Fruit en Kruid (2)

 

Toen Paul en ik elkaar net kenden deden we op zaterdagochtend boodschappen. Zoals veel jongelui die allebei fulltime werken. Elke zaterdag lag er van alles in onze boodschappenkar, en ook altijd wel een paar van die bussen met karvan cevitam limonade. 

Toen we kinderen kregen veranderde dat in .... roosvicee. Zelf dronk ik het niet, maar de kinderen wel, en Paul, groot liefhebber van zoet, dus ook. En toen, ik denk een jaar of tien geleden, besloot ik om zelf limonade siropen te maken. Wat helemaal niet moeilijk is en erg leuk!

Ik maakte de siropen van fruit, wat aan het einde van de marktdag goedkoop werd verkocht. Je kent het wel, als de markt bijna sluit, dan is het van ........ vier bakken aardbeien één eurooooooooo. Nou dat nam ik dan mee, en met flink suiker en wat citroensap maakte je daar in een wip heel wat flessen siroop van.

Het was erg lekker en ook leuk om te doen.

Inmiddels maak ik nog steeds zelf onze siropen, maar het gaat nu wel héél anders. Ten eerste gebruik ik onze eigen oogsten. Eigen fruit en kruiden en bloemen. Alles zo vers als het maar kan. Maar wat vooral is veranderd is de hoeveelheid suiker. Van, in het begin, wel driekwart kilo suiker per liter siroop, zoals in de meeste recepten staat, gebruik ik nu nog maar een fractie van die hoeveelheid. 

En ik kan je zeggen, het is gewoon nog steeds heel goed houdbaar! En de smaak is veel beter, zonder al die suiker. Ook gebruik ik geen citroensap meer, want citroenen heb ik niet op de tuin. In plaats daarvan gebruik ik nu rabarber, en ander zuur fruit, om de siroop aan te zuren en beter houdbaar te maken.

Maar goed. Siroop dus. Vorige maand hadden we brandnetel-rabarbersiroop. Fruit en kruid. En dat wil ik nu proberen elke maand te doen. Een fruit-en-kruid siroop maken met wat er voorhanden is. Dus, welk kruid zullen we nu eens nemen? Paardenbloem? Hondsdraf? Fluitekruid? Hm ... allemaal niet echt van die smaken waar je warm voor loopt.

En op de piano staat nog steeds die sering te geuren ...... dus ...... misschien eens seringensiroop???

 

Waarom ook niet? De bloemen zijn eetbaar en ze ruiken zó lekker ... dat wil je dan graag meenemen. Waarom dat niet een siroop ervan maken? 

Op www kwam ik vele recepten tegen. Zelfs in mijn eigen favorieten, kijk maar, bij Tamar. 

Maar ik gebruik weer gewoon mijn eigen recept, met een minimum aan suiker, en met rabarber om het aan te zuren. Eerst een krat seringen plukken. Ik nam de seringentrossen met de sterkste geur, die soms zelfs al iets aan het verwelken waren.

Dan, bloempjes eraf risten, en verdelen over twee pannen. Eén pan met lila bloemetjes, en één pan met wit. Beide zijn drie liter pannen, gevuld met bloemen, en aangevuld met koud water tot het onder staat.

Ooh wat is het mooi en oooh wat rook het lekker in huis!

Dat laat je een dag of twee staan. Af en toe eens roeren. En eraan ruiken natuurlijk. Mmmmmm!! En dan is de kleur wel een beetje weg. De lila en de witte seringen zijn allemaal wat beige achtig geworden. Maar de geur is nog steeds heel sterk.

Vandaag heb ik de seringen en het sap daarom maar bij elkaar gedaan, in een grotere pan. Het water smaakt sterk naar sering, maar het heeft amper een kleurtje. 

Dan, rabarber halen uit de tuin. Ik nam ongeveer twee stengels per liter water. De rabarber heb ik in de keukenmixer fijngehakt, en bij de seringen gedaan. Dit geheel licht verwarmd, tot ongeveer 50 graden, en toen gezeefd.

Het gezeefde vocht verwarm je tot ongeveer 80 graden. Ik had negen liter, en daar ging 1500 gram biologische suiker bij. Dus, per liter is dat nog geen 170 gram. Als je het één op tien verdund, dan heb je in een gemiddeld glas limonade nog geen 4 gram suiker. Nou, da's haast niks. Vergeleken bij gewone limo, vruchtensap. frisdrank, etcetera, waar meestal minstens 25 gram suiker per glas in zit.

