daar ging het weer. Laag voor laag. Het afgegraven zand ging eerst op allerlei paden langs andere groentebedden, en daarna maakte ik met het zand een dikke opstaande rand langs de bak. Daardoor heb je al snel een paar kuub méér inhoud.

Je ziet dat ik repen plastic gebruik om over de randen te leggen. Dat is om het onkruid te onderdrukken, en om te zorgen dat het zand niet wegspoelt. Het waren allemaal resten plastic, oude zeilen en afdekspul, wat ik nog had. Op zo'n rand kwam dan boven op het plastic eerst weer een laag zand, en daarop kwam een dubbele rij klinkers. 

En daarop dan weer wat zand. Wat een gedoe he? Voor een paar kilo rijst ...... 

Maar het is gewoon leuk om zoiets te bouwen. Je maakt het, en verzint hoe het moet, onder het bouwen. Zoals die klinkers op de rand. We hebben ze over, en zo komt er weer heel wat op. En het maakt de rand veel steviger. Als een deel van de klinkers waren gelegd liep ik er even overheen om ze goed in het zand te drukken. Ook weer heel leuk!😊

Vandaag was er ook éérst weer een uitstapje!

Vlak hier in de buurt ligt het buurschap 'Kievietshaar'. Dat is een prachtige plek aan de rand van het bos, waar een stuk of tien, vijftien boerderijen staan. En daar woont Monica, die ik ken via de vereniging. Ze komt net als wij niet uit deze buurt, heeft géén agrarische achtergrond, maar gaat hier heel enthousiast hobby boeren, met man en zoon, náást haar gewone werk.  

Leuke moestuin joh! Weer héél anders dan die van mevrouw D. waar ik dinsdag was. Maar ook weer heel inspirerend. Monica volgt de permacultuur methode. Ik ga daar absoluut nog een keer méér over vertellen, maar vandaag niet. 

Leuk he?

Nou kom, we gaan weer terug naar de rijstbak. Of ben je het al zat? Haha. Maar hij moet toch af. En kijk ... Paul maakte zowaar een hele serie foto's!

Voor het eerst in de vijf jaar dat we hier wonen ben ik dit jaar wat secuurder gaan werken. Zoals touwtjes spannen, waarlangs dan de klinkers gelegd worden. Zodat ze mooi recht liggen. 

Dat komt zo na een paar jaar, dat je wat netter gaat werken. Als de eerste pioniersfase achter de rug is. En je wat kritischer wordt op je projecten. Nou ja, zo ging het tenminste bij mij. Oók omdat sommige projecten nu een meer permanent karakter hebben. In het begin was alles meer voor 'voorlopig'.

Vanmiddag ging het ineens heel hard onweren, en dat was dus ook weer een verplichte stop. Maar daarna ging Paul pannenkoeken bakken, en heb ik vóór en na het eten nog de bak afgemaakt, en ook het eerste materiaal er al weer in gestort. Op de bodem kwam eerst wat afgedankt hooi, wat we nog hadden liggen. En daarop is vanavond compost gestort. 

Ik vind het een fijne bak! Alles is gerecycled. Ik heb nog geen rol tape of kruimel aarde hoeven kopen. Echt fijn! 

Maar het is nog niet af. Er moet veel meer compost in, wel tot aan die zandlaag. En dan ...... gaan hopelijk de hemelsluizen open .... en maken we er één groot modderbad van!

Want zaterdag is er hier 45 mm regen voorspeld! Kijken of we dat die bak in kunnen krijgen!😊💧💧💧💧

(oja en dan moet die rijst er ook nog in natuurlijk😄😄)