Wat een weelde.

Elke dag is er wel iets extra´s, deze week. Leuke dingen hoor, dat zeker, maar het maakt je week wel erg vol. En na anderhalf jaar meestal 'niks extra´s' door Corona ben je dat gewoon niet meer gewend. 😊

Zo hadden we dinsdag weer ons tweewekelijks overleg. Alle praktische dingen worden uiteraard besproken, nieuwe plannen maken, maar ook ... lekker rondkijken waar Editha zoal mee bezig is. Want de vergadering was in haar atelier. Ze experimenteert met plantaardige verfstoffen. Verf halen uit bijvoorbeeld Guldenroede, uit rabarberblad, uit uienschillen. 

Allerlei testjes hingen aan de muur. Ze gebruikt de verf om textiel te verven, maar ook gewoon op papier. Leuk om te zien!

 

Nou vanaf nu bewaar ik dus de uienschillen voor haar. We eten die bijna elke dag wel, dus kan er straks vast wel een rok of shirt mee geverfd worden!😊😊

Op de tuin heb ik van de week de laatste maisplanten uitgezet. En ook nog wat mais rechtstreeks gezaaid. Dat is altijd spannend want de kraaien zijn gék op de korrels, als die nét gaan ontkiemen. Maar omdat ik op het moment weinig kraaien zie .... waag ik het er maar op.

(Vorig jaar moest ik vanwege de kraaien drie keer opnieuw dat hele veld inplanten! En ze aten ook nog van de kuikens. Mán wat was ik die beesten toen spuugzat!!)

Op het bladvak heb ik langs een deel van de doperwten rijshout gezet. Dat zijn gewoon takken met veel zijtakjes. Als je aan beide kanten van je erwten van die takken plaatst, krijg je op een gegeven moment een soort .... fort.

Want die erwten gaan groeien en grijpen de takken vast. En samen bij elkaar vormt dat dan een heel sterk bouwwerk. De takken die de erwten steunen, en vice versa. Hier onder zie je de eerste erwten (capucijners zijn het trouwens) die al wat groter zijn en al helemaal verweven zijn met de takken. Héél stevig is het geworden!

De komkommers voor in de kas, de gewone lange dus zeg maar, die koop ik altijd. Die zijn geënt, en dan heb je vrij grote zekerheid dat je ook echt flink wat komkommers krijgt. Van die lange zoals in de winkel. Paul wil die altijd graag.

Vorig jaar bléven die komkommers maar groeien, wel tot aan de vorst.

Zelf hou ik meer van de mini-komkommers, die je zelf uit zaad kunt opkweken, en die wat stekelig zijn en sterker en die (vind ik) véél meer smaak hebben. Die kunnen gewoon buiten opgroeien. Ik heb ze bij de rand van de bak geplaatst en ook nog een grote tak als steun gegeven. Zie tweede foto.

En natuurlijk bij al het werk zijn de dieren in de buurt. Ze houden allemaal van gezelschap, behalve de kippen. Die zal het worst wezen waar ik ben of wat ik doe. Die komen alleen maar als ik ergens graaf, niet voor mij maar voor de wormen.

Maar Brit loopt altijd mee, stok in de bek, voor als ik ineens zin heb om met die stok te gooien. Dan heeft ze hem alvast bij zich. En Billie is ook nooit ver weg. Ze is buiten altijd heel alert. Loopt er ergens ook een verstrooide muis rond? Of een mol? Hop! Gotcha!!

Buiten heel alert en waakzaam, en binnen is het dan weer een luie toezel die het liefst de hele dag op de schone was ligt te slapen. Zo grappig die contrasten!

Gisteren reed ik op de terugreis van mijn moeder over Meppel, want daar had ik een afspraak voor mijn eerste inenting. Op het moment dat mijn geboortejaar 'aan de beurt' was, vorige week, kreeg ik meteen appjes van de kinderen. Zij vinden ons, vijftigers, al oud, en dus kwetsbaar.👴👵

'Mam! Jou jaar is aan de beurt!! Meteen prik-afspraak maken hoor!'