Oja, en de smaak? Het was écht sering!! Je gelooft het haast niet, dat je die heerlijke seringengeur dus ook gewoon kunt proeven!

Man 😮😮 ... pas één onderwerp gehad. Ik skip er een paar, en we gaan verder met de cake. Want ook daar ben ik stevig aan het minderen met de suiker. Het experiment met 'jam' in de cake in plaats van suiker, is ons goed bevallen.

Dus hier even de hoeveelheden. Normaal gaat in een cake 200 gram bakmeel, 200 gram boter, 200 gram suiker en vier eieren. In deze jamcake gaat .... 250 gram meel (ik nam deels vers gemalen tarwemeel en wat bloem en baksoda, maar zelfrijzend bakmeel kan ook natuurlijk), 200 gram boter, 3 eieren, en een kwart liter rabarber-bessenjam.  

In deze cake zit dan in totaal 75 gram suiker, in plaats van 200 gram. Je hebt dan dus géén (vaste) suiker in het beslag, en méér vocht (van de jam), dus het mengen is misschien wat lastiger. Maar de cake rijst prachtig. En smaakt heerlijk mals en fruitig. Voor ons geen gewone cakes meer maar vanaf vandaag alleen nog maar deze fruitcakes!  

 

Sorry. Géén foto van de cake. De linker pot jam heb ik dus dit keer gebruikt. De rechter pot is voor een volgende keer. Dat is lijsterbes jam. Die is wat bitterzoet, wat mij erg lekker lijkt in cake. 

Nou, wel weer genoeg gezeurd over suiker. Maar het is toch echt de moeite waard om te proberen om  je suiker consumptie te verminderen, en toch lekkere dingen blijven eten en drinken! Suiker maakt namelijk méér brokken .... dan je lief is! 😊🙈

🍓🍓🍓🍓🍓

Kom, nog snel even naar de tuin. Alwéér waren de aardbeien onder een groene chaos verdwenen. Geen aardbei te zien en geen bloempje ook. Och och.

Ja dat heb je met al die regen. De aardbei .... wil érg graag wat zon ... maar de wilde kruiden doen het prima met de regen, en denderen over de bescheiden aarbei plantjes heen.

Ik moest even flink ingrijpen! 

Alle rommel heb ik onder de rabarberplanten geschoven en tussen de bieslook. Die vaste planten eten dat allemaal op. En groeien dan weer als kool.

Nou. Poe poe. En nou eindelijk maar eens aan het groeien jongens!!

Vandaag was bloemendag, op de maankalender. Ik heb een hele zak met zonnebloemzaden, van de bloemen van vorig jaar, gemengd met een kruiwagen vol compost. Dat is op tientallen plekken rondom de tuin en paardenbak uitgezet.

Ik hoop nu op héél veel zonnebloemen, overal!! Wij zijn stapeldol op zonnebloemen. Maar ja de slakken helaas ook dus we moeten maar zien of er wat van opkomt.

En vóór, langs de nieuwe haag, is ook een hele strook ingezaaid met allerlei bloemen. Het is vlak langs het fietspad en het lijkt mij prachtig als daar een bloemenzee komt!

Ook zijn we de voorraden aan het opeten. Dat moet, want straks moeten de nieuwe oogsten worden opgeslagen. Dus is het véél droogbonen eten, vandaag met mais en groene bonen uit de vriezer. 

Die droogbonen, dat zijn de pronkbonen. Met pronkbonen heb je drie keer WIN. Want ze zijn heel mooi om te zien met hun rode bloemen. En je kunt ze als verse groene snijbonen eten, maar je kunt ze ook laten dóór groeien, en ze als heerlijke dikke bonen in allerlei schotels eten.

Niet alleen zijn ze heel lekker, maar ze zijn ook nog eens heel sterk. Hier zie je een tray van bonen die ik heb voorgezaaid, en zoals je ziet zij alle bonen opgekomen. Dus, een opkomst van 100%!! Dat is echt heel bijzonder bij bonen.

Ze groeien makkelijk en snel.

Sterke en waardevolle jongens zijn het! Het ras? Lady Di. Dat zijn dus biologische pronkbonen, van bijvoorbeeld De Bolster. 

Dat was het hoor! Oh wacht, nog wat foto's van B en B. Die waren ook weer leuk. Ik was de aardappelplanten aan het checken op kever-eitjes, en had de twee dames net wat brokken gegeven. 

Het leek wel een wedstijd wie ze het eerste op had!

Maffe koeien! Volgende keer mogen ze ook een act doen in Circus Renz!

😄🐄🐄