'Jaja.' zei ik, en keek eens op de website. Overbelast. Haha. In het jaar 1964 was er zeker een geboortegolf? 's Avonds wéér appjes. 'Heb je je al aangemeld?' 

Dus, door de kinderen was ik er vlot bij. Stond ik alleen bij de balie ...... zonder papieren, want die heb je niet als je je online aanmeld. Maar dat gaf niet. Alleen je ID heb je nodig. De formulieren lagen daar ook wel en kon je daar invullen. Nou, het prikje heb ik gehad. Ik ben blij dat we hier in ons land die luxe hebben, en dat het allemaal zo goed geregeld is. In een mum van tijd zijn miljoenen mensen ingeënt, en zijn onze kwetsbaren en onze ouderen een stuk veiliger. 

(waar ik mijzelf nog láng niet toe reken, hoor!) (piepjong nog!!)😄😄

En als beloning dan nog even door naar de Kringloop in Meppel. Koekeloeren. En een zak met schroeven kopen. Een kilo nieuwe schroeven, van alles door elkaar, voor twee euro. Dat laat je toch niet liggen? Allemaal van die handige moertjes en boutjes en plaatjes die je misschien nét een keer nodig hebt!

)ja, nee, tuurlijk, ik heb wel meer gekocht maar geen foto van

Ook was er een jonge man verschrikkelijk mooi aan het piano spelen. Echt het was een geweldig concert! Zomaar. In die grote hal klonk het alsof je in een concertzaal zat.

Overigens zijn er altijd veel instrumenten te koop bij Kringloopwinkels. Van mensen die misschien aan een drumstel begonnen maar toen ruzie met de buren kregen? Ja je kan er van alles bij verzinnen. Maar in elk geval, als je een instrument overweegt, kijk dan ook eens in zo'n winkel.

En zoals je hierboven ziet, is Circus Renz nog niet helemaal wat het wezen moet. Je ziet de dikke bel water staan, in het dak. Later stond er zelfs nog veel meer in. Vandaag met harde wind vloog er zelfs één van de drie zeilen helemaal af. Er moet echt nog één en ander aan worden versleuteld.

Oja, en de koelcel heb ik opgeruimd. Daar staan alleen nog maar aardappelen in en bieten. De koelcel is allang uit. Die staat maar een paar maanden per jaar te koelen, en verder is het daar zonder koeling koel zat. Aardappelen moet je ontdoen van sprieten. Als je dat drie keer hebt gedaan groeien ze niet meer aan. Dan zijn de ogen op.

En de bieten moesten ook worden nagekeken, op zachte exemplaren. De zachte gaan naar de koeien. Bieten bewaar ik in turf en dat werkt heel goed. Alleen is turf niet duurzaam, dus ik gebruik al vijf jaar lang dezelfde turf. Dan zou je denken .... je krijgt schimmels enzo .... maar niks hoor. Turf laat zich dus heel goed hergebruiken, jaar na jaar. De meeste bieten zijn nog stevig en gezond.

De appels en peren zijn wel wat minder aan het worden en die verwerk ik later van de week wel. 

Nu moest er nog een vierde bonenbak komen, want drie ... dat was eigenlijk net niks. Twee bakken zo gezellig bij elkaar ....... en die derde zo alleen. Dus, er kwam een vierde bij.

Maar dat had je al een keer gezien!

Met al dat graven éét je natuurlijk ook als een slootgraver. Ik at vandaag alleen, en heb toen een Chinese kool fijn gesneden, en gemengd met een rest macaroni met groente en tonijn, van gisteren. Dat soort dingen kan gewoon als je alleen bent. 

Goed hoog opstapelen, boek erbij, en lekker eetlezen!

De koeien nog wat avondhooi, en dan relaxen in een omgekeerd kruiwagen! In het zonnetje. Wat een weelde!😊